‘Mijn aderen zijn rivieren van roodwit, mijn liefde voor Sparta wijkt niet’

Axel Eichhorn

“In de schaduw van de Spartaan ben ik geboren, gevoed door verhalen van Bok de Korver’s glorie. Sparta, mijn hart, mijn thuis. Een bastion van rood en wit, dat mijn ziel kleurt met hoop en trots. Dit is geen keuze, maar een erfgoed, een vurige band gevormd door generaties. Bij nederlaag, huilen we, maar we blijven standvastig. Bij victorie, juichen we, de echo van ons geluk galmt door Het Kasteel. Mijn aderen zijn rivieren van roodwit, pulserend met de eeuwige Spartaanse geest. In voor- en tegenspoed, mijn liefde voor Sparta wijkt niet. Elk gejuich, elke traan, elke opoffering is een herbevestiging van deze onwankelbare verbondenheid. Sparta, jij bent mijn passie, mijn toewijding, mijn onvermoeibare strijd. In de velden van rood en wit, in de kreten van hoop en triomf, ben ik thuis. Sparta, ik ben van jou, en jij bent van mij, voor altijd. Namens de Roodwitte familie overgrootvader, opa en oma, oom, vader, mezelf en mijn Spartaanse Kids.”

Sparta Piet

“Mijn naam is Johan en ik schrijf dit voor mijn vader. Mijn vader is een echte Spartaan en zijn naam is onder meer bekend als Sparta Piet. Thuis heeft hij allerlei spullen van Sparta. Hij is een echte verzamelaar. Zelf de kerstbal van Sparta is me moeder niet gespaard gebleven. Sparta betekent veel voor hem en hij kijkt haast elke wedstrijd en wat de stand ook wordt hij blijft Sparta steunen zelfs als de kamer helemaal vol zit met onder andere Feyenoord supporters. We zijn laatst nog samen in het stadion geweest en wat vond hij het leuk zeker nu met dit geweldige seizoen. Zijn jongste kleinzoon Dex heeft al een Sparta trainingspak en het zal ook niet lang duren voordat ze samen in het stadion aanwezig zijn. Ik wil dan ook graag afsluiten met de magische woorden S.P.A.R.T.A. 

Patricia van Roon

“Waarom Sparta mijn club is? Omdat het als een rood-witte draad met mijn leven verweven is. Al in de jaren vijftig kwam ik met mijn vader naar het Kasteel, destijds op de Kasteeltribune, vak B. Nu zit ik op de Dennis Neville. Via mijn broer gaat het ook weer over naar de volgende generatie. “Rood Wit zit ons dus in het bloed.” Heb live meegemaakt dat Sparta Landskampioen werd. Ook ben ik met Sparta Europa ingegaan, waar vele jongeren nu van dromen, zo dichtbij zijn wij weer. Destijds bezocht ik de uitwedstrijd tegen Spartak Moskou, in Tblisi. Onvergetelijk en uniek: spelers, staf en supporters in 1 vliegtuig!
Sparta is voor mij steeds meer een soort familie geworden. Met alle ups en downs die families nu eenmaal kennen. Spartanen zeuren niet. Wij zijn gehard. “Bij neêrlaag of victorie  zijn wij voor niemand bang.” En anno 2023, nu ik senior ben, is dat familiegevoel zelfs sterker geworden. “Bij Rood Wit zijn wij immers veilig.” Ik word ook wel de moeder of oma van de spelers genoemd: “in voor- of tegenspoed” communiceer ik met de spelers via Insta en velen reageren. Waar vind je dat! Voor mij alleen bij SP AR TA!”

Wim van Nieuwenhuize

“Als ik aan Sparta denk zie ik in de eerste plaats het kasteel. Het intieme stadion in de volkswijk Spangen, waar de sfeer altijd gemoedelijk is. Een plek waar jong en oud op de tribune zitten. Dat maakt indruk, ook op de tegenstander en supporters. Dan heffen we het clublied aan en iedereen scandeert uit volle borst de letters S-P-A-R-T-A. Bijzonder is ook dat het publiek bij winst of verlies deelt in de emotie. En dan in de goede in van het woord. Bij verlies heb je het gevoel zelf verloren te hebben, je voelt je één met de club en het team. Sparta is niet alleen de club voor mij, maar ik ben ook blij dat mijn vierjarige kleinzoon Jules, ook fan is. Hebben ze toch weer een Jules in de gelederen.”