Ze stond ermee op en ging ermee naar bed

Irene* (48) is gestopt met roken in 2000. Door wilskracht is het haar snel gelukt te stoppen, dat is zeker niet vanzelfsprekend en ook geeft zij aan de verleiding nog altijd wel te voelen. “Toen ik twaalf was ben ik begonnen met roken, hoe bizar dat nu ook klinkt. Op dat moment voelde het niet bizar. Vrienden, vriendinnen, familie, iedereen rookte,” vertelt ze. Het betekende niet dat dit ook toegestaan was door haar ouders. “Een aantal jaren heb ik in het geheim gerookt, buiten, op school en op feestjes niet te vergeten. Pas toen ik ouder werd kon ik het vertellen. Mijn ouders rookte zelf ook, dus het was eigenlijk geen issue. Op een zeker moment haalde zij ook wel eens een pakje voor me.” 

Nooit meer

Nooit van haar leven dat Irene haar eigen kinderen een pakje sigaretten zou toe stoppen. “Het is beter om nooit met roken te beginnen, zo hoef je er ook niet vanaf te komen. Dat laatste is namelijk lastiger dan er nooit mee beginnen.” In 2000 besloten Irene en haar man om te beginnen met kinderen “Vroeger was het mij nooit verteld wat de consequenties van roken waren, het was een normale manier van leven. Pas toen ik ouder werd en er meer onderzoek naar gedaan was, werd het mij duidelijk dat het echt zooi is. Zwanger worden en roken was geen optie, dat wist ik toen zeker,” vertelt Irene. 

Zowel haar partner als Irene besloten in oktober 2000 te stoppen met roken. “Mijn partner rookte echt nauwelijks, dat motiveerde mij ook enorm. Het lezen van het boek Stoppen met Roken van Allan Carr heeft mij doen stoppen. Tijdens het boek mag je door roken, alleen je wordt gehersenspoeld. Iedere keer lees je hoe vies en slecht het is. Aan het einde heb ik er nog eentje gerookt, daarna nooit meer. Ik heb er ook nooit meer de behoeften naar gehad.” 

Party roken

Irene heeft twee kinderen, haar oudste zoon rookt zo af en toe een sigaret. “Party roken noem je dat geloof ik? Tja, ik ben het er echt niet mee eens en ik hoop ook echt dat hij er vroegtijdig mee stopt. Verslaafd raken is zo makkelijk, stoppen is zo moeilijk.” Irene geeft aan de geur van de sigaret nog altijd lekker te vinden. “Ik geniet van de geur, dat is voldoende. De wilskracht om nooit meer te roken is groter dan de drang naar een sigaret. Het zou raar zijn als ik mijn zoon probeer te behoeden, maar er zelf een aansteek. Dat gaan we gewoon echt niet doen!” Stoptober is volgens haar een mooi initiatief. “Het blijft wel, dat je zelf de wilskracht moet hebben om te stoppen. Als je niet met de volle 100% mee doet aan Stoptober, ga je het niet volhouden. Het is goed dat er aandacht aan besteed wordt, bewustwording is de eerste stap richting het ‘afkicken’.

* echte naam is bekend bij de redactie

Door Anne Smit