Sluitstuk zonnepanelen op ‘meest duurzame woning’ blijkt struikelblok
ZAANDAM – ‘Eind goed, al goed’ verzuchten Burret Olde en Mirjam Sloots als vorige week dinsdag de laatste van de twintig zonnepanelen wordt gemonteerd op hun ‘meest duurzame Zaanse woning’. Meer dan een jaar later dan gepland dankzij een anonieme melding waardoor de bouw van het ‘lessenaarsdak’ werd stilgelegd en een moeizaam traject begon om een vergunning te krijgen. “Gelukkig heeft het duurzaamheidsbeleid van de gemeente Zaanstad gewonnen van de regeltjes.”
Het is januari 2019. Het echtpaar begint aan een grootscheepse verbouwing van hun huis op het Czaar Peterplantsoen 2. Van funderingsherstel tot nieuw dakbeschot. Van warmtepomp tot plaatsing van twintig zonnepanelen. Geen centimeter in de verouderde woning wordt overgeslagen om hun doel te bereiken: de woning uit 1910 nagenoeg energieneutraal maken. Na acht maanden buffelen sliepen Burret en Mirjam op vrijdag 30 augustus 2019 voor de eerste keer in hun Zaanse woning.
Voorbeeldfunctie gemeente
Los van de aanschaf van de woning en het funderingsherstel, stak het duo een slordige 60.000 euro in het verbouwingsproject voor het duurzaam maken van de woning. Het bijzondere resultaat viel ook de gemeente Zaanstad op. Zo bezocht wethouder Songül Mutluer op 9 november 2019 het huis van de familie als onderdeel van de Duurzame Huizen Route. De gemeente maakt zelfs een film van het project als voorbeeldfunctie. Aan de ene kant is de gemeente Zaanstad goed bezig met een lijst aan subsidiemogelijkheden voor kleine duurzame verbeteringen van woningen. Tegelijk is het dezelfde gemeente die het duurzame tweetal het leven lastig maakte om het project af te ronden door de laatste fase: de plaatsing van zonnepanelen.
Het eindresultaat.
Anonieme melding
“Voor een optimaal rendement, 6500 Kwh, wilden we het zadeldak van onze schuur vervangen door een zogenaamd ‘lessenaarsdak’; een schuin, naar de zon geplaatst dak”, vertelt Burret. “Maar toen we begin februari 2020 bijna klaar waren met het nieuwe dak, moesten we de bouw stilleggen. Iemand had anoniem bij de gemeente een melding gemaakt, wat leidde tot een bouwstop.”
Burret had in december 2019 voor de aanpassing van het dak online een formulier ingevuld en bij de gemeente telefonisch gecheckt of het klopte dat er voor de verandering van het dak geen vergunning nodig was. “Ja, misschien dom van mij dat ik dat telefonisch gedaan had. Ik kreeg te horen dat het goed leek. Voor het plaatsen van zonnepanelen is sowieso geen vergunning nodig. ” Met spijt in z’n stem vertelt hij dat het afgaan op die mondelinge reactie het echtpaar nu zo’n dikke 3000 euro extra heeft gekost.
1600 euro legeskosten…
“De bestelde dakpannen lagen al op de vrachtwagen en moesten terug: extra kosten. Onze eigen bouwtekening was voor een officiële vergunning niet voldoende en moest vervangen door een exemplaar van een officieel bouwkundig bureau. We moesten een tijdelijk dak plaatsen want het oorspronkelijke dak met asbestplaten was al weg. Dan heb ik het maar niet over de bijna 1600 euro legeskosten die we uiteindelijk moesten betalen”, aldus het echtpaar.
Het huis ging totaal op de schop. Van funderingsherstel tot dak.
Op 18 februari 2020 werd een vergunning aangevraagd. Pakken papier moesten ingevuld en steeds weer aangevuld. Burret en Mirjam werden in het traject bijgestaan door erkende bouwbedrijven waardoor de papierwinkel steeds goed onderbouwd werd aangeleverd.
Opgeven geen optie
“We zijn heel blij met Bouwkundig Adviesbureau Marco Maarsseveen uit Krommenie die de bouwtekeningen maakte en waar mogelijk geholpen heeft. Gelukkig zijn we beiden doorzetters, maar er waren momenten dat we dachten ‘we stoppen ermee’. Maar ja, juist met de opbrengst van de zonnepanelen zouden we het huis praktisch energieneutraal kunnen maken. Dit is het sluitstuk van ons hele duurzame project. Opgeven was geen optie.”
