Wolters gaat voor ‘hoogst haalbare’
Toon Wolters leidde, het voelt als een eeuwigheid geleden, SVDPW naar de eerste klasse, om niet veel later met SVV vanuit het laagste niveau de competitieladder te bestormen en de tweede klasse te bereiken. Met HBSS, waar hij zes jaar geleden neerstreek, lukt dat nog maar steeds niet. “Andere tijden, andere omstandigheden”, noemt hij het.
door GERARD S. VERVER
HBSS is in de derde klasse C de nummer drie in een tot de negende plaats reikende middenmoot. Zeven punten achter Zuidland en negen achter koploper VFC. Dat had beter gekund realiseert hij zich en verwijst naar de uitbeurten bij VDL en Vierpolders, waar, is zijn analyse, onnodig punten gemorst werden. “Dat hebben we onszelf aan te rekenen. Met zijn allen zijn we verantwoordelijk, moeten we in de spiegel kijken en de zeilen bijzetten om het zo spannend mogelijk te maken.” Dat ze daar voetballend toe in staat zijn maakte zaterdag de 4-1 winst in de oefenwedstrijd tegen tweedeklasser Cion duidelijk. “Dat is toch een geduchte tegenstander. Het was niet eens geflatteerd en geeft vertrouwen. Als het lukt om steeds dat niveau te halen komt het wel goed.”
Daarmee haakt hij in op het bij zijn aantreden gestelde doel om van HBSS een stabiele derdeklasser te maken. Hij meent, dat dat na wat ups en dows plus een gewonnen degradatiewedstrijd en bovendien onder andere omstandigheden dan bij zijn vorige clubs aan het lukken is. “HBSS is een rustige club, waar als het ware alles mag en niets moet. Niet te vergelijken met het SVDPW van destijds, waar we de wind voluit in de rug hadden, en SVV, dat een grote naam had. Dan belden spelers me: of ze bij me konden komen voetballen.” Zijn heilige vuur brandt nog steeds, maar hij noemt zich wat minder fanatiek, rustiger en reëler. Toch zeker wel met een periode als doel? “Laat ik het maar op het hoogst haalbare houden.”
