‘Fascinerende aan suikerspin is dat het transformeert’
Zeg je Martijntje Cornelia (33), dan zeg je suikerspin. De twee zijn aan elkaar verbonden als Vlaardingen aan haring. De kunstenares werkt al twaalf jaar met de gesponnen suiker en maakt de meest waanzinnige kunst. Van schilderijen en tafels tot borstbeelden en sieraden. Haar laatste werk is meteen ook haar grootste en meest spannende uitdaging geweest: een zelfportret helemaal van suikerspin.
Door Bart van der Linden
Loop je het atelier binnen van Martijntje Cornelia, dan waan je jezelf in een roze wereld. Overal is de felle kleur te zien en dat is ook niet zo verwonderlijk als je de hele dag met suikerspin werkt. In het midden staat haar trots, de suikerspinmachine. De basis van haar werk. De grond ligt bezaaid met, hoe kan het ook anders, suiker. Op het tafelblad liggen stukken suikerspin en in de kast staan kunstobjecten die ze heeft gemaakt. Martijntje toont even een kleine demonstratie als ze de machine aanzet. De suikerkristallen worden al snel gesponnen draden, die we kennen van de kermis. Overigens is ze zelf helemaal geen liefhebber van het mierzoete goedje. “Ik eet het nooit, ik hou liever van popcorn.”
Voor de kleurrijke Martijntje, jasje in twee kleuren en oorbellen van gehard suikerspin, begon het hele avontuur toen ze de opleiding Lifestyle & Design volgde aan de Willem de Kooning Academie. “We moesten een opdracht doen met het thema ‘Candylab’. Ik dacht niet direct aan suikerspin, maar toen ik in een winkel een aantal potjes zag ben ik er een hoge hoed mee gaan maken”, vertelt Martijntje. “De volgende dag was deze in elkaar gezakt, maar het stukje dat overbleef vond ik heel mooi.” Uiteindelijk werd de suikerspin geen onderdeel van haar afstudeeropdracht, maar het zaadje om er verder mee te gaan was wel in haar hoofd geplant.
Transformatie
Ofwel, de liefde voor de plakkerige substantie was geboren. Martijntje: “Ik begon klein, gewoon thuis, en had toen al een kleine suikerspinmachine. Het huis zat soms letterlijk onder de suikerspin haha. Daarna ben ik naar Rotterdam gegaan en inmiddels zit ik alweer zeven jaar in Vlaardingen.” Haar atelier is gevestigd in een pand op de Koningin Wilhelminahaven, waar ze samen met nog een aantal andere creatieve ondernemers werkt. In al die jaren is de Vlaardingse wel een beetje uit haar jasje gegroeid, zo geeft ze zelf aan. “In september ga ik verhuizen naar een grotere ruimte.” Voordeel is dat ze dan aan de slag kan met het maken van nóg grotere kunstwerken.
‘Suikerspin verandert ook met de tijd, net als ons lichaam’
“Het fascinerende aan suikerspin is dat het altijd transformeert”, vertelt ze. “Een grote roze wolk is iets magisch en suikerspin kan veranderen van luchtig naar gehard.” Ze werkt met alle mogelijke kleuren. “Als ik begin voeg ik eerst kleurstoffen toe aan de suiker.” In al die jaren heeft ze zichzelf allerlei verschillende technieken aangeleerd, want ze is voor zover bekend de enige kunstenares die volledig met suikerspin werkt. Voordeel is dat ze alles kan hergebruiken. Zo kan een stukje suikerspin wat eigenlijk niet meer gebruikt wordt, zo maar omgevormd worden tot een mooie suikerring of halsketting.
Zelfportret
Haar laatste werk is dus het grote beeld van haarzelf. “Ik had al langer de wens om een zelfportret te maken. Het is een zittend beeld waarvoor ik model heb gezeten en een halfjaar aan heb gewerkt. Van het beeld is eerst een 3D-print gemaakt, waarna ik mallen van gips heb gemaakt en deze gevuld heb met suiker. Het beeld is zeker niet perfect, dat hoort bij het materiaal, maar dat symboliseert voor mij, als ik het op suikerspin betrek, het verval van het lichaam. Suikerspin verandert ook met de tijd, net als ons lichaam.” Het grote object is aangekocht door het LAM museum in Lisse, waar ze ook tijdelijk aan het beeld heeft gewerkt en bezoekers konden meewerken. “Daar staat het nu permanent”, aldus een trotse Martijntje, die vorig jaar ook een kunstwerk op het Stadsstrand mocht presenteren: een blauw kristal gevuld met suiker.
Wat staat er nog op het wensenlijstje van de Koningin van de Suikerspin? Of, zoals ze zichzelf ook wel noemt: The Queen of Candyfloss. “Heel veel, ik wil nog meer borstbeelden maken van sterke vrouwelijke personen. Dat zou Agneta van Reeuwijk kunnen zijn, een sterke vrouw uit de geschiedenis. En in de huidige tijd actrice Susan Visser, die in Vlaardingen is geboren. Verder zou ik een blijvend kunstwerk willen maken voor Vlaardingen, vertegenwoordigd worden door een galerie en musea veroveren met mijn zoete spinsels en dan over de hele wereld.” Ze vervolgt: “Een droomkamer van suikerspin lijkt me ook verbazingwekkend. Of een huis van een laag suikerspin voorzien.”
Wat zeker vaststaat is dat suikerspin nooit meer uit het leven van Martijntje verdwijnt. De gesponnen suiker zal voor altijd aan haar plakken. “Ik blijf er net zo lang mee werken tot ik dood ben.”
Meer weten over Martijntje Cornelia? Ze is te volgen op Instagram onder @martijntjecornelia, op Facebook onder Studio Martijntje Cornelia of via haar site: www.martijntjecornelia.nl.
