‘Een voedselbos is natuurlijke rijkdom’
SCHELLINKHOUT - Aan de rand van Schellinkhout, gevestigd aan de dijk, bevindt zich een uniek voedselbos waar je helemaal één wordt met de natuur. Dit voedselbos met de naam Schellinkwoud is recent overgenomen door Stichting Groener, die zich inzet om naast het aanleggen van voedselbossen ook de kennis en ervaringen te delen met een zo groot mogelijk publiek. Arjan van Essen en Maretty van den Mosselaar van Stichting Groener vertellen vol enthousiasme meer over hun overname van het voedselbos. Maretty: “Ik ben heel blij dat dit stuk grond op deze manier als voedselbos bewaard kan blijven. Vanuit de stichting sluiten we ons aan bij de groep vrijwilligers die er al actief was, zij zijn erg blij dat ze kunnen blijven. We hopen dat het voedselbos door onze gezamenlijke inzet uitgroeit tot een prachtige locatie dat op veel belangstelling kan rekenen.”
Door Jordy Gomes
Arjan van Essen heeft Stichting Groener opgericht met het idee om meer kennis en ervaring over voedselbossen te delen met de wereld. “Wij werken hieraan door deze bossen aan te leggen, met als streefdoel dat er een voedselbos komt in elke Nederlandse gemeente”, zegt Arjan. “Dit omdat voedselbossen prachtige, productieve ecosystemen zijn, gebaseerd op eeuwenoude systemen. Een voedselbos bestaat uit diverse lagen die elkaar in stand houden, beschermen en stimuleren tot groei en vruchtopbrengst. De herontdekking ervan maakt dat wij als mens door middel van permacultuur (ontwerpen van een duurzame leefomgeving, red.) kunnen voorzien in onze voedselvoorziening met respect voor de natuur.”
Groene Meters maken
“Om onze doelstelling te bereiken zijn we recent gestart met de campagne ‘Groene Meters maken’ (www.groenemetersmaken.nl)”, vervolgt Arjan. “Deze actie maakt het voor iedereen mogelijk om meters aan te kopen. Zodat wij er voedselbos van kunnen maken. Wij willen net zolang doorgaan tot er in iedere Nederlandse gemeente een voedselbos gerealiseerd wordt. Dan heeft iedereen er baat bij. Jij maakt voedsel weer lokaal beschikbaar, draagt bij aan de biodiversiteit en je doet dit samen met anderen die hetzelfde verlangen hebben: dat de aarde groener moet én kan. Wat ons betreft een prachtig uitgangspunt.”
Geduld
Voedsel hoeft niet van de andere kant van de wereld te komen, maar kan absoluut lokaal groeien, mits goed onderhouden. Arjan licht toe: “Je moet de natuur de tijd geven om zichzelf te ontwikkelen. Dat vraagt geduld. Je kunt niet verwachten dat je binnen een maand voedsel kunt oogsten. Gemiddeld kan het ongeveer vijf tot zes jaar duren om echt volledige productie te leveren. Daarom is een voedselbos een investering in de toekomst. Het geeft natuurlijke rijkdom en kan lang meegaan, zodat de volgende generatie er ook nog wat aan heeft.”
Een indruk van Voedselbos Schellinkwoud. (Foto: aangeleverd).
Vrijwilligers
Om het voedselbos te onderhouden is Stichting Groener altijd op zoek naar gepassioneerde vrijwilligers in de regio. Mensen die het fijn vinden om in de natuur aan de slag te gaan. Je brengt onder meer in kaart wat er allemaal in het voedselbos aanwezig is en gaat kijken wat wel en niet goed werkt. “Om draagvlak te creëren is wel wat meer naamsbekendheid nodig”, zegt Maretty. “Daarom willen we mensen laten ervaren hoe het voedselbos in elkaar steekt. Dit doen we door de laatste zondag van de maand een meewerkdag te organiseren. De huidige vrijwilligers zijn in het voedselbos bezig en belangstellenden kunnen dan langskomen om te assisteren.”
In de ban van het voedselbos
Voor de toekomst van het voedselbos in Schellinkhout heeft Arjan alvast wat ideeën. “Het zou fijn zijn als mensen uit de omgeving weten dat er een plek is waar op natuurlijke grond dingen geoogst worden. Hopelijk worden we later een educatief centrum, waar bijvoorbeeld schoolklassen kunnen langskomen als uitje. Op deze manier zien leerlingen dat appels en peren gewoon vers aan een boom groeien en je deze niet ‘kant en klaar’ in de supermarkt koopt. Er valt nog veel te leren. Naast leerzaam is het ook een plek waar je kunt genieten van de natuur. Ik ben ervan overtuigd dat als mensen deze rust meemaken, ze volledig in de ban zijn van het voedselbos. We hoeven dan niks meer te vertellen of uit te leggen, de realisatie van hoe prachtig een voedselbos kan zijn komt dan vanzelf binnen.”
