In memoriam: Willibrord Hosman. Bij hem aan tafel was altijd een waar genoegen
Een voortreffelijke gastheer, dat was hij. Willibrord Hosman was het soort levensgenieter dat iedereen wilde laten delen in de geneugten van het leven. Hij wist alles van wijn, cognac, armagnac. Ontelbare gasten hebben door hem kennisgemaakt met nieuwe gerechten en geleerd welke spijzen en dranken de verrukkelijkste smaakcombinaties opleveren.
Door Kor Kegel
Nog steeds was hij daarmee in de weer. Beroemd geworden in de tijd van Bistrot Hosman Fr?res ontving hij, 79 jaar jong, nog steeds groepen in zijn statige pand aan de Lange Haven 55 om er gezamenlijk te koken. Onder zijn bezielende leiding maakte men in Hosman’s Cabinet een driegangendiner met de kwaliteit van een viersterrenrestaurant. Hij verraste altijd met een exquise wijn waar niemand van gehoord had en die verbazingwekkend goed, zeg maar perfect, bij de copieuze maaltijd paste.
Zaterdag kwam zomaar een eind aan een culinair tijdperk. Willibrord Hosman overleed op 79-jarige leeftijd aan de complicaties van een operatie in het ziekenhuis. Het sloeg in als een bom en niet alleen in Schiedam, want van heinde en ver kwamen mensen jarenlang naar de bistro op de Korte Dam in een periode dat – vooral dankzij Willibrord – Schiedam zich de bijnaam het Culinaire Hart van de Rijnmond verwierf. Een markante heer van stand, met zijn onafscheidelijke vlinderstrik. Hij droeg zulke strikken al sinds zijn zeventiende jaar en had ze allemaal bewaard. Het waren er 343.
Willibrord Hosman werd geboren op woensdag 30 september 1942 aan de Lange Haven 3, waar zijn grootvader Bartolomeus Hosman een regionaal bekende winkel in wijnen en delicatessen had, in 1896 opgericht aan de Zijlstraat en in 1934 voortgezet door Louis Hosman. Van de zeven kinderen van Louis en Maria gingen alleen Fons en Willibrord door in die branche; Willibrord kwam in 1959 in de zaak. De winkel introduceerde vooral uit Frankrijk ge?mporteerde wijnen. In het voormalige pand van ijzerwarenhandel Post & Co. op de hoek van de Korte Dam en de Lange Haven begonnen de twee broers in 1973 een op de Franse keuken gebaseerd restaurant. Veel mensen hebben daar hun eerste slakken, kikkerbilletjes, uiensoep of bœuf Bourguignon gegeten. Fons ging zich in Vlaardingen verder specialiseren in de wijnhandel, Willibrord begon op de eerste verdieping een specialiteitenrestaurant dat de kwaliteit van de bistro beneden nog verre overtrof.
Er kwam eens een steenrijke Amerikaan eten, die een exclusieve cognac bestelde. Willibrord serveerde een cognac van een eeuw oud en schonk in. De Amerikaan dronk het glas in ??n teug leeg. Hij kreeg geen tweede glas, want Willibrord vond dat zonde van zulk hoogst speciaal gedistilleerd. Hij had te veel hart voor zijn producten om er op zo makkelijke wijze mee te verdienen.
Willibrord Hosman won driemaal de Gouden Pollepel. Zijn beroemdste gerecht was een stoofpotje, toevallig ontstaan ten tijde van de verbouwing van het pand waar de bistro zou komen. De verbouwing werd begeleid door studenten in de bouwkunde en Willibrord zou wat te eten maken. Hij zei daar eens over: ‘Ik keek in de koelkast wat er zoal stond en heb alles bij elkaar gegooid en er wat van gemaakt. Een bœuf ? l’improviste… Ze vonden het zo lekker, dat ik het nog eens probeerde. Ik heb het recept een beetje verfijnd en gladgestreken en vervolgens heb ik er 25 jaar van geleefd. Ik heb een keer liefst 363 van die pannetjes in de maand verkocht.’’
Kwaliteit, sfeer en bediening - dat was zijn ‘driepoot’. Haal je er een pootje van weg, dan valt je stoel om, zei hij. In de toptijd van de bistro had hij 29 medewerkers in de keuken en de bediening en werden er 140 couverts per dag geserveerd. Zelf werkte hij zeseneenhalve dag in de week en de resterende halve dag reed hij heen en weer naar Parijs om er inkopen te doen.
Later zou hij op de Lange Haven (ingang Westvest 44) een wijnhandel beginnen, die voortgezet werd door zijn schoonzoon Ruben van Dam en zijn dochter Manon. Hij ging meer tijd maken voor een priv?leven met Adriana.
