Avondklok: serene stilte in Uitgeest
UITGEEST - Nederlandse gemeenten stonden in brand. De beelden gingen de hele wereld over. CNN en BBC besteedden er uitvoerig aandacht aan. Ons kleine landje was wereldnieuws. Het land van de bekende tulpenvelden, klassieke klompen en onverwoestbare tolerantie werd in een compleet ander daglicht geplaatst door relschoppende jongeren, die het niet zo nauw namen met moraliteit, met fatsoen. Winkels van toch al door corona gedupeerde ondernemers werden tot op het bot geplunderd. Triest.
Natuurlijk, alles heeft een reden. En de frustratie bij de jeugd is er. Volop. Niet naar school kunnen, thuis ‘opgesloten’ zitten. Met je ouders op de bank kijken naar Lingo. En dat als je een jaar of zestien bent en de hormonen door je lichaam gieren. Maar een dergelijke totaal vernietigende expansiedrift als afgelopen weekend is niet normaal. Daar is iedereen het wel over eens.
In Uitgeest heerst een prachtige serene stilte. Respect. Wie bezitter was van een hond had mazzel. Je kon de avondklok negeren zonder allerhande paperassen bij je te hebben. Ook het station toonde na 21.00 uur een complete verlatenheid. Met de aankomst van de trein uit Amsterdam stapte een paar mensen uit. Wel met een verplichte werkgeversverklaring en eigen verklaring op zak.
‘Nog nooit meegemaakt’
Een man met hond als vrijgeleide is de enige persoon die tijdens de avondklok in het dorp te zien is. “Normaal loop ik een klein rondje, maar dit heb ik nog nooit meegemaakt. Altijd is het al rustig in het dorp, maar nu is het nog stiller. Daarom loop ik met de hond even een grotere ronde dan gewoonlijk.”
En inderdaad, de rit zaterdagavond door het dorp tijdens de nu al befaamde avondklok levert enkel doodstille beelden op. De ontmoetingsplek voor de jeugd bij het Zwaansmeer toont dezelfde situatie. Het is duidelijk: Uitgeest respecteert de avondklok.
‘Ik vind het compleet fuck’
Maaike, geboren en getogen in Uitgeest, denkt er niet aan om na negen uur ‘s avonds de straat nog op te gaan. “Ik vind het wel compleet fuck. De cafe’s in het dorp, waar ik altijd ga stappen, zijn al weken dicht. Maar ik heb geen zin in een boete, dus blijf maar bij mijn ouders thuis.” De achttienjarige Uitgeestse houdt zich weliswaar aan de regels, maar de frustratie is duidelijk zichtbaar.
Dano en Job, beiden uit het dorp, hebben daarentegen weinig last van de avondklok. “Ik ben niet zo’n uitgaander”, laat Dano weten. >>>>>>
VERVOLG: PAGINA 14
