Castricumse Maartje van Pijkeren zingt haar tweede Matthäus Passie

Het is, uiteraard, al uitverkocht, want Bach’s meesterwerk blijft in Nederland ongekend populair. “Voor mij betekent het meezingen in dit werk ook veel, het is een meeslepend en verbindend werk, met veel lagen. Eigenlijk een heel universeel verhaal over liefde, genade, verraad en vergeving. Een verhaal waar je ook als zanger in wordt ondergedompeld. En dat vind ik mooi.”

‘Verlangen naar het hogere’

‘Komm, süsses Kreuz’ en het ‘Erbarme dich’, dat zijn de favoriete aria’s van Maartje. Die zingt ze mee in het koor, maar ze heeft ook een kleine solo rol, die van Pilati Weib, de vrouw van Pilatus. Bach schreef het werk als een liturgie voor Goede Vrijdag. Het lag wel een eeuw te verstoffen voordat componist Felix Menselssohn het weer oppakte en het alsnog een ware triomftocht begon. De passie verhaalt over de ondergang van Jezus. “Ik vind het een geweldig werk, er zit zoveel in. Natuurlijk is er het verhaal over de gebeurtenissen van zo lang geleden. Maar het past ook goed in deze tijd, met heel herkenbare elementen als het volkse opjutten, ontroering, vertwijfeling.’’

‘Ik dacht, dit wil ik ook zingen’

Maartje kreeg een gereformeerde opvoeding. Dus de Bijbelse verhalen kreeg ze mee en altijd was er het zingen. Later nam ze de harp erbij ter hand. Een zangopleiding heeft ze niet gehad. Ze kwam makkelijk door de stemtest in Heiloo. “Zo collectief zingen, het is geweldig, je maakt samen iets. De uitvoering van dit werk is nooit een herhaling. Onze dirigent ziet het iedere keer weer als een nieuw project.” Voor haar is het de vierde keer dat ze meezingt in het koor, na haar eerste Passie, en vervolgens de Creation van Händel en de Hohe Messe van Bach. Ze woonde aan het eind van haar tienerjaren een keer de Matthäus Passion bij en dacht meteen: “Dit wil ik ook zingen.”

Niet alledaags

In het tweede deel van haar jeugd liet ze de kerk wat achter zich. Maar het zingen werd node gemist. Ze doet dat nu naast haar studies. Ze studeert nu nog Kunstgeschiedenis, de studie filosofie is al afgerond, beide in Amsterdam. “Ja, misschien kwam die filosofie wel wat in de plaats van religie, want er moet toch iets hogers zijn in het leven. Het kan niet alleen maar het alledaagse zijn. Hoe mooi dat alledaagse ook is. De Matthäus Passion is niet alledaags om te zingen. Een uitvoering vraagt ook heel wat van de bezoekers, een reis van drie uur door allerlei emoties. Het werk stelt vragen over het bestaan. Dat vind ik heel mooi.” Maartje lijkt al helemaal opgenomen in de wereld van het koor. “Ja, ik sta nog helemaal aan het begin van koormuziek, het worden vast nog veel prachtige avonturen.” In oktober is er weer een uitvoering, werk van Donizetti, uiteraard ook in de Cultuurkoepel, waar het koor helemaal thuis is geraakt, na decennia in de Ter Coulster kerk. Kijk ook op www.oratoriumkoorheiloo.nl.