Helemaal uit Amerika voor reünie Gemeentelijk Lyceum in Rijswijk

Cultuur
De jaarlijkse reünie van de oud leerlingen van het Rijswijkse Gemeentelijk Lyceum eind jaren 50, begin 60, was dit jaar in Herberg Van Ouds 't Nest.
De jaarlijkse reünie van de oud leerlingen van het Rijswijkse Gemeentelijk Lyceum eind jaren 50, begin 60, was dit jaar in Herberg Van Ouds 't Nest. (Foto: Frans Limbertie)

Elk jaar trouw organiseren oud-leerlingen van het Gemeentelijk Lyceum in Rijswijk die destijds, eind jaren ‘50 tot begin ‘60, in het noodgebouw aan de Van Vredenburchweg zaten, een reünie waarbij de verhalen van vroeger opnieuw herleven. Ze zijn inmiddels zeventigers. Niet iedereen kan er altijd bij zijn. “Dat is onontkoombaar”, zegt Leendert Jonker stellig, “maar vergis je niet, wij zijn een trouw groepje dat elkaar telkens blijft opzoeken. Wij hebben namelijk een band voor het leven.”

Door Frans Limbertie

Voor de jaarlijkse reünie is dit keer Herberg Van Ouds ‘t Nest uitgekozen. Het gezellige pand aan de Van Vredenburchweg dat binnenkort een nieuwe eigenaar krijgt, leent zich uitermate goed voor gelegenheden als deze. Er zijn deze middag overigens maar liefst 31 oud-leerlingen aanwezig.

Vanuit Amerika

De inloop is deze vrijdag om 12 uur en een uur later zal de lunch worden geserveerd. De begroeting is zoals altijd warm en spontaan. De meesten zijn er bijna altijd bij, maar er zijn ook enkele oud-leerlingen die na lange tijd afwezigheid weer eens ‘acte de présence’ geven om het 65-jarig bestaan van de school te vieren. Zo is er een stel dat speciaal voor deze reünie helemaal vanuit Amerika is gekomen. Na de koffie met gebak neemt iedereen plaats aan de twee lange tafels en is er een kort welkomstwoord waar de wens wordt uitgesproken dat er nog veel bijeenkomsten als deze mogen volgen.

Twee of drie klaslokalen

We schuiven aan bij oud-leerlingen Corrie Sturm van Bieze, Diane Buyn en Leendert Jonker. “In 1958 kwamen we op de school”, vertelt de laatste. “Toen was het nog een noodgebouw van hout in een weiland aan de Van Vredenburchweg met drie klaslokalen.” Corrie corrigeert hem. “Volgens mij waren het er twee, omdat klas C was opgedeeld in klas A en B. Toen wij daar in 1958 kwamen, waren ze nog aan het bouwen.” Leendert vindt het prachtig en lacht breeduit: “Kijk, dat weet zij allemaal nog.” Corrie vertelt verder: “Eind jaren vijftig verhuisde ik met mijn ouders van Wageningen naar Rijswijk, omdat mijn vader een baan als conciërge op de school kreeg.”

Fijn opgroeien

Rijswijk was in die jaren volop in ontwikkeling. Er werd flink doorgebouwd in de randgemeente van Den Haag waar jonge gezinnen kwamen wonen. “Er was nog niet veel te doen in Rijswijk in die tijd,” zegt Leendert. “Toch was het een leuke plek om op te groeien. Dat kwam vooral door school waar je vriendjes en vriendinnetjes maakte. Wij waren natuurlijk de hoogste en oudste leerlingen daar. De eerste jaren zat je bij elkaar in de klas omdat het de brugklasjaren waren. Na twee jaar werd duidelijk of je naar de HBS of naar het gymnasium kon doorstromen.”

Belangrijke rol Paul Karis 

Er is na de schooltijd altijd wel contact met elkaar geweest volgens Leendert, maar de laatste twintig jaar zijn er elk jaar reünies. “In de jaren zeventig zijn we elkaar weer gaan opzoeken omdat er klaarblijkelijk toch behoefte aan was. Als kind bouw je immers een band met elkaar op die tot op volwassen leeftijd doorgaat. Elkaars adressen achterhalen ging toen wat lastiger, omdat er nog geen internet was. Tegenwoordig is dat wat simpeler.” Diane en Corrie willen niet voorbij gaan aan de rol die oud-leerling Paul Karis heeft gespeeld. “Hij is altijd onze grote initiator en motivator geweest. Door ziekte kan hij er vandaag niet bij zijn, maar we zijn hem veel dank verontschuldigd.”

Tonke Dragt tekenlerares

De drie vertellen enthousiast dat er op hun school bijzondere leerkrachten zaten. Zo was kinderboekenschrijfster Tonke Dragt de tekenlerares en gaf oud staatssecretaris Nell Ginjaar-Maas er scheikunde. “Dat deed de VVD-politica zij op zo’n markante en enthousiaste wijze dat een paar leerlingen dit vak later zijn gaan studeren. En ik was er een van”, laat Leendert ons met een grote glimlach weten. “Het is voor mij dus de juiste keuze gebleken.”