Walking Football bij Vredenburch: ‘Voetbalhumor is universeel’

Sport
De deelnemers aan het Walking Football bij Vredenbruch, zijn voornamelijk oud-voetballers die bezig willen blijven met hun sport.
De deelnemers aan het Walking Football bij Vredenbruch, zijn voornamelijk oud-voetballers die bezig willen blijven met hun sport. (Foto: Ronald Mooiman)

Elke woensdagochtend komt een aantal zestigplussers samen om bij Vredenburch aan Walking Football te doen. De deelnemers zijn voornamelijk oud-voetballers die bezig willen blijven met hun sport. Op een lager niveau en in een lager tempo. Er mag niet worden gerend. Na afloop zorgen vrouwen van sommige spelers voor de lunch en dan volgt een samenzijn van de ‘oudjes’, die zich kenmerkt door mooie verhalen een aangedikte avonturen.

Door Ronald Mooiman

“Het Walking Football is in november 2018 bij Vredenburch gestart”, zegt organisator Zier den Heijer. “Vanuit de contacten die ik nog veel heb in de amateurvoetbalwereld hoorde ik van Walking Football. Dus vroeg ik bij het Vredenburchbestuur of we Walking Football konden introduceren. Begonnen met een man of vijf, zijn we inmiddels gegroeid naar een man of 18. Behalve dat ik wekelijks meedoe, doe ik via mijn contacten ook aan werving. We zijn nu al aan het brainstormen om het vijfjarig bestaan te vieren. We gaan in oktober 2023 een thuistoernooi organiseren. In de afgelopen jaren hebben we al aan diverse toernooien meegedaan. Bij clubs als SEV en DUNO leeft het Walking Football ook enorm.”

Actief

“In heel Nederland zijn er zo’n kleine 400 verenigingen actief met dit fenomeen. In mei van dit jaar gaan we zelfs op de internationale tour. Al een aantal jaar vindt er in Mallorca een internationaal Walking Football-toernooi plaats met clubs uit landen als Spanje, Engeland, Duitsland en Italië. Wij gaan voor het eerst deelnemen aan dit toernooi.”

Het Walking Football lijkt bij Vredenburch dus een prestatief tintje te krijgen. Maar vooralsnog staat het plezier voorop. Den Heijer vervolgt: ”Bij Vredenburch spelen we elke woensdagochtend. Na een bakkie koffie spelen we tussen 10.30 uur en 12.00 uur. Dat zijn partijtjes met zes tegen zes, of een variant wanneer er meerdere spelers aanwezig zijn. Zonder keeper, met kleine goaltjes. We hebben de enorme luxe dat een aantal spelersvrouwen voor ons een lunch voorbereiden. Dus na het douchen kunnen we meteen aanvallen. Hierna blijft er vaak nog een zestal hangen voor de ‘derde helft’ met een biertje. Behalve ex-spelers van Vredenburch hebben we ook nog spelers van twee andere Rijswijkse clubs; het inmiddels opgeheven Nivo en Te Werve, nog steeds spelend op het complex van Vredenburch.”


Er mag niet gerend worden bij Walking Football. - Ronald Mooiman

Ex-toptrainer Ron Bentvelzen

De grappen en grollen vliegen over het veld wanneer de senioren het veld betreden. Bij de spelers ontwaren we ook de Rijswijkse ex-toptrainer Ron Bentvelzen, ex-trainer van onder meer Vredenburch (dat onder zijn leiding drie periodetitels behaalde) en Semper Altius. “Het trainen heb ik voorlopig achter me gelaten. De gezelligheid, die ik hier wel vind, is er niet meer. Als ik weer ga trainen dan kan het van een G-elftal of een meisjeselftal zijn. Daar is het voetbalplezier nog puur.”

Bij G-elftallen en meisjeselftallen is het voetbalplezier nog puur

Hans Vogelaar is een andere fanatieke walking footballer. “Ik speel vanaf mijn tiende jaar voetbal en doe dat nog steeds met het grootste plezier hier. Mooi is ook dat een aantal spelers, net als ik, actief zijn als vrijwilliger bij Vredenburch. Ik geniet veel van de voetbalhumor op het veld en in de kleedkamer. Of je nu advocaat of buschauffeur bent, de voetbalhumor is hetzelfde.”

Zier den Heijer is ook deze ochtend weer tevreden over de opkomst. “Het is een mooie groep die goed bij elkaar past. Dat willen we ook zo houden. Wanneer we een aanmelding krijgen, dan kijken we eerst of de speler in de groep past. Als persoon, én als voetballer.”