Zoro Feigl leert je ‘n andere beleving
Voor grote installaties moet je ruimte maken. Gelukkig heeft het Stedelijk Museum Schiedam die ruimte. Een hele vleugel van het gebouw toont het hallucinerende werk van Zoro Feigl.
Door Kor Kegel
De solotentoonstelling heet ‘Zonvonkengesproei’ en kenners van de Nederlandse literatuur kennen dat woord uit het gedicht ‘Mei’ van Herman Gorter (1864-1927). Het is nu de maand mei, maar het epos uit 1889 gaat over het meisje Mei, dochter van de zon en de maan en brengster van het voorjaar. Mei wordt verliefd op de jonge god Balder: “…om zijn hoog hoofd woei het bossig haar met zonvonkengesproei.”
Probeer je een voorstelling te maken hoe dat gesproei eruit ziet en je krijgt een eerste glimp waar Zoro Feigl zijn inspiratie vandaan haalt. De kracht van verbeelding maakt een kunstwerk mogelijk, waarin water loodrecht omhoog druipt, niet geremd door zwaartekracht.
Zijn bekendste werk, omdat het Schiedamse museum het al in 2020 tentoonstelde en vervolgens ook aankocht, is ‘Zwermen’. De installatie hangt boven de museumbezoekers. Ze zien een bewegend scherm, waarboven spreeuwen hun fraaie patronen vliegen. Het is een mathematisch wonder om zo’n spreeuwenzwerm met honderden kogeltjes en beweging na te bootsen.
De solotentoonstelling van Zoro Feigl stond al eerder op het programma, maar toen sloeg het coronavirus toe met alle beperkende maatregelen van dien. Zo komt het dat ze nu de eerste grote expositie van het geheel gerestaureerde Stedelijk Museum Schiedam is. Het is kinetische kunst en de totstandkoming is technisch uit te leggen, maar het lijkt alsof de installaties levende wezens zijn, magisch en de zintuigen tartend en prikkelend, zoals de vloer die reageert op je voetstappen.
De tentoonstelling van Zoro Feigl duurt tot en met zondag 11 september.
