Persoonlijk eerbetoon Richard Huisman tijdens Nationale Herdenking 4 mei

Algemeen
Bode Richard Huisman is er trots op veteraan te zijn.
Bode Richard Huisman is er trots op veteraan te zijn. Foto: Aangeleverd

BOVENKARSPEL / ENKHUIZEN– Veteraan Richard Huisman (46) uit Bovenkarspel bereidt zich voor op een bijzondere herdenking op 4 mei. Dat gaat wederom anders dan verwacht. In plaats van een fysieke plek tussen 59 andere veteranen in het erecouloir op de Dam brengt deze veteraan met uitzendingen naar (voormalig) Joegoslavië zijn persoonlijke eerbetoon aan gevallen oorlogsslachtoffers dit jaar online. “Ik ben er trots op dat ik veteraan ben.” Deze dag gaat ook niet ongemerkt voorbij aan veteraan Klaas Appel, de bekendste veteraan in Enkhuizen.

Het erecouloir op de Dam is dit jaar wederom online: veteraan Richard Huisman uit Bovenkarspel is erbij.

Veteranencomité

Inmiddels werkt de oud-veteraan als bode voor de SED-gemeenten in Enkhuizen, nadat hij in 2012 stopte in zijn functie als onderofficier om voor zijn drie kinderen te zorgen. Richard Huisman is voorzitter van het veteranencomité in gemeente Stede Broec.

Online Nationale Herdenking

Dat het erecouloir online is, heeft te maken met de gewijzigde opzet van de Nationale Herdenking vanwege het coronavirus, zonder erecouloir op de Dam Om de veteranen die in het erecouloir zouden staan toch de kans te geven hun persoonlijke verhaal en motivatie te delen, ontwikkelde het Nederlands Veteraneninstituut ook dit jaar een online erecouloir. Hier deelt een groot aantal van de veteranen hun bijzondere verhalen, ervaringen en levenslessen als het gaat over leven in vrijheid. Zo ook Huisman: ‘’Ik vind 4 mei een belangrijke dag waarop we moeten blijven herdenken. Veel jongens en meiden zijn op missie gegaan naar een werelddeel waarvan ze alleen nog maar gehoord hadden, om er vervolgens wel een offer te brengen. Dat mag herdacht worden. Ik wil doorgeven aan volgende generaties dat vrijheid geen vanzelfsprekendheid is”

Kostbare band met veteranen

In 1993 begon Huisman als dienstplichtige en werd datzelfde jaar als onderdeel van de zevende lichting van het United Nations Protection Force (UNPROFOR) uitgezonden naar (voormalig) Joegoslavië. In totaal werd hij vier keer uitgezonden, naar Joegoslavië, Afghanistan en in totaal twee keer naar Bosnië. “Ik heb geleerd dat de kameraadschap binnen de krijgsmacht heel bijzonder is. Dat mis je wanneer je uit dienst bent, zo’n verbondenheid heb je in het normale leven niet.” Op 10 oktober 1993 kwam sergeant Willo Martens om het leven doordat het voertuig waarin hij zat op een landmijn reed. Twee andere collega’s raakten zwaar gewond. “Dat heeft diepe indruk op me gemaakt. Ik draag het nog steeds bij me. Ik had de eer om samen met een aantal anderen zijn lichaam terug te brengen naar Nederland en de crematie bij te wonen. Tijdens een reünie in 2017 maakte ik kennis met zijn weduwe. Dat was heel bijzonder en goed voor de verwerking. Ik bezoek nu af en toe het Nationaal Ereveld in Loenen. Het is een mooie plek om met elkaar stil te staan en te gedenken,” aldus Huisman.

Veteraan in erecouloir

Iedere veteraan in het erecouloir staat er met een persoonlijke reden. Dat geldt ook voor de veteranen die dit jaar de erehaag zouden vormen. Zo ook voor Huisman: “Ik vind het heel eervol om deel uit te maken van het erecouloir. Het staat voor erkenning en waardering voor alle veteranen, jong en oud. Of zij nou sneuvelden, gewond raakten of simpelweg deden wat ze moesten doen. De ene missie is succesvoller dan de andere, maar daar heeft een veteraan uiteindelijk weinig invloed op. Ik ben er trots op dat ik veteraan ben. Die trots mag iedereen voelen die zich heeft ingezet.” 

4 Mei: waarderen wat we hebben

Door zijn voorzitterschap van het veteranencomité is hij gedurende het hele jaar nauw betrokken bij de organisatie op 4 mei. “Ik merk aan mezelf dat ik rond eind april, begin mei een sterkere behoefte heb aan herdenken. Ik vind het mooi om te zien hoe het nog steeds leeft, bij jong en oud. Ik heb het gevoel dat mensen er behoefte aan hebben,” aldus Huisman.

Groot gevoel van saamhorigheid

Dit jaar wordt herdenken anders, ook voor Huisman: ‘’Ik vind een volle Dam het mooist. Een groot gevoel van saamhorigheid, iets wat verder gaat dan het plein. Het visualiseert dat we in heel Nederland gedenken. Toch vind ik een lege Dam ook iets moois hebben. Het symboliseert een gevoel van leegte.” Huisman is van mening dat we de vrijheid die we nu hebben, niet altijd weten te waarderen: “Tijdens mijn missies heb ik geleerd dat we het goed hebben in Nederland. Qua maatschappij en gelijke rechten, onze infrastructuur, noem maar op. We leven in vrijheid en alles is geregeld voor ons. We kunnen normaal gesproken doen en zijn wat we maar willen, waar we maar willen. Natuurlijk is er genoeg te verbeteren en we vinden allemaal iets van de situatie van nu. Maar het kan een stuk slechter en dat wil ik uitdragen in deze tijd. Wij hoeven in de morgen niet te vrezen of we in de avond nog wel thuiskomen.”

Sinds dinsdag 28 april is het online erecouloir te zien via: veteraneninstituut.nl.

Afbeelding
Afbeelding

Lees nu de laatste editie van de digitale krant

Agenda