De motivatie van Gert-Jan en Quint van Geest: ‘Nooit meer hier, altijd bij ons’
Team Westland gaat in de strijd tegen kanker, op woensdag 19 juni in Frankrijk de Col du Tourmalet beklimmen. De ruim 200 deelnemers die deze dag fietsend, wandelend of hardlopend deze 2.115 meter hoge mythische berg beklimmen, hebben hiervoor allemaal een persoonlijke motivatie en gedenkkei om neer te leggen bij het Team Westland monument. Deze verhalen zijn te lezen op de website van Team Westland en een aantal in Nieuwsblad Westland. Deze week aan het woord over hun motivatie: deelnemers Gert-Jan en Quint van Geest.
“Wij zijn vader en zoon, Gert-Jan en Quint van Geest. Quint (14 jaar) gaat dit jaar voor het eerst mee. Ik, Gert-Jan, heb vanaf het eerste Tourmalet jaar in 2016, slechts één jaar gemist. We gaan beiden met de fiets de Tourmalet op.”
Betsy, zoals we mijn moeder altijd noemde, kreeg in 2010 voor de tweede keer kanker
“Waar de motivatie in 2016 om met Team Westland mee te gaan voor mij allemaal begon, was het ziek worden van mijn moeder. Betsy, zoals we mijn moeder altijd noemde, kreeg in 2010 voor de tweede keer kanker. In 1996 is zij na een amputatie en veel behandelingen genezen van borstkanker. In 2010 kwam door botdichtheidsonderzoek aan het licht dat ze botkanker had en het was toen direct duidelijk dat ze niet meer beter zou worden.”
Het voelde letterlijk of ik de berg op geduwd werd
“In 2014 heb ik besloten om me in te schrijven bij Alpe d’HuZes. Vol trots vertelde ik Betsy mijn plannen en direct gaf ze aan dat ze dit waarschijnlijk niet meer zou halen. Helaas had ze gelijk. In januari 2015 overleed ze.
Het hele gezin was er, familie, vrienden en… Betsy moet er toen bij geweest zijn. Het voelde letterlijk of ik de berg op geduwd werd en die avond stopte het horloge van mijn vader exact op het tijdstip dat Betsy overleden is; kippenvel!”
Mijn pa was mijn grootste supporter van allemaal
“Toen heb ik besloten dat nogmaals de Alpe alleen maar tegen kon vallen en besloot ook Team Westland een andere koers te kiezen. Dat was voor mij de reden om hier direct voor in te schrijven.
Mijn pa was mijn grootste supporter van allemaal. Hij was er elk jaar bij en reed dan rustig met de auto mee de berg op.
En dan dit jaar de Tourmalet zonder Pa. Pa kreeg vorig jaar augustus wat last van buikpijn en wat onschuldig leek te zijn, werd ondraaglijke pijn. Begin november 2023 werd alvleesklierkanker geconstateerd met uitzaaiingen in buik en lymfe. Twintig dagen later overleed hij.”
“Quint heeft opa een belofte gedaan om de Tourmalet te beklimmen en hij schreef in de kist: ‘Dag lieve opa, tot op de Tourmalet’.
Bij het Team Westland monument ga ik samen met Quint onze gedenkkeien als setje voor (o)Pa en (o)Ma neerleggen. Ik heb in de voorgaande jaren van de Tourmalet samen met Pa, Betsy geëerd. Nu doen we dat voor hen samen.
Voor ons zijn Pa en Ma nu weer bij elkaar en ondanks dat we ze nooit meer kunnen vasthouden, blijven ze voor altijd bij ons.”
