Vierhonderd plaatsen in noodopvang Oekraïense vluchtelingen

door Evelyne Lammerding

Strandpark Vlugtenburg in ’s-Gravenzande huisvest als eerste in Westland Oekraïense vluchtelingen. Onverwachte arriveerde een bus met moeders en kinderen op 11 maart. De eigenaar van het strandpark had direct al laten weten tot half mei honderd plaatsen te kunnen aanbieden.

Daarna begint het toeristisch seizoen. Het aantal opvangplaatsen zal daarom dalen. De directeur praat nog met de gemeente over het aantal plaatsen dat hij langer kan aanbieden.

Hotel Fletcher Naaldwijk vangt sinds afgelopen vrijdag vluchtelingen op en heeft ruimte voor 171 ontheemden. Het hotel geeft de vluchtelingen ook eten en drinken. Een woordvoerder laat schriftelijk weten daarmee tot in elk geval eind mei door te gaan. Tussentijds wordt met de gemeente geëvalueerd.

Elsenbos

Het arbeidsmigrantenhotel Elsenbos heeft vanaf 25 maart plaats voor honderdtwintig gevluchte moeders en kinderen op basis van logies.

De appartementjes bestaan uit een woonkamer met open keuken, vier slaapkamers en sanitair. In elke unit wonen tot nog toe drie arbeidsmigranten; Homeflex heeft een vergunning voor de huisvesting van driehonderd arbeidsmigranten. In elke unit staat daarom een kamer leeg.

Homeflex creëert plaats voor de Oekraïense vluchtelingen door in alle units vier arbeidsmigranten te huisvesten. Arbeidsmigranten op de begane grond verhuizen waardoor in elke unit geen drie, maar vier arbeidsmigranten wonen. Zo komen honderdtwintig plaatsen op de begane grond vrij.

Ook hier is de termijn van de noodopvang nog onderwerp van gesprek, laat de woordvoerder weten. Zij verwacht binnenkort meer duidelijkheid.

Beheerder

Elsenbos kent een beheerder die op het complex past. Hij krijgt er straks ruim een derde nieuwe gasten bij, maar geen extra taken. Het beheer waarbij het gaat om zaken als brandveiligheid en netheid, wordt net zoals voor de driehonderd arbeidsmigranten geregeld, zegt de woordvoerder. “Alle andere zaken zoals vervoer, eten en drinken, regelt de gemeente.’’

De bewoners werken in ploegendiensten. Dat betekent dat zij ook middenin de nacht naar hun werk vertrekken en op verschillende tijdstippen thuiskomen. Hoe lang, en of, dat samengaat met de groep moeders en kinderen met een ander levensritme, zal de tijd uitwijzen, zegt de woordvoerder. Het belangrijkste voor Homeflex is eerst noodopvang aan te bieden.

Wonen

Sergej Sajoncz (37) en zijn 26-jarige vriendin Silvia uit Oekraïne wonen ruim twee maanden in het arbeidsmigrantenhotel. Een globetrotter uit Polen is de derde bewoner in de unit, binnenkort komt de vierde bewoner.

Sajoncz en zijn vriendin werken in shifts voor een tomatenverpakker in de buurt. Het stel komt uit de grensstreek met Hongarije. “In Oekraïne hadden wij geen werk. We hadden al in Duitsland gewerkt. Iemand vertelde ons dat wij in Nederland konden werken. Hadden we eindelijk werk, brak de oorlog uit,’’ zegt hij.

Naast vrienden en bekenden heeft zij nog twee grootmoeders in Oekraïne. Haar ouders wonen in Tsjechië. Van haar vaders kant heeft zij familie in Rusland. Van hem wonen zijn moeder, een zoon en een dochtertje nog in Oekraïne.

De oorlog brak uit toen zij ruim een maand in Nederland waren. Hij had niet verwacht dat er oorlog zou uitbreken. “Het is heel verdrietig.’’

Familie

Het stel belt dagelijks met hun achtergebleven familie. “Het is veilig in Beregsas en zij willen niet weg,’’ zegt hij.

Maar helemaal gerust zijn de twee er niet op. “Ik hoop dat de oorlog niet naar hun regio komt en dat de vrede en harmonie in heel Oekraïne wordt hersteld,’’ zegt Silvia. “De broer en de zus van mijn vader wonen in Rusland, zijn Russisch. Wij vermijden politiek in het gesprek. Ons contact is goed, want wij zijn familie.’’

Sergej vindt dat de presidenten de mensen centraal moeten stellen in hun denken. “En niet kijken wie aan welke kant staat. Dit is geen spel. Kijk naar de kinderen en moeders. Onschuldige mensen lijden. Dat doet zeer.’’

Daarbij: “Het hele continent zit nu met een probleem: de economie gaat achteruit, er ontstaat een probleem met energie, straks moeten fabrieken dicht en zo ontstaat een neerwaartse spiraal.’’

Werk

Hij volgt het nieuws via zijn telefoon en kijkt er veel op. Beiden zijn blij dat ze hun werk hebben, zo kunnen zij zich op iets anders dan het nieuws uit hun geboorteland concentreren. Hele dagen focussen op het oorlogsnieuws zou hun gek maken, gebaart hij.

Zijn vriendin: “We zijn heel bezorgd en hopen alleen maar dat de oorlog stopt.’’

Ze vinden het geen punt dat hun appartementje iets voller wordt. Ze zijn blij dat er op de begane grond vluchtelingen kunnen worden opgevangen. En wat Sergej opviel: “Laatste hoorde ik de Oekraïense taal op straat toen ik in het dorp was om boodschappen te doen.’’ Hij lacht erbij.

Het stel trekt zich op aan hun trouwplannen. “Wij gaan dit jaar trouwen, in Nederland. We willen hier graag blijven, want de mensen lachen hier veel.’’

En als het vrede is in Oekraïne, weten zij zeker dat ze hun familie bezoeken. Tot dan blijven ze afhankelijk van hun telefoons.