Priscilla Steenbergen: ‘Ooit een keer een WK winnen is de ultieme droom’

door Marcel Zaat

“Vier jaar geleden was ik er voor het eerst als toeschouwer en nu mocht ik er opeens zelf gooien. Een aantal speelsters vielen uit en toen mocht ik alsnog meedoen. Korte voorbereiding, maar toch de kwartfinale.” 

De passie voor het spelletje darten is ontstaan op de camping, waar zij in haar jeugdjaren vaak bivakkeerde. Dat haar ouders ook nog een kroeg (Het Wapen van Maasdijk) runden, waar met regelmaat een potje darts werd gespeeld heeft alles in een stroomversnelling gebracht. “Op de camping gooiden wij met veel lol in de buitenlucht en in de kroeg werd het vaak wat serieuzer. Ik werd er een keer door iemand op gewezen dat ik morgen maar eens met een darttoernooi in Den Haag moest meedoen. Ik was 16 jaar, meldde mij de volgende dag aan en won het jeugdtoernooi. Daarna heb ik voor de competitie nog samen met mijn moeder in een team gegooid, genaamd Hennie’s Angels, genoemd naar mijn vader.”

Druk op je schouders

Uiteindelijk vielen de prestaties van Steenbergen steeds meer op. Ze maakte deel uit van het Nederlandse jeugdteam en eenmaal werd zij ook Nederlands jeugdkampioen. 

“Tja, dan ben je opeens 18 jaar en moet je bij de senioren gaan gooien en gaat het niveau direct een stuk omhoog. Thuis op zolder maakte ik steeds meer trainingsuren en raakte ik meer en meer in de ban van het presteren. Ook kreeg ik tips van Raymond van Barneveld. De toernooien worden groter, de aantallen toeschouwers nemen toe en dus komt er automatisch meer druk op je schouders. Ik kan het wel relativeren, maar soms even ontspannend darten is goed voor mij. Zo gooi ik nu met Hennie’s Ezels in competitieverband in de tweede klasse. Dan wil ik gewoon een avondje lol hebben en die mix bevalt prima. Ik ben nu eenmaal een familiemens. Soms is het moeilijk om een verjaardag over te slaan, maar dan gaat het darten toch voor.”

Gang naar het podium

De kwartfinale op Lakeside smaakt naar meer. Steenbergen staat nu op een twintigste plaats op de WK-ranglijst en op de NDB ranking (Nederlandse Dartbond) staat zij achter Nao-Lynn van Leuven zelfs op een tweede plaats. “Het voor de eerste keer meedoen op de Lakeside is sowieso een belevenis die je nóóit meer gaat vergeten. Daar sta je dan op een podium waarin alle wereldtoppers gegooid hebben. Ik won het Dutch open in Assen toen ik 17 jaar was. Daar zaten toch ook al een 4000 man, maar Lakeside gaat alle perken te buiten. De gang naar het podium, die mensen die de rijen vormen op weg naar het podium. Eén groot kippenvelmoment.”

Toch moet bij het betreden van het podium de hartslag weer dalen en gaat de focus op de wedstrijd. Steenbergen heeft het nummer Shut Up and Dance van Walk The Moon als opkomstnummer. “Een heerlijk nummer om het publiek op te zwepen. Het darten is een psychisch spelletje. Je moet je tegenstander de wil opleggen en dat moet je eigenlijk al bij de opkomst doen.”

Pissebed

Inmiddels hebben haar ouders Het Wapen van Maasdijk verkocht. Nooit was er de drang om het café over te nemen. “Een kroeg runnen is een zwaar bestaan. Mijn ouders hadden zeker voldoende tijd voor mij, maar zij hadden het altijd ontzettend druk. Als mijn ouders werkten waren opa en oma mijn tweede thuis. Opa is helaas vijf maanden geleden overleden. Hij noemde mij altijd pissebed. Op mijn wedstrijdshirt heb ik dan ook een pissebed laten zetten. Dan is hij er voor mijn gevoel altijd dichtbij als ik ga darten.”

Afgelopen weekend reikte Steenbergen tot de laatste 16 op het Scottish Open en volgende week speelt zij alweer een toernooi in het Engelse Wigan. “Ik heb na het overlijden van mijn opa een vervelende periode gekend. Het trainen werd minder en voor even ging het darten op een laag pitje. Laatste tijd voel ik mij echter steeds weer beter in mijn vel. Mijn eerste doel is de top 15 op de WK-ranglijst te bereiken en dat kan door goed te gaan presteren op de grotere toernooien. De verschillen in de top zijn er, maar vaak minimaal. Laat ik dan maar uitspreken dat ik ooit een keer een WK wil winnen.”