Warmoestuin, parel in de duurzaamste wijk van Nederland

Algemeen
Afbeelding
(Foto: Ronald Mooiman)

Wonen in RijswijkBuiten, de nieuwste wijk onder de rook van Den Haag, betekent dat je bewust kiest voor duurzaamheid. Een waterpomp voor verwarming en zonnepanelen op het dak zorgen ervoor dat er zelfs landelijk wordt gekeken naar deze ‘voorbeeldwijk’ in het energietransitie vraagstuk waar Nederland

de komende jaren mee te maken krijgt.

door Ronald Mooiman

Een project waar de stap in de energietransitie maar ook het ‘leven met de natuur’ net even sneller wordt gemaakt, is gelegen in de Warmoestuin. Net als iedere andere bewoner in RijswijkBuiten hebben ze een warmtepomp en zonnepanelen, maar men is hier verder in het ‘omdenken’.

Samenwonen met de natuur

Een binnenplaats met veel groen en speeltoestellen, een moestuin, een amfitheater waar bewoners samen komen om te verblijven met stenen die zijn opgegraven en behoren tot het toenmalige klooster. Een kippenhok met de bewoners eieren mogen weghalen, een moestuin waarvan de opbrengst met elkaar wordt verdeeld, een groot grasveld waar regelmatig gezellige bijeenkomsten worden georganiseerd aan lange tafels, en een aanlegsteiger met een trap die ervoor zorgt dat in de zomer de zwemmende kinderen ook weer aan wal kunnen komen. Alles is afgestemd op het ‘samen’wonen met de natuur. ‘Natuurlijk bijzonder als je bedenkt dat we in een omgeving wonen, in de Randstad, geklemd tussen Den Haag en Delft. We hebben ook gekozen voor minder parkeerplekken dan voorzien. Gekozen voor meer groen. Zeven huishoudens kiezen ervoor om auto’s met elkaar te delen. Dat scheelt parkeerplekken”, vertelt Ralph Marissen, voorzitter van het bestuur van de beheerdersvereniging.

Zonder projectontwikkelaar

Een klein stukje paradijs op aarde zou de kop kunnen zijn boven een folder van een makelaar. INBO architecten heeft bij de gemeente Rijswijk dit plan neergelegd en men heeft toegestaan dat dit bijzondere stukje Rijswijk is ontstaan. Er is geen projectontwikkelaar aan te pas gekomen. Alles is geregeld door INBO en de bewoners zelf, die ervoor gezorgd hebben dat het wijkje ook volledig wordt bewoond. ‘Er wonen nu 47 huishoudens”, vervolgt Marissen. ‘Het is wel eens moeilijk om al die meningen te kanaliseren, maar we slagen er vooralsnog heel goed in.’

Tuinwerkdag

‘De hele opzet is dat van een hofboerderij”, vervolgt Marissen ‘Een groot middenterrein met een hoofdhuis en entree. Men is in 2010 met de plannen begonnen en in 2015 is het eerste project van start gegaan. Het is niet van een leien dakje gegaan in verband met de toenmalige financi?le crisis. Maar met de 47 huishoudens en rond de 90 bewoners zitten we nu in de beheerdersvereniging. Elk appartement en huis heeft een eigen stuk tuin en is tevens mede-eigenaar van de gezamenlijke grond. Wanneer je hier komt wonen, kies je bewust voor overleg met je medebewoners. Elke twee weken hebben we een tuinwerkdag. Op zulke dagen leer je elkaar ook beter kennen. Het is een wijkje van jong tot oud. Van anderhalf jaar tot in de negentig. Het laatste jaar met corona is het samenkomen moeizaam geweest, maar er komen nu steeds meer initiatieven om samen te komen. Veel is hier gericht op duurzaamheid, maar ook op lokaal produceren en verbouwen.’

De werkzaamheden die nodig zijn om tot een mooie wijk te komen, worden uitgevoerd in een 25-tal commissies. ‘Daarin worden onder meer de aanleg, de tuinwerkdagen, en ook de straatkrant georganiseerd. Door samen plannen te maken en deze vervolgens samen uitvoeren krijg je een goede band met je buren. Ik ken nu heel veel mensen hier, allemaal extra vrienden en kennissen. Ik vind dat erg waardevol. In een mooie leefomgeving met mensen die weten wat ze aan elkaar hebben.’