Duinstreek Kamermuziek Festival reist langs de kerkjes van Groet tot Heiloo

Cultuur do 14 mrt, 11:17

GROET - De start is in Groet, in het prachtige kerkje op de dromerige terp. Een droomstart met het forellenkwintet van Schubert, dus met dubbele cello. “Dat heet ook wel het Trout kwintet, dus zo hebben we ons ensemble ook gedoopt.” De Bergense celliste programmeerde voor de tweede achtereenvolgende keer het Duinstreek Kamermuziek Festival. De zesde editie is weer een reis langs de kerken en kerkjes van de gemeente Bergen én de Witte Kerk van Heiloo, ook wit en ook op zo’n mooie dromerige terp. “En juist vanwege die kerkjes vind ik het geweldig dat ik het programma mag maken. Je speelt er op ooghoogte met de bezoekers.”

Bij het Witte Kerkje in Groet (Foto: Ed Bausch)

door Ed Bausch

Programmeur en celliste Quirine Viersen speelt zelf drie keer mee

Ze piekte vroeg in haar carrière. Nog altijd speelt ze in de grote concertzalen van Europa en soms een werelddeel verder. Als we in Groet rondlopen heeft ze net een groot optreden in de befaamde Wigmore Hall achter de rug. En toch: “Die kleine plekken…je bent er zo prachtig samen met de bezoekers. Je ziet elkaar in de ogen, je ziet voor wie je speelt.” Ze begon op haar negende, kreeg later les van de Oostenrijker Heinrich Schiff. “Aan hem heb ik ongelooflijk veel te danken.”

Een Guarneri cello uit 1715

Die mag ze van het nationaal Instrumenten Fonds al 25 jaar bespelen. Daarop speelde ze natuurlijk al die Bach suites en sonates en zoveel ander werk. Het instrument gaat altijd met haar mee. Ook in Groet laat ze hem niet achter in de auto. “Hij is natuurlijk wel gemoderniseerd. Vroeger gebruikte je de duim niet, nu wel. Soms bespan ik hem met darmsnaren, voor barok. Je moet moeite doen om er het beste uit te halen, maar dan…dan geeft mijn Guarneri ook zoveel terug aan klank. Nog altijd ben ik verrast.” Puurheid, dat is wel vooral waar het Quirine om gaat. “Laten horen in je muziek wie je bent. Moeder worden is een hele grote verandering geweest. Je moet dan soms, het kan niet anders, afstand nemen van je instrument. Je maakt allerlei nieuwe emoties mee. Ik kan wel zeggen dat het moederschap mijn spel heeft verrijkt. Door de aandacht voor het gezin met drie kinderen, waaronder een tweeling, verschuift mijn aandacht ook wel naar andere aspecten in het bestaan. De cello blijft natuurlijk dat hele grote ding, altijd. Altijd op zoek naar het hogere in het bestaan.”

Magische kerkjes

Ze werkt inmiddels, met de cello, ook bij Magenta zorg, voor cliënten met Korsakov. “Dat is voor hen, en ook voor mij een geweldige ervaring.” De muziek van Bach speelt in haar muziekbestaan natuurlijk een enorme rol. Ze nam zelf al vroeg in haar carrière de suites op. “Eigenlijk kun je dat ieder jaar wel doen. Want die werken zijn zo rijk aan mogelijkheden, en natuurlijk verandert je eigen spel ook. Het Duinstreek Kamermuziek Festival geeft mij ook de mogelijkheid om jonge musici te presenteren in die magische kerkjes. Hen uit te dagen om vooral met hun spel een eigen verhaal te vertellen. Dat ik met mijn cello, mijn achterban en samen met de organiserende stichting Kunstgetij ook wat kan bijdragen aan instandhouding van al dat prachtige erfgoed….wees welkom bij een van de concerten.” Kijk voor meer informatie en kaarten op kunstgetij.nl.