Column: Niet eerlijk verdeeld

DOOR PETER SPEK

Kan de Vlaardingse politiek, maar ook de federatie Broekpolder, om de vele reacties heen die geplaatst zijn op sociale media rond de aangekondigde sanering van de Broekpolder, vraag ik mij af. En de reacties zijn niet mis, vooral op Facebook. Stop sloop Broekpolder telt inmiddels bijna 1700 volgers. Boze woorden van veel Vlaardingers, maar ook suggesties waarbij ik denk, die zijn zo gek nog niet. Na mijn verhaal in deze krant over de aangekondigde sanering van 70 hectare grond in de Broekpolder, is het het meest besproken onderwerp in Vlaardingen. Natuurlijk kun je ongezouten je mening ventileren op sociale media, zonder na te denken welke gevolgen dat kan hebben, maar als ik zo de reacties tot mij door laat dringen, dan vraag ik mij inderdaad af of het niet verstandig is van de verantwoordelijk wethouder Lianne van Kalken en de federatie Broekpolder om eens duidelijk uitleg te geven aan die betrokken Vlaardingers wat er nu precies aan de hand is. Zo blijft die onduidelijkheid bestaan over het nut van het saneren en de onvrede bij de Vlaardingers. Maar wat vooral opvalt, bij alle reacties is de vrees dat de Broekpolder bebouwd gaat worden. Deze sanering, kan je veel lezen, is een eerste aanzet om woningbouw te gaan plannen. Zelf kreeg ik het ook een beetje benauwd, toen ik de nieuwe minister van Volkshuisvesting en Ruimtelijke Ordening, Hugo de Jonge, onlangs hoorde zeggen, dat gezien de alleen maar oplopende woningnood, hij dichtbij een punt is gekomen om locaties aan te gaan wijzen, waarbij de lokale overheid niet kan tegenstribbelen. Een groot deel van de Broekpolder is geen eigendom van de gemeente Vlaardingen, maar van hogere overheden en kan dus een eventuele bebouwing niet tegengaan. Aan zo’n scenario moet je natuurlijk niet denken. Als ik de politici spreek in de stad, die voorgestemd hebben voor deze sanering, gooien het op het feit, dat het gebied alleen maar beter en mooier wordt, waarbij ik toch in sommige gevallen wat aarzeling bespeur in die woorden, maar dat kan aan mij liggen. Een aardige opmerking van een Vlaardinger was, om eens te onderzoeken of er geen beschermde dieren rondlopen of vliegen in de Broekpolder. Dat onderzoek is nog niet gedaan. Kan een vleugje hoop opleveren misschien. Maar als ik dan, op nog veertig minuten rijden in Zeeland, tijdens een weekje vakantie, op de fiets zit, dan vraag ik mij de onwerkelijke situatie in Vlaardingen af van het saneren. Ik zie dan alleen maar groen, heel veel groen, weilanden, bossen, water en prachtige wolkenpartijen. Dan flits er ineens iets door mijn hoofd van, het is toch niet eerlijk verdeeld met het groen. Hier in onze stad moet het kleine beetje groen wat wij nog hebben het ontgelden...