Goed voor beleving, slecht voor hart

Algemeen
Na de door de Celeritas-aanhang veroorzaakte commotie was het voor Excelsior'20 tijd om de promotie te vieren. (Foto: UWM/gsv)
Na de door de Celeritas-aanhang veroorzaakte commotie was het voor Excelsior'20 tijd om de promotie te vieren. (Foto: UWM/gsv) (Foto: UWM/gsv)

Wat een contrast. Terwijl in het Excelsior’20-kamp, na de 1-3 winst op Celeritas de promotie naar de derde klasse uitbundig gevierd werd, heerste in Rijswijkse kringen dolle en in agressie vertaalde frustratie. Het leverde klappen, bedreigingen en gewonde Schiedamse aanhangers op. En dat allemaal na een ware voetbalthriller, waarin het muntje na de 0-1 en 1-1 tot aan de 1-2 beide kanten kon opvallen. Goed voor de beleving, slecht voor het hart.

DOOR GERARD S. VERVER

Voor aanvoerder Dave Roozen is het veld van Excelsior M, waar het finale van deze competitie zich afspeelde, heilige grond. De inmiddels veertiger, die na dit seizoen kiest voor een vriendenelftal, boekte er twintig jaar geleden als jongeling van amper twintig met winst op Schipluiden zijn eerste succes.

Na dat kampioenschap, inclusief het succes tegen Celeritas, volgden nog viermaal promotie. “Dat is dus vijf”, telt hij trots. Hij is, ondanks alle commotie die de Celeritas-hooligans veroorzaakten en politie-aanwezigheid nodig maakte, de rust zelve.

Zoals ook de teamleiding vooraf predikte. “Klasse van die mannen. Ze maakten er in de aanloop naar deze pot geen spektakel van. Geen poeha. Zeiden steeds: laten we kijken wat we waard zijn. Het blijkt, dat als we normaal blijven doen, we heel erg ver kunnen komen.” 

Aanhangers Celeritas slechte verliezers

Dat begon al in de slotfase van de competitie, waarin in de laatste vijf wedstrijden, met als slotakkoord de kraker tegen PPSC, het maximale geoogst moest worden. Dat liep goed af. “We leefden van wedstrijd naar wedstrijd. Wonnen en dan hup naar de volgende.”

Dat de Celeritas-aanhang in veel groter aantal, luidruchtiger en met vuurwerk vooraf was dan de Schiedammers, liet Roozen cs ongemoeid. Ze hadden vooraf hun huiswerk gedaan. “We wisten dat ze individueel sterke aanvallers hadden. Ze stonden op 132 doelpunten, wij met 50 niet eens op de helft. Dan blijkt vandaag, dat er bij ons (met een belangrijke rol voor de kopsterke Joeri Krznaric, red.) een solide verdediging stond.” En Excelsior’20 op de counter dodelijk was.

Dave Roozen zwaait af met een trots gevoel. “Voor mezelf hoeft nog een jaartje derde klasse niet meer. Ik ben wel blij dat ik mijn teamgenoten er heb kunnen afzetten.”