Column: Buitenbad of toch Krabbeplas?

Algemeen
DOOR GERARD S. VERVER
DOOR GERARD S. VERVER

Weet u wat, we gaan deze keer maar eens een ‘vroeger-was-alles-beter’ doen. Nee, ik ga u niet uitleggen dat ik in mijn jongste jaren niet zonder ontbijt, zoals anno-nu nogal eens blijkt te gebeuren, de thuisbasis verliet.

Ik kom op het onderwerp door een bericht, dat ik een paar weken geleden op de website van deze krant tegenkwam: de stadsgidsen organiseren een 10-weekse cursus ‘Vlaardingen Toen & Nu’. Dat doen ze al meer dan dertig jaar, maar dat is me blijkbaar ontgaan. Wat ik ook niet wist was, dat het Deltahotel een aanvaringsverzekering had wegens mogelijk naar binnen varende zeeschepen. Dat vertellen ze je ook op die cursus. Een leuk weetje. Je kunt je toch niet voorstellen dat een cruiseschip een beetje te vroeg afmeert. Wel vraag ik me af waarom je je tegen zo’n calamiteit indekt. Een rechtsbijstandsverzekering is vast een stuk voordeliger. Oke, terug naar dat “vroeger was alles beter”. Of dat de jaren waren waarin Dirk III en zijn leger de Slag bij Vlaardingen leverde kan ik me nauwelijks voorstellen. Dat was al in 1018. Ik heb met de lichting 62-5 ook een tijdje gepief-paf-poeft.. In die tijd was alles vast veel meer ontspannen dan de manschappen van Dirk meemaakten. Ik ben van het touwtje uit de brievenbus-tijd en de melkboer, die bij afwezigheid van de bewoner, met een loper de deur opende en de gevraagde waren in de gang zette. Betalen? Dat kwam later wel. Daar moet je nu niet om komen! 

Ik zou evenmin tijdgenoot van Floris V willen zijn en naast hem op de bok zitten als hij over een paar maanden door de Vlaardingse wijken gereden wordt. Ook dat was, schat ik in, geen goede-oude-tijd. Ik ben een Vlaardinger van na een andere oorlog. Eentje, die over het redelijk recente verleden geen cursus nodig heeft. Ook eentje, die vaste klant was van het Kolpabad en daar als tiener zonnebadend de ligweide bevolkte. Die er lessie-tik deed en Bassie en Adriaan de eerste acrobatische toeren heb zien doen. Heb met mijn vriendjes door de stad gezworven en slootje gesprongen. Daar waar nu de Zuidwijk is. Dat was een echt ‘goeie ouwe knusse tijd’. Daar hoorde een buitenbad bij. Die moet terugkomen, vinden velen. Maar blijft die wens overeind, als er voor een entreekaartje zeven euro of misschien wel meer afgetikt moet worden? Wedden dat we dan de blauwalg van de Krabbeplas voor lief nemen. 

Vandaar, dat ik ook maar even de volgende anekdote opdis. Ik heb namelijk ook een tijdje in Maassluis gewoond. Daar was bij het toen nog kleine winkelcentrum Koningshoek een uitstekend restaurant. Alleen was dat op zondag nooit open. “Waarom niet”, was de vraag. Omdat die vraag blijkbaar veelvuldig werd gesteld, ging het restaurant op zondag open. Totdat de eigenaar de tent toch weer sloot. “Omdat ik het wachten op de mensen, die graag op zondag wilden eten, zat was.” Dat kan een voor veel geld aangelegd buitenbad met ligweide ook overkomen.