Joshua John geniet van het leven na het voetbal

Algemeen
Joshua John woont heel fijn in St Pancras.
Joshua John woont heel fijn in St Pancras. (Foto: AGHeeremansPhotography)

ALKMAAR - Hij was een zeer talentvol voetballertje, woonde in Alkmaar, maar ging toch naar sv Koedijk omdat zijn oudste broer daar voetbalde. Al snel viel hij op en het grote Ajax scoutte hem. Hij was pas 10 en volgde de jeugdopleiding bij de club uit Amsterdam. Het begin van een mooi voetballeven, waaraan nu sinds 2021 een einde gekomen is. Tijd om eens uitgebreid te praten met Joshua John, geboren in 1988 en nu woonachtig in Sint Pancras.

“Als je als jongetje van amper 10 jaar een paar keer per week naar de training van Ajax moet, is dat best lastig. Het eerste jaar bracht en haalde mijn vader me en dat naast zijn werk, best pittig! In het tweede jaar haalde een Ajax-busje me op en werd het gemakkelijker. Ik ging naar de lootschool Willem Blaeu in Alkmaar, zodat schoolgaan en voetbal beter te combineren werd. Bij Ajax brak ik niet door en ik ging een jaar naar AZ om vervolgens een contract voor drie jaar bij RKC Waalwijk te tekenen. Een mooie tijd heb ik daar gehad. Toen ik in 2006 naar Sparta Rotterdam ging raakte mijn carrière in een stroomversnelling. Ik haalde zelfs Jong Oranje en scoorde in 5 wedstrijden 2 goals. Ik speelde onder andere met Georginio Wijnaldum en Luuk de Jong. Ik scoorde in 113 wedstrijden 14 keer. Omdat ik tweebenig ben, kon ik dus zowel op de linker – als rechtervleugel spelen, tegenwoordig is dat heel normaal. In het verleden deed Arjen Robben dat ook, voor mij een ware grootheid. Ik kon een goede voorzet geven en genoot net zo van die actie als van het doelpunt dat daaruit kon volgen.


Joshua met zijn gezin. - Foto: AG Heeremans Photography

Bij RKC Waalwijk leerde hij zijn zaakwaarnemer kennen, John Veltman, een bekende Spartaan. “Hij heeft veel voor me gedaan. Hij had een goede relatie met het hoofd van de jeugdopleiding van Sparta Rotterdam, Rob Kiebert, die gecharmeerd van mij was en door hem kwam ik bij Sparta terecht. Twee dagen na mijn komst verongelukte Kiebert echter. Ik zat nog steeds in de opleiding en hoefde toentertijd niet veel te kosten, slechts de opleidingskosten van 25.000 gulden, nu is dat een schijntje. Uiteindelijk heb ik zes jaar bij Sparta gevoetbald, een prachtige club!”

Van club naar club

In 2005 ontmoette hij Tess tijdens het zwemmen in de Hoornse Vaart in Alkmaar en zij zijn nu 17 jaar samen. “Dat gaf natuurlijk wel verantwoordelijkheid, ik kon niet zomaar meer even van club veranderen, daar moesten we samen altijd goed over praten. Zij is echt geweldig en heeft mij altijd de ruimte gegeven om mij als voetballer te kunnen ontwikkelen, en natuurlijk, het was mijn broodwinning. Als het kon verhuisde zij mee en soms zat ik alleen in een ander land. Ik heb best bij veel clubs gespeeld. Na Sparta speelde ik 2012 kort bij FC Twente, dat mij later verhuurde aan FC Nordsjaelland in Denemarken. Een geweldig tijd volgde, ik voetbalde daar van 2013 tot 2016. Hoogtepunten voor mij waren het spelen in de Champions League. We zaten in een poule met Juventus, Chelsea en Shakhtar Donetsk. De eerste wedstrijd was tegen Chelsea en we pakten zowaar een punt tegen Juventus. Ik kreeg altijd kippenvel als de hymne van de League gespeeld werd, een onvergetelijke ervaring! Bij dat ene punt bleef het trouwens, maar ik scoorde wel tegen Chelsea! Een ander hoogtepunt was de geboorte van mijn zoon Philly, die nu 10 jaar en een talentvol keepertje is, wie weet zien we ooit weer een John op de velden! Ik zal hem stimuleren maar niet te jong uit huis laten gaan.”

