De Salamanders trekt zich terug uit de top van het tafeltennis

Sport
"De Salamanders focust zich de komende jaren meer op de jeugd." (Foto: "Rolf van Koppen Fotografie")

Tafeltennisvereniging De Salamanders gaat een nieuwe koers varen. Tweemaal haalde de club de halve finale van het landskampioenschap, evenzoveel keer werd men tweede in de strijd om de beker en drie keer werd er Europees gespeeld. Na vijf seizoenen aan een in de Eredivisie is de kans zeer reëel dat het vlaggenschip ingedeeld gaat worden in de hoofdklasse, de hoogste regioklasse en dus in de anonimiteit van het pingpong. 

door Marcel Zaat

Wie de hal in Wateringen binnen loopt voelt zich snel in het walhalla van het tafeltennis. De accommodatie heeft door de jaren een flinke metamorfose ondergaan. Zo kwam er met hulp van de gemeente een nieuwe vloer, deed LED-verlichting zijn intrede, werd er een nieuw geïsoleerd dak aangebracht en wordt het tegenwoordig veel besproken CO2-gehalte op peil gehouden door een verbeterde ventilatie. Ook liggen er inmiddels zonnepanelen op het dak. Topsportwaardig klimaat dus. Voorzitter Dijkstra is trots hierop, maar weet dat er voor toptafeltennis meer nodig als een goed onderkomen. “Als ik naar veel andere clubs kijk zitten wij er fantastisch bij. Tja en wat je tegenwoordig in het tafeltennis ziet is dat er opeens clubs opkomen waar wat geld ingestopt wordt, maar die daarna ook zomaar weer uit de top verdwijnen. Wij willen op een gezonde basis verder en kiezen voor een zelfgekozen koers.”

Begroting

In 2020 werd er al afscheid genomen van de Fransman Bastien Dupont en de Deen Carsten Egeholt. Het duo drukte te zwaar op de begroting. Het was een voorbode voor de te nemen beslissing om op een lager niveau te gaan spelen. Ook het hele corona-gebeuren liet diepe sporen na bij de club. Dijkstra, zelf op 72-jarige leeftijd nog actief als spelend lid is blij met de versoepelingen. “Neem nu de baromzet. Tweemaal in de week worden hier de tafeltennistafels verwisseld voor de bridgetafels. “Dan staan er dus 40 tafels met 160 mensen die allemaal een bakje koffie en een drankje nemen. Dat, plus onze eigen barinkomsten viel in één keer helemaal weg.”

Stap terug

Dijkstra schreef bij zijn aantreden zeven jaar geleden een beleidsplan. Speerpunten waren het sportieve klimaat, verbetering van veiligheid en hygiëne, contacten met de gemeente aanhalen en vrijwilligers en sponsors werven om Wateringen te blijven voorzien van toptafeltennis. Dijkstra vind dat het beleidsplan grotendeels is gevolgd, maar de uiteindelijke doelstelling daarin toch is gemist. “Je hebt iets voor ogen en dat streef je na. Voor ons was dit op sportief gebied het bereiken van de eredivisie. Wij moeten echter nu concluderen dat het helaas niet haalbaar is om ons op dit niveau te handhaven, mede omdat het opleiden van toppers uit eigen jeugd niet is gelukt. Ook zullen er nieuwe bestuursleden gevonden moeten worden. Onze penningmeester neemt na 18 jaar afscheid en zelf is mijn bestuurstermijn vanwege het - door covid-19 beperkingen niet kunnen houden van de algemene ledenvergadering - inmiddels met een jaar verlengd. Hopelijk kunnen wij op de komende vergadering onze leden weer verwelkomen zodat een bijna nieuw bestuur kan gaan werken aan een nieuw beleid.”

Machtig mooie sport

Good-old Siem van der Valk (54), coachte afgelopen seizoen heren 1 en maakt verder deel uit van de Technische Commissie. Buiten korte uitstapjes naar het Delftse DHC en Pecos (Oegstgeest) speelde het clubicoon vanaf zijn 16-de jaar in het eerste team van de Wateringers. Op 52-jarige leeftijd speelde hij nog als invaller in de eredivisie. De sportieve stap terug van de vereniging, die hem aan het hart ligt, is in zijn ogen gerechtvaardigd. “De tijden in de top van het tafeltennis zijn veranderd. Trainingsintensiteit is vele malen hoger geworden, veel clubs spelen met buitenlanders, die verder niets met clubbinding hebben. Het totale kostenplaatje en organisatie erom heen is momenteel voor ons daarin te veel geworden. Wij gaan ons focussen op de jeugd en gaan daar de energie in stoppen. Voor de corona-uitbraak was er best wat aanwas en kregen we aanloop middels kennismakingscursussen. Tafeltennis blijft een machtig mooie sport en dat voor niet al te veel contributie.”

Treedt talent Espen in het spoor van vader Siem van der Valk?

Zijn jongste jeugdjaren bracht Espen van der Valk (14) op sportief gebied door als keeper bij voetbalclub KMD. Ruim twee jaar geleden ruilde hij het voetbal in voor het tafeltennis. “Voetbal trok me niet meer. Tafeltennis heeft altijd al mijn interesse gehad. Mede natuurlijk door naar wedstrijden van mijn vader te kijken.” Door de coronapandemie kende HAVO-scholier Espen geen gelukkige start met zijn nieuwe sport. De fanatieke jongeling, die volgens eigen zeggen zijn backhand nog moet verbeteren, sloot een jaar geleden een weddenschap af met vader Siem. Binnen vijf jaar een wedstrijd winnen van zijn vader gaat hem een symbolisch bedrag van 50 euro opleveren. “Dit gaat mij lukken. Ik moet mij nog wel verbeteren, maar bij mijn vader gaan de jaren ook tellen.”