Netwerken op Kunst Verbindt
Na een rustige openingsavond en een stille zaterdagmorgen is Kunst Verbindt toch een uiterst geslaagd evenement geworden. Vooral tijdens het optreden van het jeugdmusicalkoor Giullare waren zowat alle stoelen in de expositiezaal bezet.
Door Kor Kegel
Een drukte van belang, zaterdagmiddag in de Nieuwe Schans. Het parkeerterrein op het Marijkeplein stond zelfs vol en het kwam slecht uit dat de gemeente daar allerlei tegels, zand, slangen en afvalcontainers heeft opgeslagen, want dat scheelt minstens tien parkeerplaatsen. Binnen in de Nieuwe Schans was de zaal voor creatieve werkzaamheden tijdens het optreden van Giullare op enkele personen na verlaten. De Droomtempel gold voor deze gelegenheid als bar. Op de vloer lagen tekeningen, op de lange tafel lagen viltstiften en lege papiervellen te wachten tot ze weer gebruikt zouden worden.
Vlak voordat de expositie ingericht werd, hadden zes deelnemende kunstenaars afgezegd, enkelen wegens corona, maar de andere exposanten hadden zo veel kunstwerken meegenomen dat Stichting Kunst en Cultuur Rozenburg (SKCR) er een sfeervolle inrichting van kon maken. Alleen al het veelzijdige werk van impressionist Martin Groen uit ’s-Gravenzande nam met afbeeldingen van de Sleipnir en de Thialf een representatieve hoek in beslag. Behalve deze bij Rozenburgers zo bekende kraanschepen van Heerema toonde Martin Groen ook Le Mont St. Michel in acryl, olieverf en waterverf, warme doeken waar hij het licht met zijn mes als het ware in snijdt. De kunstenaar was op Kunst Verbindt terechtgekomen door zijn deelname aan de Kunstroute Westvoorne, waar hij SKCR-voorzitter Hanny Krul-Wouterse had ontmoet.
Naast hem liet de Rozenburgse kunstenaar Hans Alblas bijzondere werken zien, die hij maakt met epoxyhars, wat een heel eigen karakter aan de twee- en driedimensionale kunstwerken geeft. Middenin de zaal stonden tafel met vooral keramisch werk en aan de overkant zaten Henny en Ruud van Gils met een bonte uitstalling van de meest gevarieerde werken. Door een antiek lijstje heen zag je een kubus. Ruud van Gils pakte het op en speelde ermee. Hij heeft een soort kubus van Rubik gemaakt met 48 afbeeldingen van zijn laatste buitenschilderijen. Zo’n kubus in elkaar zetten is al een kunst apart.
Het programma met muzikale intermezzo’s liet zich in een gezellige sfeer voltrekken. Voor de deelnemende kunstenaars was het een plezierige gelegenheid om te netwerken. Als verkooptentoonstelling is Kunst Verbindt niet altijd even succesvol, maar er gaan zo veel visitekaartjes in omloop dat een aantal kunstenaars toch altijd later wel serieuze vraag krijgt naar het getoonde werk.
