Column: Klepje openen, klepje sluiten
Excuses aan Irado, ik ben een beetje ondeugend geweest. Ondeugend? Welnee, erken het nou eerlijk, je bent verschrikkelijk in de fout gegaan en hebt alle voor het afvoeren van afval voorgeschreven regels geschonden. En dat na de cleanup-week die nijvere vrijwilligers er zaterdag toe brachten weer honderden kilo’s zwerfafval van de straat te plukken. Ik heb overwogen om die dag, als straf voor mijn afval-grensoverschrijdende ondeugd, te gaan helpen bij het opschonen van de Vlaardingse straten.
Maar dat botst op zaterdag echter frontaal met mijn bezigheden als sportjournalist. Als straf heb ik me dus maar verplicht om van ’s ochtends vroeg tot laat in de middag wedstrijden te aanschouwen. In de morgenuren is dat overigens geen probleem, want met de velden van VFC voor mijn raam, hoef ik niet eens de deur uit. De tribune bestaat uit mijn zeer comfortabele luie stoel. Maar ja later moest ik toch wel weer op pad. Om de laatste restjes van de bekerwedstrijden te aanschouwen en een potje honkbal te volgen. Om toch een beetje te clean-uppen heb ik de vele lege blikjes die ik op mijn fietstocht langs de velden tegenkom in de zijtas en later bij het restafval gedeponeerd. Een grote plastic boodschappentas vol.
Gewoonlijk doe ik datgene wat er van een eerzaam burger verwacht wordt en lever mijn afval en de hondenzak keurig af op de plaats waar het gedeponeerd moet worden. Glas bij glas en restafval bij restafval. En groente, fruit, etensresten dan? In de GFE? Ho, ho, ho. Die anderhalve aardappelschil, die mijn éénpersoons-huishouden oplevert gaat echt bij het restafval. En uitgebloeide plantjes? Als ik er één of twee heb gaan ze keurig in de tegenwoordig met een soort brievenbusklep uitgeruste GFE-bak.
Met die brievenbusklep had ik, nadat ik de plantenbakken op de galerij ontdaan had van de uitgebloeide petunia’s, Franse margrietjes en hanggeraniums toch een probleem. Die plantjes met kluit ga ik echt niet één voor één naar de groene bak brengen. Die gaan en-masse in een vuilniszak. Daar sta je dan bij die brievenbussen. “Ga ik niet doen”, hoorde ik mijn alter-ego zeggen op het van binnenuit opwellende voorstel om die plantjes één voor één in die brievenbussen te stoppen. Dertig keer klep-open-plantje-erin-klep dicht. Dan is het toch makkelijker om de hele handel met één keer pasje-klep-open-zak-erin-klep-dicht aan het restafval toe te voegen. Dat deed ik dus. En ik zal niet de enige zijn. Sorry, Irado. Eigen schuld. .Moet je het ons maar niet zo moeilijk maken. .
Nog even een groen getint PS-je. Welke Vlaardingenvreemde planoloog heeft bedacht om ONS Hof te ontsieren met een schoolgebouw. De afvalbak in met dat onzalige plan.
