Peter Joëls had een fantastische tijd bij Don Bosco
Het Jeugdcentrum Don Bosco Rijswijk viert dit jaar zijn 70-jarig bestaan. Vooruitlopend op de reünie op 16 augustus, besteedt Groot Rijswijk uitgebreid aandacht aan dit multicultureel jeugdcentrum met activiteiten voor alle kinderen en jongeren uit Rijswijk en Den Haag. Velen bewaren dierbare en waardevolle herinnering aan hun jeugdjaren bij Don Bosco. Zo ook Peter Joëls die dankzij zijn tijd bij Don Bosco kon wedijveren met de groten uit de Nederlandse tafeltennissport.
Door: Paul Schott
Peter Joëls was tien jaar toen hij in 1958 zijn eerste kennismaking had met het Jeugdcentrum Don Bosco. “Na schooltijd kon je er biljarten, tafeltennissen, voetballen, boeken lezen en spelletjes doen. Aan het begin was er wel een gezamenlijk gebed. Als niet katholieke jongen was dat best lastig. Dat kruisjes slaan was mij nooit geleerd.”, zo opent Peter zijn herinneringen aan Don Bosco.
Tafeltennissen
Waar lag jouw talent? Peter: “Al snel had één van de paters, die de tafeltennisclub TSB (The Smash Boys) onder zijn hoede had, in de gaten dat tafeltennis mij wel lag. Ik werd dan ook al snel lid van de club en behaalde vele successen bij de jeugd. De vereniging ging later een fusie aan met de vereniging Steeds Hoger zodat de club vanaf die tijd Steeds Hoger/TSB heette. Deze club werd een begrip bij de NTTB (Nederlandse Tafeltennis Bond). Samen met o.a. mijn broer Rob werden we Nederlands Kampioen in de jeugd. Door dit kampioenschap kregen we een plaats aangeboden in de een na hoogste klasse bij de senioren en mocht ik als 16-jarig jochie in het 1e seniorenteams spelen in de hoofdklasse. Ook hier behaalden we successen en promoveerde wij naar de Ereklasse (de hoogste klasse in Nederland). In 1973 behaalde ik met ons gemengd tafeltennisteam de Chesterfield trophy. Onze thuiswedstrijden trokken in die tijd volle zalen want beroemde spelers als Bert van der Helm, Gérard Bakker en Bert Schoofs kwamen regelmatig tegen ons spelen.”
Jongste bondstrainer
Ons team werd versterkt met 2 (betaalde) spelers Piet Luteijn en Bert Onnes. Deze laatste was een echte beroemdheid in die tijd in Nederland. Een saillant detail was dat ik als jochie van een jaar of 13 een handtekening van hem had gevraagd (hij was mijn idool) en later kwam ik dus samen met hem in één team te spelen in Don Bosco.
Peter Joëls in actie bij Don Bosco. - Archieffoto Don Bosco
Ook heb ik nog een aantal jaren gevoetbald bij Dynamo. De voetbalclub van Don Bosco. De combinatie voetballen en op hoog niveau tafeltennissen was geen goed samenspel en na een flinke blessure heb ik mij volledig op het tafeltennis gefocust. De toenmalige directeur vroeg mij of ik geen trainer wilde worden van de jeugd bij de inmiddels roemruchte tafeltennisclub Steeds Hoger/TSB. Ik heb dat gedaan en alle trainerslicenties behaald waardoor ik op 18-jarige leeftijd de jongste bondstrainer (zo heette dat laatste diploma) van Nederland werd en Don Bosco mij in dienst nam als vakkracht tafeltennis. In die functie heb ik een aantal jaren de jeugd van Steeds Hoger/TSB getraind. Ook mijn eerste liefde was een ‘Don Bosco meisje’. Door mijn werkzaamheden elders in het land moest ik Don Bosco (en dus de tafeltennisclub) helaas verlaten maar het was een fantastische tijd.”
Prinses Beatrix in gesprek met Peter Joëls tijdens haar bezoek aan Don Bosco in 1972. - Archieffoto Don Bosco
