Bram van Druten gaat in Australië backpacken, stagelopen maar óók doortrainen

Marcel Zaat

 In de wetenschap dat zijn concurrentie op datzelfde NK met goud en zilver binnenkort het WK in deze categorie loopt, is Van Druten uitstekend bezig om zichzelf continue te verbeteren. Halverwege 2019 had hij 4.35 minuten nodig voor de metrische mijl, zoals deze afstand genoemd wordt. Inmiddels is de vier minuten grens doorbroken. Ruim een halve minuut tijdswinst in drie jaar tijd. Herhaalt Van Druten de komende drie jaar deze stap zit hij tegen de internationale top. “Klopt. Maar het veld hierin is ontzettend groot. Voorlopig is het al leuk om telkens mijzelf te verbeteren.”

Hardloopvirus

Van Druten is vanaf jongs af aan besmet het hardloopvirus, maar heeft ook al judo, voetbal en scouting als tijdverdrijf in zijn rugzak zitten. Ook was de Monsternaar lange tijd lid van de Monsterse reddingsbrigade. “Mijn ouders leerden elkaar kennen met het hardlopen. Later ging ik in de hardloopkar mee de weg op en zo is mijn passie voor hardlopen waarschijnlijk ontstaan. In het begin vond ik het vooral alleen maar leuk, maar sinds een jaar of anderhalf ben ik er écht voor aan het trainen.”

Oud-trainer Henk Bahnerth, afgelopen jaar op 95-jarige leeftijd overleden en in het verleden ook de ouders van Bram fanatiek trainend én vriend Gijs de Haan hebben er voor gezorgd dat Van Druten het hardlopen écht serieus ging nemen. “Henk was een trainer die tot op hoge leeftijd training gaf. Toen mijn ouders bij hem trainden stond hij langs de baan en zat ik in de hardloopwagen. Van horen zeggen keek hij met regelmaat in de wagen of ik rustig was, zo niet dan schudde Henk de kar wat heen en weer tot ik in slaap viel. Hij was trots toen ik het hardlopen ook op ging pakken. Ik heb veel van hem opgestoken. Gijs traint in Rotterdam bij PAC in een specificatiegroep. Ik heb daar een aantal keer meegelopen in een wat heet ‘snelle groep’ en dat ging mij prima af en zo kwam van het één het ander. Bij Olympus’70 train ik nu onder Martijn van der Kraan en Tristan Valkenburg, twee toppers die mij veel bijleren.”

Plaatsing voor het EK 2023 is het grote doel, maar voorlopig vertrekt Van Druten, die in zijn laatste jaar MBO Business en Management zit, over anderhalve week naar Australië. Vier maanden verblijft hij totaal in Down Under. “Ik ga eerst acht weken backpacken, waarschijnlijk tussen Melbourne en Sydney. Daarna ga ik acht weken stage lopen bij het zaadveredelingsbedrijf Rijk Zwaan.”

Backpackersleven

Naast het ruige backpackersleven en de serieuze stage wil de Monsternaar ook zijn conditie op peil houden. “Ik neem drie paar hardloopschoenen mee. Vooral rond Daylesford, waar Rijk Zwaan haar Australische vestiging heeft, heb je vele bossen en crosspaden waar ik mij heerlijk kan uitleven. Ook tijdens mijn eerste reis van acht weken blijf ik door trainen. Ik heb de schema’s van mijn trainers inmiddels binnen en zal dit straks vaak met hun evalueren. Ik wil ontzettend gaan genieten, maar ook topfit blijven. Het échte backpackersleven oppakken, maar dan ook toch een beetje op de gezonde tour.”

Na zijn terugkeer uit Australië heeft Van Druten zijn zinnen gezet op de Warandeloop, november in Tilburg. Daar zal het NK Crosscountry plaats vinden. “Daar hoop ik mij te plaatsen voor het EK van 2023. Juist daarom ga ik in Australië hard doortrainen.”

Studeren en trainen in Amerika

Alsof het allemaal niet genoeg is heeft Van Druten, die ook de 800 meter goed onder de knie heeft en het plezier haalt uit de 5000 meter, ook contact met Slamstox. Een in Eindhoven gevestigd bedrijf dat ambitieuze studenten uit de hele wereld helpt om sport-en studiebeurzen te vinden aan Amerikaanse steden. Studeren en trainen in Amerika is de droom van iedere jonge topsporter. “Ik ben met dit bedrijf al even in contact. Zij tonen interesse in sporters met opvallende prestaties in de ranglijsten en volgen je carrière. Zij hebben daar een bemiddelende rol in. Het zou natuurlijk supergaaf zijn om daar verder te studeren én direct in het Amerikaanse topsportklimaat terecht te komen.”