Terug naar Nederland?

“Na het verblijf in Denemarken waar ik mij, samen met Tess en zoon, zeer thuis voelde, werd het toch weer tijd om te verkassen. Nee, niet terug naar Nederland, Tess wel, maar ik niet. Ik voetbalde in de periode 2018 tot aan mijn stoppen trouwens ook nog in het Arubaanse elftal, speelde 8 wedstrijden en scoorde 4 keer. Mijn volgende halte werd Turkije waar ik in 2016 ging voetballen bij Bursaspor. Een voetbalgek land waar je als voetballer aanbeden wordt en haast geen boodschappen kunt doen. Het was fysiek best zwaar, de Turken voetballen met volledige inzet en schuwen een beetje hardheid niet. Gelukkig heb ik in mijn carrière weinig blessures gekend. Ik voetbalde tegen goede voetballers, die aan het einde van hun loopbaan nog ‘even wat geld’ kwamen halen. De bekendste was Samuel Eto’o, die voetbalkenners zich wel zullen herinneren.”

Voor geboorte te laat

“Mijn vrouw Tess raakte in verwachting van ons tweede kindje en ik zat dus in Turkije. Ik kreeg bericht dat de geboorte plotseling aanstaande was en wilde snel naar huis. Er was echter die avond geen vlucht meer. Ik vertrok pas de dag er op en miste dus dat moment van de geboorte van mijn dochter Poppy, erg jammer. Ik was weinig thuis, maar had gelukkig wel een lange zomervakantie. Ik woonde daar in een mooi appartement met zwembad en gym. In december 2018 werd mijn contract ontbonden en in januari 2019 tekende ik, na aanvankelijke twijfel en na overleg met Tess, bij Qaysar FK in Kazachstan. Dat werd geen succes, het duurde dan ook slechts een jaar. Maar ik had best wel geluk. Ik was thuis toen de corona uitbrak. De teamgenoten die ik achterliet, konden geen kant meer op en zaten vast in een land vol corona, daar moest ik niet aan denken! Ik kon vervolgens gaan spelen bij VVV Venlo en maakte daar mijn voetbaldieptepunt mee: de club degradeerde. Het is niet leuk degradatie mee te maken.


Potje voetballen met zoon Philly, een talentvolle keeper. - Foto: AG Heeremans Photography

Voetbalgepensioneerd

Hij stopte met betaald voetbalspelen en is nu dus voetbalgepensioneerd! “Mijn jongste zoon Paddy werd geboren, is nu 17 maanden oud en ons gezin is compleet. Maar ik verveel me geen dag, bezit nog wat onroerend goed en ben een gelukkige huisvader. Voetballen mis ik niet, alhoewel het laatst, bij een partijtje van 5 tegen 5, toch een beetje kriebelde. Ik merkte wel dat ik ouder begin te worden, ondanks mijn 33 jaar, haha. Ik denk dat ik in de Jupiler Pro League nog mee zou kunnen, maar het hoeft echt niet. Wel zou ik nog wel wat voetbaltraining willen geven, zoals ik met oud-collega Willy Overtoom in juli 2020 gedaan heb bij sv Vrone.” 

Na het interview gaat Joshua snel naar buiten om nog even een potje te voetballen met zijn zoon! Een mooi, avontuurlijk voetballeven kwam aan zijn eind, maar de herinneringen zullen altijd blijven!

Afbeelding
Afbeelding
Familyman John met zoon Paddy en dochter Poppy.
Afbeelding
Afbeelding