Wéér applaus voor Tom Heggelman
Na zijn laatste wedstrijd zorgde een erehaag voor het eerbetoon dat Excelsior20’s Tom Heggelman (36) toekwam. Dat ging in eigen kring op de slotavond van het cricketseozoen op herhaling.
De ex-captain wist niet wat hem overkwam. “Het was wel leuk, hoor”, reageert hij bescheiden, “en ik voelde me best vereerd, maar ietsje minder was ook goed geweest.” Heggelman stoeide al wat langer met de vraag of en wanneer hij zou afzwaaien. Als voorschot had hij in de voorbereiding op het seizoen zijn captaincy al overgedragen. Dertig jaar was hij intensief met cricket bezig geweest. Achttien jaar terug debuteerde hij in de hoofdmacht en vierde in de jaren die volgden vijf landstitels.
Tot hij zich de vraag ging stellen of de tijd van gaan aan het komen was. Daarop een antwoord geven was niet makkleijk. “Ik heb er dit jaar nog een seizoen aan vastgeplakt. Wel met het idee, dat het mijn laatste kon zijn”. Hij kiest uiteindelijk voor het gezin. Voor zijn partner en drie kinderen. “Als ik sport, wil ik het goed doen. Cricket kost tijd. Dikwijls veel tijd én energie. Dat gaat ten koste van thuis. Minderen is voor mij geen optie. Dan haal ik er geen voldoening uit.”
Dat deze jaargang werd gedomineerd door degredatie-sores speelde niet mee met zijn beslissing om er een punt achter te zetten. “Ik voelde gaandeweg steeds meer, dat het mijn laatste seizoen zou worden. Het ontbreken van succes was niet lekker, maar speelde geen rol. Laat duidelijk zijn, dat elftal wel degelijk kan cricketen. Alleen hadden we bijna collectief een minder dan matig seizoen.”
Hij gaat niet verder bij de zami’s of zomi’s: “Ook dan ben ik hele dagen weg.” Wel heeft hij nog een nuttig advies. “Harder werken”, raadt hij de spelersgroep aan en de clubleiding “haal overseas twee spelers, die echt de potentie hebben om de kar te trekken”.
