In memoriam: Aad van Dijk. Hij stond voor iedereen klaar

Door Kor Kegel

Maar meer nog stond hij bekend als iemand die voor iedereen klaar stond. ‘Je kon hem wakker bellen als je naar Schiphol moest en geen andere manier wist”, zegt zijn zoon Ron.

‘U bent toch meneer Van Dijk van SVV?”, kreeg Aad de laatste jaren nog vaak te horen. Dan zat hij op zijn gemakje buiten bij de ingang van DrieMaasStede. Hij herkende nog veel mensen van vroeger en raakte bij zulke ontmoetingen in een uitstekend humeur. ‘Dan groeide hij”, zoals Ron het noemt.

Aad van Dijk woonde er sinds 2018. Het jaar daarvoor had hij last van hart en nieren, maar overleefde en ging revalideren in Marnix in Vlaardingen. De eerste avond daar kwam zijn vrouw Annie te overlijden aan een herseninfarct. Eenmaal terug thuis op het Faassenplein voelde hij zich verloren en zijn zoon zorgde dat hij een appartement kreeg in DrieMaasStede. Aad van Dijk was nog zeer bij de tijd en kon met zijn kleinzoons Quinten en Wesley eindeloos over politiek discussi?ren. Hij ging goed om met de medebewoners van het verpleeghuis en kon hun familieleden goed verslag doen van hun dagelijkse bezigheden. Zorgmedewerkers kwamen bij hem uithuilen als ze ergens verdriet om hadden. Hij was er altijd.

Maar negen dagen geleden kwam hij ‘s nachts ten val. Er werd gedacht aan een gebroken heup. Hij bleek – ondanks gevaccineerd te zijn – besmet te zijn met het coronavirus en er kwam bloedvergiftiging bovenop. Vervoer naar het ziekenhuis was niet meer verantwoord. Aad van Dijk overleed een week geleden in DrieMaasStede. Hij had het al vaker gezegd: ‘Dit is mijn laatste thuis.’

Aad van Dijk, geboren op de Parallelweg, begon zijn werkzame leven als machinebankwerker en draaier. Telkens als hij ergens een tientje meer kon verdienen, deed hij dat om zijn vrouw en zoon iets extra te kunnen geven. Toen hij wegens rugklachten en lawaaidoofheid werd afgekeurd, ging hij zich voor SVV inzetten. Hij had er op jonge leeftijd gevoetbald en kwam op 17-jarige leeftijd in het tweede elftal, toen SVV met het eerste elftal landskampioen werd, in 1949. Aad van Dijk werd teamleider toen Ron er ook ging voetballen. Hij maakte verschillende promoties mee en werd ‘meneer Michels’ genoemd, met een knipoog naar de beste voetbaltrainer aller tijden, Rinus Michels.

Daarna was hij een poosje actief bij DHS en SVDPW waarmee hij, geboren op de Parallelweg, een band had. Later werd Aad jeugdvoorzitter van SVV en als zodanig lid van het bestuur. In de jaren zeventig was hij gedurende negen jaar manager betaald voetbal. SVV speelde toen in de Eerste Divisie. Toen de club in 1979 het 75-jarig bestaan vierde in sporthal Margriet, zat Aad van Dijk prominent in de organisatie. Zeven dagen in de week was hij bij SVV te vinden, met goedvinden van zijn vrouw Annie.

Na zijn vertrek bij SVV had hij groot plezier in het organiseren van bingo- en klaverjasmiddagen bij sportverenigingen DHS, Meeuwenplaat en Oude Maas. Daarna in zaal De Harg. Hier begon hij met twee tafels. Dat groeide al snel uit tot twintig tafels op maandag- en vrijdagmiddag. Later ging hij dat doen in de zaal onder de Van Beethovenflat.

Veel eerder was hij nog ingesprongen bij Fortuna Vlaardingen, als ze daar vrijwilligers achter de bar tekortkwamen. Zijn zwager stond er achter de bar en Aad trok zich niets aan van de Schiedams-Vlaardingse tegenstellingen, die hij maar overgecultiveerd vond. De crematieplechtigheid is morgen om 14.00 uur in de Beukenhof.