Vliegende tering in Enkhuizen: ‘Ik heb veel plezier in creëren van een andere wereld’

Algemeen
Anneke Leeuwinga werkt al bijna tien jaar met plezier in het Buitenmuseum.
Anneke Leeuwinga werkt al bijna tien jaar met plezier in het Buitenmuseum. Foto: Vincent de Vries

De Urker vissersvrouw Marietje wast wat af op de Urkerbult in ENkhuizen waar ze woont. Kleding van rijkere dames en heren van stand. “Mijn man en mijn zoon van dertien zijn op zee gebleven”, vertelt Marietje. Waar andere weduwvrouwen een klein winkeltje beginnen of brood gaan venten, wast Marietje zes dagen in de week het wasgoed van anderen. Alleen op zondag niet.

Het is het jaar 1905 en Anneke Leeuwinga spéélt met verve de rol van weduwvrouw Marietje. Zij is al acht, negen jaar één van de vrijwilligers van het buitengedeelte van het Zuiderzeemuseum die levende geschiedenis uitbeeldt, door het dagelijks leven in gereconstrueerde historische kostuums uit te beelden. Heerlijk vindt ze dat, toneelspelen. Anneke: “Ik heb altijd al toneel gespeeld. Toen het Zuiderzeemuseum mensen zocht, leek me dit heel leuk om te doen. Ik vind het heerlijk om me te verkleden. Zo gauw ik m’n kleding aan heb dan loop ik ernaar en stap ik in de andere wereld en bén ik het personage. Je creëert een wereld en geeft de bezoekers wat mee over die tijd. Daar heb ik veel plezier in.”

‘Je weet nooit wat de dag brengt’

Mensen komen voor hun plezier naar het museum en wij spelers dus ook, wil ze maar zeggen. Het levensverhaal van marietje leidt vaak tot meelevende reacties. “Er was zelfs een bezoeker die z’n beurs opentrok.” Anekdotes heeft Anneke genoeg: “Het personage Lubbetje zat één van zijn sokken te stoppen met dus maar één sok aan. Komt een bezoeker even later terug en fluistert in z’n oor: ‘Goed gespeeld, maar die voet komt niet uit 1905. Ik ben pedicure!’ Achteraf hebben we altijd de grootste lol.”

Roopjes met een stok

Ze is altijd ruim voor openingstijd aanwezig. “Alles moet klaargezet worden. De aankleding, de tobbetjes enzo. Ik ben de dag door echt aan het wassen. Het is meer werk dan thuis. Bij het ophangen gebruik ik geen knijpers, maar gaat de was tussen roopjes”, vertelt ze lachend. “Roopjes zijn waslijnen waar je je was indraait. Met een stok eronder hangt ‘ie mooi te wapperen. Hier gebruiken we geen wasknijpers. Rond de Zuiderzee is er veel te veel wind. Met knijpers valt de was er zo van af.”

Enkhuizen, mijn stad

Anneke is geboren en getogen Enkhuizer. Een fijne stad, zegt ze. “Ik vind het wonen hier net vakantie in eigen stad. En het Zuiderzeemuseum hoort gewoon bij Enkhuizen. Als ik een keer slecht geslapen heb en hier binnenstap, krijg ik meteen positieve energie!”

Geen Chinezen

Dit jaar geen Chinezen (‘Die willen graag je klompen aan’) en Amerikanen, maar verder lijkt het toeristenseizoen op alle andere jaren, zegt Anneke. “Je weet nooit wat de dag brengt. Je bent eigenlijk gewoon lekker bezig. Nu met corona kunnen de mensen de Urkerbult niet op en kunnen ze niet in je huisje komen. We spelen daardoor meer buiten en gaan meer naar de mensen toe. Dat is een beetje anders, maar gaat prima. De was deed ik toch al buiten. Er is tbc op het eiland vanwege de vliegende tering, vertellen we de bezoekers. De dokter heeft gezegd dat er geen vreemden op het eiland mogen komen, want het is besmettelijk.”

In levende lijve

Ook Marietje in levende lijve bezoeken? Het buitenmuseum is dit seizoen nog enkele weken geopend. Tot en met zondag 25 oktober dagelijks van 10.00 tot 17.00 uur.

Lees nu de laatste editie van de digitale krant

Agenda