Column: Aan dovemansoren
In het verleden was het gebruikelijk om kinderen de naam van hun voorouders te geven. Opa heette Piet en zijn kleinkind ook. Het scheelde de aanstaande ma en pa het napluizen van boeken met namen, gekibbel over wie de leukste naam verzint en wellicht slapeloze nachten. Trouwens in die tijd was er van pretecho’s geen sprake en moest je maar afwachten wat er tevoorschijn kwam. En dus twee namen klaar hebben liggen. Die van grootvader of grootmoeder, want het kon ook Marietje of Truus worden. Tegenwoordig wordt gezocht naar een naam, die scoort en bewondering van de kraamvisite oplevert.
Waarom ik daarmee begin? Kijk, als ik door steden en dorpen rij wil het me nogal eens opvallen, dat gemeentelijk naamgevers hun straten en wegen soms van potsierlijke namen voorzien. Net zoals in Vlaardingen ooit besloten werd om de beker, die bij de gemeentelijke sportprijs hoort de naam van Flip Vethaak te geven. Hoe kom je erop, vraag ik me al jaren af. Overigens niks kwaads over die fietsende stadgenoot en latere kastelein van café Centraal.. Hij kon aardig, maar niet indrukwekkend wielrennen, mocht in 1936 naar de Spelen in Berlijn, waar hij overigens nooit de eindstreep haalde.
Het vergde wat bruggetjes, maar uiteindelijk beland ik bij het onderwerp waar ik het met u over wil hebben: straatnamen. Daarvoor heeft de gemeente een commissie. Die functioneert al even achter de coulissen als de groep, die destijds de (verkeerde) naam voor de sportprijs uit de hoge hoed toverde. Neem nou zoiets als de Vogelenbuurt. Even terzijde: die naam staat op de gele borden om een omleiding naar die wijk te duiden. Dergelijke taalfouten zijn niet nieuw. Er mankeert regelmatig wat aan de taalkennis bij de makers (of opdrachtgevers) van dergelijke borden. Een ander geel bord vertelt ons, dat de Tureluurstraat is afgesloten. Tureluur? Jawel, dat is (volgens Google) familie van de strandvogel. Past prima in die wijk. Als straatnamenbobo zou ik die naam echter toch hebben overgeslagen. Want wedden dat het verbasterd wordt tot tureluurs. Beter nadenken voortaan, luitjes daar op het stadhuis. Ook over ellenlange namen als. Annie Romijn-Verschoorkade, Bartholomeus van Buerenweg of Marinus van der Stoepstraat. Hoe leer je je kind van vijf dat te onthouden?
ONS Vlaardingen opperde al eens om in Park Vijfsluizen prominente Vlaardingse sporters te vernoemen. Dat belandde in de onderste bureaulade. Het zal vast ook de eindhalte zijn van mijn idee om een wijk te vernoemen naar vertrokken of niet meer bestaande bedrijven, die decennialang beeldbepalend waren en voor menig gezin een belegde boterham leverde. Is vast ook aan dovemansoren gericht.
