Tien vragen aan... Heleen Slebos

‘Mijn man lijdt aan de ziekte van Parkinson en Lewy Body-Dementie. Sinds januari van dit jaar woont hij helaas niet meer thuis, maar in Oudtburgh in Bergen. Ik haal hem zo vaak mogelijk naar huis in het weekend, maar dat wordt steeds lastiger. Mijn moeder heeft de ziekte van Alzheimer. Toen mijn vader eind 2022 wist dat hij niet lang meer te leven had, regelde hij dat mijn moeder na zijn overlijden kon worden opgevangen in de Molenhoeve. Wij hebben haar daar tegen haar zin heen moeten brengen. Hoe ik ermee omga? Ik denk dat mijn dieren me overeind hebben gehouden. Als het allemaal te zwaar was moest de hond er toch uit, de paardenstallen moesten gedaan worden, etc. Een jaar geleden woonden mijn man en ik nog samen thuis met de dieren, mijn ouders woonden om de hoek. Mijn vader en ik hadden veel steun aan elkaar, zaten min of meer in hetzelfde schuitje. Toen hij overleed veranderde alles. Ineens stond ik er alleen voor. Gelukkig is mijn familie door alle narigheid alleen maar hechter geworden. Ik maak lange dagen om alles draaiende te houden en iedereen aandacht te geven, maar maak ook tijd vrij om paard te rijden, met mijn hond te canitrailen, schapen te drijven of te zwemmen of te suppen. Dankzij een goede dierenoppas kan ik er af en toe even tussenuit om bij te tanken. Zo ben ik in augustus met mijn hond naar Denemarken gegaan om daar in de heuvels schapen te drijven en te wandelen. Dat heeft me goed gedaan, ik kan er weer even tegen. Ook krijg ik uit onverwachte hoeken hulp: dorpsgenoten die spontaan mijn gras maaien of mijn man opvangen of bij wie ik even kan ontspannen met een wijntje. Dat is toch fijn in een dorp!’

Wie ben je en wat doe je?

‘Ik ben Heleen Slebos-Schoonhoven, 54 jaar en sinds 1995 getrouwd met Henk Slebos. Hij heeft twee dochters en drie kleinkinderen uit een eerder huwelijk, samen hebben wij geen kinderen. Ik heb mijn eigen praktijk aan huis als fysiotherapeut en osteopaat voor paarden en honden, maar bezoek meestal de paarden in hun eigen stal of wei. Ik reis heel Noord-Holland door om paarden te behandelen. Van oorsprong werkte ik met mensen, heb mensen en dieren lang gecombineerd maar sinds 2007 behandel ik alleen nog dieren. Van mijn hobby heb ik mijn werk gemaakt! We hebben thuis drie paarden, vijf schapen, een hond, twee katten, vijf kippen en twee cavia’s. Met een van de paarden rijd ik fanatiek; eventing is mijn passie, maar ik mag ook graag lange buitenritten maken.’

Van wie ben je d’r ien?

‘Mijn vader was Koos Schoonhoven uit Alkmaar, mijn moeder is de Haagse Ethy Bouman. Ik ben in 1969 geboren in Hoorn, in 1976 kwamen we naar Sint Pancras. Ik ben opgegroeid aan ‘t Ganzepad en was veel te vinden bij de overburen met paarden. De overbuurman was Henk, waar ik later mee trouwde. Ik woon dus al 47 jaar in dezelfde buurt.’

Wat heb je met deze gemeente?

‘Ik woon er met veel plezier, op het mooiste plekje van Sint Pancras.’

Wat is de mooiste plek van Dijk en Waard?

‘Ik ben regelmatig in het Duizend Eilandenrijk te vinden om te suppen of te kanoën, waarbij mijn hond altijd mee gaat. Na afloop duiken we de Noorderplas in. Of we gaan te paard langs de Twuyvermolen of richting het Geestmerambacht. Er zijn vele mooie plekjes in de gemeente!’

Welke jeugdherinnering is je dierbaar?

‘Hoe ik ben opgegroeid aan ‘t Ganzepad, met de buurtkinderen verstoppertje speelden, stoepranden of knikkeren. Altijd buiten spelen of binnen met Playmobil. Ik heb een mooie jeugd gehad!’

Wat is jouw advies aan de burgemeester?

‘Het zou fijn zijn als de bermen en slootkanten wat beter onderhouden zouden kunnen worden. Overal woekeren brandnetels en bramen.’

Wat is het beste advies wat je ooit kreeg? 

‘Eigenlijk ben ik juist blij dat ik tegen alle adviezen in ben gegaan. Mijn ouders zagen het niet zo zitten dat ik mijn baan als fysiotherapeut opgaf om voor mezelf te beginnen. Maar ik ben blij dat ik die stap toch gezet heb! Net als trouwen met Henk, tegen alle adviezen in, maar wat hebben we een mooi leven gehad samen!’

Wat zouden de mensen echt van jou moeten weten?

‘Dat ik ben gevormd door alles wat ik in mijn leven heb meegemaakt. Als kind werd ik veel gepest op school, ik heb borstkanker gehad en dan nog alle ziekte en zeer om me heen. Mensen zien mij als een sterke vrouw, maar eigenlijk ben ik een gevoelig watje. Al ben ik best trots op hoe ik in het leven sta en dat ik ben wie ik ben.’

Wie is jouw opvolger?

‘Tim Gilles. Hij heeft mooie opvattingen over het leven, bouwt aan een eigen community. Ik zou het leuk vinden als hij daar wat over wil vertellen.’