Geen buren maar lelijke mast
De vergunning werd twee keer afgewezen. Zowel de Welstand- als Stedenbouwkundige commissie oordeelde negatief. Om een doorbraak te forceren in de communicatie via papier en mail, nodigde het duurzame duo de verantwoordelijke besluitvormers uit een kijkje ter plaatse te komen nemen.
“Ons doel was om aan te tonen dat niemand last heeft van de aanpassing van het dak. We hebben niet eens buren aan de zij- en achterkant. Onze schuur staat naast een torenhoge, lelijke gsm-mast, een stalen hek en het hoge bakstenen gebouw van de voormalige PTT-telefooncentrale. “Welke omgeving heeft dan last van ons zonnepanelendak?”, vraagt Mirjam zich af. “Het dak bevindt zich in een verschrikkelijk lelijke omgeving.”
Plaats oude dak maar terug
En zo liep een gezelschap juni 2020 met kritisch oog rond de schuur, inclusief wethouder Wessel Breunesse (Klimaatadaptatie). Mirjam en Burret waren geadviseerd om gebruik te maken van een uitzonderingsregel, die 10% volume-uitbreiding van een schuur toe staat.
“De wethouder gaf tijdens dat bezoek aan dat we voor de zomervakantie antwoord zouden krijgen’’. Dat gebeurde niet. We hebben in de zomervakantie maar weer eens gebeld met de gemeente”, zegt Burret. “Tot onze blijde verrassing werd er gezegd dat er groen licht zou komen. Maar de schriftelijke bevestiging bleef vervolgens uit. Het advies van de Welstandscommissie moest afgewacht worden. Na een paar weken kwam dit advies van de Welstandscommissie: u kunt kiezen uit een nieuw plat dak met losstaande zonnepanelen, met veel minder opbrengst. Of u plaatst het oude zadeldak terug met een soort los schuin element erbovenop, waarop dan wel een serie panelen geplaatst zou kunnen worden. Hoe verzin je het?”, zegt Mirjam, “Zo’n wanstaltige constructie, dat ziet er toch niet uit!”
‘Additioneel element’
“Ten einde raad stuurden we rechtsreeks een mail naar de wethouder. Een paar dagen later hoorden we dat de gemeente onder voorwaarden de vergunning wilde verlenen.” Zo kon op 3 december 2020 de vlag uit. De vergunning was binnen. Al heeft een ambtenaar zich op tien pagina’s in allerlei bochten gewrongen om toestemming te geven voor ‘een additioneel element die als losse toegevoegde constructie werd geplaatst.’ En meer van dit soort volzinnen.
Mirjam: “Het is spijtig te moeten constateren dat de duurzaamheidswens van burgers bemoeilijkt wordt door de regelgeving, die niet meebeweegt met het duurzaamheidsbeleid van de gemeente.”
Gratis eigen stroom
Aan het eind van de werkdag laat Burret nog vol trots weten dat de eerste zonnestroom het huis binnenkomt. “Als ik nu de thermosstaat van de vloerverwarming hoger zet, of de vaatwasser aan zet, draaien we op eigen gratis stroom. Na 4,5 jaar hebben we de investering van 6232 euro terug verdiend. De energierekening gaat immers flink naar beneden. Na die 4,5 jaar is de eigen stroom echt gratis.”
Via de omvormer komt de gratis stroom het huis binnen. - aangeleverd
Burret en Mirjam deden mee met collectieve inkoop van zonnepanelen van Vereniging Eigen Huis. Het bedrijf Sungevity leverde de panelen. DNR Energy plaatste de panelen. “We krijgen nu 22 cent per kwh voor het terugleveren aan Greenchoice zolang het binnen je totaal gebruik valt. Lever je meer terug dan ontvang je 8 cent per kwh.”
Winst
Inmiddels is er ook inzage in hoe zuinig het huishouden kan worden gevoerd. Het gasverbruik ligt op 600 m3 per jaar omdat de gasgestookte cv in de afgelopen koude winter moest bijspringen. Inclusief het ‘tanken’ van de elektrisch auto (8 euro per volle accu/300 km actieradius) is het jaarverbruik aan stroom zo’n 8000 kwh. Via de zonnepanelen komt er nu zo’n 6500 kwh aan eigen energie binnen.
“We werken nog aan manieren om het verschil dat overblijft weg te krijgen”, besluit het echtpaar.
