Die goeie ouwe tijd

‘Wellicht was vroeger niet alles beter, maar wel toegankelijker. Toen konden we nog even een ijsje bij Vlugijs halen en dan doorrijden naar het Hoofd bij de Maasboulevard om onder het genot van dat ijsje bootjes te kijken vanuit de auto of vanaf de motorkap. Dat waren nog eens tijden.

‘Nu is Vlugijs gesloten, net als de toegang tot het Hoofd. Op de Voorhaven liggen grote betonblokken en staan er ook nog eens hekken nadat een slagboom met grof geweld was afgebroken. De tijd van even uitwaaien aan het Hoofd is verleden tijd door overlast van minder welwillende personen. Geen auto’s meer in de avonduren en niet rondhangen.

‘Het zijn nogal maatregelen voor een handjevol herrieschoppers. Zelfs met een scootmobiel komt men het Hoofd niet meer op via de Voorhaven door de getroffen maatregelen. Laatst stond een wijkbewoner achteloos in de vroege ochtend met zijn auto op het Hoofd om wat foto’s te maken van een langsvarend cruiseschip, komt de politie aanrijden: “Bent u ervan bewust dat u in overtreding bent?”, was de vraag van de agent. Dat was de goede man die via de andere kant, waar geen obstakels liggen, was komen aanrijden dus niet. “Er staat daar een verbodsbord”, legt de agent uit. Nu zag de agent het deze keer door de vingers met de inschatting dat de man niet van plan was drugs te dealen, harde muziek te draaien of aan een illegale straatrace mee te doen.

‘Het verhaal is echter een triest voorbeeld van de beperkingen van Schiedammers zonder kwaad in de zin waarbij de vraag van vele wijkbewoners is of deze rigoureuze maatregelen de enige en beste oplossing is. Ieder uurtje even langsrijden met de politiewagen bijvoorbeeld, cameratoezicht of wat dan ook zolang de welwillende Schiedammers maar geen beperkingen worden opgelegd om oude tijden te laten herleven, op dat ijsje van Vlugijs na dan.’