Ouders ‘zilveren’ Tony van Diepen leven op ‘n roze wolk

Sport
Zilver voor de Nederlandse 4x400 meter estafettemannen. Vlnr. Liemarvin Bonevacia, Terrence Agard, Tony van Diepen en Ramsey Angela.
Zilver voor de Nederlandse 4x400 meter estafettemannen. Vlnr. Liemarvin Bonevacia, Terrence Agard, Tony van Diepen en Ramsey Angela. (Foto: via Bianca van Diepen)

HEERHUGOWAARD - De Nederlandse sporters hebben een ongekende prestatie geleverd op de Olympische Spelen in Tokio. Behangen met maar liefst 36 medailles en met een zevende plek in de medaillespiegel - boven landen als Duitsland, Frankrijk en Italië - keerde TeamNL huiswaarts. Met name op de atletiekbaan presteerde de Nederlandse ploeg met een score van zeven medailles beter dan ooit tevoren. Eén van de mooiste medailles was misschien wel de zilveren plak op de 4x400 meter estafette voor mannen. Zeker voor Heerhugowaardse sportliefhebbers, want ‘onze’ Tony van Diepen maakt deel uit van die ploeg. Vanaf hun vakantieadres in Italië beleefden vader Ron en moeder Bianca van Diepen de zilveren race van hun zoon mee.

“Ron en ik zijn supertrots”, vertelt Bianca van Diepen. “We leven op een roze wolk. We wisten natuurlijk dat de mannen goed waren, maar dat ze zo’n hap van het Nederlands record zouden afhalen... Pfff! Ze zijn echt boven zichzelf uitgestegen.” Tony en zijn teamgenoten Liemarvin Bonevacia, Terrence Agard, Ramsey Angela en Jochem Dobber (die de series liep in plaats van Bonevacia, die ook de finale haalde op de individuele 400 meter) hadden zich eerder dit jaar al nadrukkelijk laten zien aan de buitenwereld; zowel de Europese indoortitel als het goud op de World Relay Champioships 4x400 meter werden in de wacht gesleept. “Toen zei iedereen dat niet alle sterke teams erbij waren”, zei Van Diepen in Tokio tegen de verslaggever van de NOS. “Nu staan we op de Spelen en hebben we laten zien dat we ook van de goede landen winnen. Echt ongelooflijk!” 

Bekijk hier de zilveren race van TeamNL terug.

Vanaf de camping

Zijn ouders, zelf ook geen onverdienstelijke atleten, volgden de spectaculaire race vanaf de camping in Italië. Naar Tokio gaan om Tony aan te moedigen was immers geen optie dit coronajaar. “Wij hebben alles via livestreams bekeken”, vertelt Bianca. Ondanks de afstand was de spanning er niet minder om. “Ik kan je vertellen dat als er wedstrijden zijn, ik niet meer kan eten, zo nerveus ben ik. Mijn hartslag gaat tekeer, echt niet normaal. Je wil zo graag voor hem dat het goed gaat.” Een gevoel dat de estafettemannen zelf overigens ook herkennen, onthulden ze in het tv-programma ‘Studio Tokio’. “Ik stelde voor: waarom gaan we niet gewoon een dansje doen, dan is de spanning weg”, vertelde Bonevacia. Nadat het bleek te werken, hebben de mannen het dansje er maar in gehouden. 

Vruchten plukken

Is dat dansje het geheim achter het succes? Of simpelweg de jarenlange training en toewijding die de atleten in hun sport steken. Bianca weet als geen ander wat haar zoon allemaal moet doen en laten voor zijn topsportcarrière. “Hij traint er al heel lang voor en woont daarom in Arnhem, dichtbij Papendal, hét topsportcentrum van Nederland.” Op Papendal kunnen atleten onder leiding van de beste coaches en met de beste faciliteiten samen trainen en elkaar beter maken. Daardoor vormen de atleten een hechte groep. De afgelopen vijftien jaar is flink in topsport geïnvesteerd en daar worden nu de vruchten van geplukt, onder meer op de atletiekbaan. Tony traint al negen jaar onder bondscoach Grete Koens. Eigenlijk is hij een specialist op de 800 meter (zijn bijnaam is niet voor niets ‘Tony2Laps’) en op die afstand had hij zich ook individueel geplaatst voor de Spelen, maar kwam hij niet door de series. Bianca: “Hij loopt de 400 meter vanuit zijn lange adem. Tony is geen sprinter, maar ondertussen loopt hij wel heel snelle rondes.” 


Tony van Diepen (l) viert met teammaatje Terrence Agard hun zojuist behaalde zilveren medaille. - Foto via Bianca van Diepen

Op bezoek bij de koning

Bianca en Ron kijken ernaar uit hun zoon weer in de armen te sluiten. “We hebben hem na de race alleen ‘s nachts gesproken na een videogesprek, waarbij hij veelvuldig zijn medaille aan ons liet zien. Eenmaal terug in Nederland is hij een aantal keer gehuldigd, onder meer bij de koning. Nog een paar dagen en dan kunnen we het samen vieren. Of hij beseft wat ze gepresteerd hebben...? Ik denk het nog niet!”

Tony van Diepen (l) viert met teammaatje Terrence Agard hun zojuist behaalde zilveren medaille.