100 jaar Zeehuis in Bergen aan Zee

Nieuws do 11 apr, 11:58

BERGEN AAN ZEE - 0,35 cent, dat betaalde je in 1961 voor een overnachting. Er is sinds dat eerste jaar van het Zeehuis als Natuurvriendenhuis wel wat veranderd. Maar nauwelijks aan het aanzien. Als een rots in de branding staat het daar, als middelste van de drie Koloniehuizen aan de Verspyckweg in Bergen aan Zee.

Simon van der Pal ,Rob van Aggele, Anja Vijn, Hugo Snabilie, Elly van Aggele, Jan Smolenaars en Willem Bruins. (Foto: Ed Bausch)

door Ed Bausch

Trotse parel, prachtig van eenvoud

Schitterende panden die, als uitzondering, ongeschonden bleven in de Tweede Wereldoorlog. De bezetter vond het vast ook erg fijne plekken… Aan de doelstellingen voor het pand als een van de mooist gelegen Natuurvriendenhuizen van het Nederlands Instituut voor Volksontwikkeling en Natuurvriendenwerk, NIVON, is ook niet veel veranderd. “Ja, vroeger had je corvee. Iedereen hielp bij alles schoonmaken. Dat is nu wel veel beperkter, we hebben gewoon ook professionele schoonmaak. De doelstelling is nog altijd, mooie vakantiedagen in een sfeer van gezamenlijkheid bieden voor een echt schappelijke prijs”, vertelt Hugo Snabilie, voorzitter van de beheercommissie van het Zeehuis.

Opknappen

“Twee weken per jaar is het dicht, dan komen bijna alle van de ruim honderd vrijwilligers een week opknapwerkzaamheden verrichten, extra schoonmaken en dergelijke. En dan hebben ze meteen een prachtige week met elkaar. Het zijn natuurvrienden uit de buurt en van verder weg. Maar alle andere dagen van het jaar is het geopend, en heel vaak heel goed gevuld.” Dat verbaast niet als je, zoals velen afgelopen zondag, op de open dag door het monumentale gebouw loopt. Vanaf de balkons heb je een geweldig uitzicht over het Engelse Veld, de zee, en de duinen richting Schoorl (nu zonder enige tienduizenden dennen…ander onderwerp).

Af en toe een herrijzenis uit een dal

Het Amsterdamse Burgerweeshuis liet het in 1908 bouwen voor de hoofdstedelijke weesjes, om op adem te komen. In 1959 kocht het Nivon het aan. Een grondige verbouwing volgde en 1961 was het officieel een Nivon Natuurvriendenhuis. Na de nodige hobbels was er in 1994 weer een verbouwing. Later was er ook weer eens een financieel moeilijke tijd en toen is het Nivon zelf ook voor een groot deel een vrijwilligersorganisatie geworden, terwijl men toch een parelkrans aan prachtige accommodaties runt, waarvan ook een aantal in het buitenland. Een prachtig staaltje van gemeenschapszin, oog voor vergroening en verduurzaming en eendracht. Op een bepaalde manier herken je een Natuurvriend.

Geen malligheden

Hugo Snabilie, voormalig wethouder van de gemeente Bergen, doet nog van alles en is ook voorzitter van de beheergroep, die het Zeehuis op peil houdt. “Er is bijvoorbeeld de aanmeldsecretaris. Die houdt alle boekingen bij. We hebben ook huiswachten, die zijn er een heel weekend of een hele week als gastheer en gastvrouw. Iedere dinsdag komt een ploeg om dingen te repareren, verbeteren. We zijn echt een prachtige club met elkaar.” En zo staat het er al honderd jaar, een grandioos, verwelkomend gebouw, zonder poeha, toegankelijk voor wie niet de wens of het geld heeft voor wisselbaden of wat voor malligheid ook. Koken moet of mag je zelf, het sanitair wordt voor je gedaan, corvee bestaat niet meer. Er zijn steeds expositie in de grote hal met het schitterende trappenhuis. De twee zalen benden zijn voor gebruik van de vakantiegangers en voor wie er iets in wil laten plaatsvinden. Achter het huis de duintjes waartussen fietsvakantiegangers een tentje kunnen opslaan en waar uw verslaggever als jochie zijn vlieger liet zwieren, totaal gelukkig in zoveel ruimte voor de vrije geest. Proficiat met het eeuwfeest!