Kerstgedicht van onze lezers: Het stakende engeltje

Het Stakende engeltje

Ik heb geen zin dit jaar.

Ik ben er helemaal mee klaar.

Dat gebeurt niet zo vaak,

Maar nu wel, ik staak !!!

Ooit hing ik vlak bij de hooghartige piek.

Die vond zichzelf heel erg chic

en keek minachtend op mij neer.

Zo’n plekje wil ik echt nooit meer.

Ik wil ook niet meer naast dat opgeblazen balletje.

En nee, ook niet boven op het stalletje

met onder mij die suffe schapen

en door dat gesnurk van de heilige Jozef

kon ik niet goed slapen.

Vorig jaar hing ik naast een sneeuwpop.

Door zijn flauwe grapjes

raakte mijn engelengeduld snel op.

Door dat Kerstmannetje met zijn uitgestreken gezicht

ben ik bijna een keer opgelicht.

Hij wilde wel ruilen van plek.

Maar de tak was kaal, ik ben toch niet gek…

Dat rendiertje in het midden maakte veel kabaal

en was tegen iedereen ook heel brutaal !

Rust werd er ons niet gegund

en mijn humeur raakte op een dieptepunt.

En zeg nou zelf, bij het feest van Licht

hoort toch geen engel met een zuur gezicht ?

Nee, ik houd mijn vleugels stevig bij elkaar.

We zien elkaar weer volgend jaar.

Evalien Ruiter-Schoon uit Grootebroek