‘Effe wachtuh’ voor KethelSpaland

Algemeen
Na een uur wachten vierde KethelSpaland/zo en de supporters op het kunstgras van Voorschoten'97 het kampioenschap. (foto: UWM/gsv)
Na een uur wachten vierde KethelSpaland/zo en de supporters op het kunstgras van Voorschoten'97 het kampioenschap. (foto: UWM/gsv) (Foto: )

De vele honderden naar Voorschoten meegereisde supporters hadden zich er na de 1-1 van hun KethelSpaland bij neergelegd. Die uitslag was namelijk niet genoeg voor het kampioenschap. Dan maar een weekje wachten op de thuisbeurt tegen HWD. Laat nu juist die Rotterdammse laagvlieger voor een sensatie zorgen en ‘Spaland’ met 2-1 winst op zijn directe concurrent Stompwijk alsnog in het zadel helpen. 

Door GERARD S. VERVER

De nababbel met trainer Ronald van der Zalm en aanvoerder Glenn van Troost stond al op papier. Nee, ze beschouwden dat gelijke spel niet als een zeperd. “De thuisclub had het spelletje knap gespeeld. Hield veel mensen achter de bal en liet de Schiedamse aanvallers in hun fuik lopen. Of ze er nu de P over in hadden? Welnee, volgende week een nieuwe ronde en een nieuwe kans.” Virtueel konden ze het kampioenschap trouwens eigenlijk niet meer mislopen. Stompwijk kon hooguit nog langszij komen, maar met een doelsaldo van 27+ zou het feestje aan het einde van de rit toch wel in Sportpark WA gevierd worden.

Dat was de situatie rond de klok van vier uur. HWD-Stompwijk was echter pas om drie uur begonnen en leek het raadzaam, overigens tegen beter weten in, de daarvan nog resterende minuten af te wachten.  Men pakte een extra biertje of sapje. De harde kern bleef luidkeels zingen en vuurwerk afsteken. Totdat na een uur het verlossende telefoontje kwam en de kurken alsnog van de zes meegereisde champagneflessen knalden.

Totdat het verlossende telefoontje kwam  

“Het is heerlijk om met een kampioenschap af te sluiten”, glundert Van der Zalm, die komend seizoen bij Poortugaal assistent wordt en daar ook de reserves en jeugd gaat leiden. “Dit is niet alleen een mooi eindpunt voor mezelf, maar ook voor de staf en begeleiding en, vergeet dat vooral niet, voor de spelers, die het toch maar allemaal hebben moeten uitvoeren.”

Bij aanvoerder Glenn van Troost bezorgde de afloop een dubbel gevoel. “Het liefst wil je een kampioenswedstrijd overtuigend en met een nulletje of drie, vier winnen. Zo zag het er, toen het na een paar minuten al 0-1 werd, ook naar uit en denk je daarop verder voort te borduren. Dat viel dus behoorlijk tegen.” Hij ziet het zeker stellen van de titel een mooie afsluiting van KethelSpalands zondagvoetbal. “Het doet best pijn om daar een punt achter te zetten. Ik ben een jongen van de zondag. Anderzijds moet je realistisch zijn: het zondagvoetbal is niet meer in trek. In onze afdeling maakt de meerderheid van de clubs de stap naar de zaterdag. Wij konden niet achterblijven. Vandaar ook dat mijn avontuur op zaterdag verder gaat.”