Rijswijkse Tamara maakt documentaire: ‘Mijn oma werd ongemerkt steeds eenzamer’
Algemeen“Iedereen kan te maken krijgen met eenzaamheid. Nadat mijn opa was overleden, werd mijn lieve oma steeds eenzamer. Ze kwam ook niet meer buiten.” Dat was voor de Rijswijkse Tamara Hoek reden hierover een documentaire te maken. “Hoe herken je eenzaamheid, wat kan je eraan doen?” Zelf gaat ze nu vaker langs bij haar oma.
Robert Heijdemann
In Rijswijk zijn 5841 inwoners ouder zijn dan 75 jaar. “Meer dan de helft, zeg 3000 is eenzaam. Dat zijn wel allemaal mede-Rijswijkers die aandacht nodig hebben.”
Ouderen deel van de wijk
Tamara studeert Ruimtelijke Ordening in Rotterdam. Nu volgt ze een minor over sociale innovatie in stad en wijk. Tamara: “Mijn vak is wijken ontwerpen. Ik wil mij daarbij graag gaan richten op de mensen, de leefbaarheid en het samenleven in de wijken. Zorgen dat ook ouderen onderdeel zijn van de wijk. Dat ze met mooi weer in de speeltuin een kopje thee gaan drinken en genieten van de spelende kinderen”.
Rijswijker van 101 jaar
In het kader van de minor maakt ze de documentaire over de ouderen in Rijswijk. “Ik heb eerst contact gezocht met de gemeente, maar die verwezen mij door naar Welzijn Rijswijk, naar seniorenadviseur Claudia Wallenburg. Met haar ging ik mee naar de eettafel in de Esdoornstraat. Ruim dertig mensen, veelal ouderen, die daar bij Ewout samen genoten van een gezonde maaltijd en nieuwe contacten maakten. Ik sprak een man van 101 jaar die met zijn kleindochter naar Australië was geweest. Hij staat nog midden in het leven en heeft veel contacten. Een voorwaarde om niet eenzaam te worden.”
Overlijden partner
Tamara vertelt dat na de leeftijd van ongeveer 75 jaar de kans op eenzaamheid groter is door een opeenstapeling van verschillende gebeurtenissen, zoals het overlijden van de partner en slechter ter been zijn. “Je verliest het gevoel van ‘erbij horen’ en ‘ertoe doen’. We zijn een samenleving waar iedereen het verschil kan maken. Een klein gebaar kan een verschil maken. De urgentie is in de tijd waarin we nu leven groot en wordt alleen maar groter.”
Buurthuiskamer
Gemeenten kunnen het voortouw nemen om eenzaamheid terug te dringen. “In veel wijken zie je op dit moment wijkhuiskamers komen. Dat zijn plekken in de directe omgeving waar ouderen langs kunnen gaan voor een praatje en een kop koffie. Ook woningbouwcorporatie en gemeente houden daar een weekspreekuur. Deze wijkhuiskamers zijn laagdrempelig. Je praat er met een buurtgenoot. De gemeente kan de basis leggen, maar buurtgenoten kunnen ook zelf veel.”
Lief en Leed
Ze doelt daarbij op de ‘Lief en Leed’-projecten. Straten of flatgebouwen waar de bewoners op elkaar letten. “Bij zo’n project zijn er twee zogenaamde gangmakers met een klein budgetje. Is er iemand ziek, dan gaan ze er naartoe met een plantje. Ligt er een buurman in het ziekenhuis, dan sturen ze een kaart met alle namen op. En bij thuiskomst gaan ze langs met een bloemetje.”
Taart bakken
Heeft Tamara nog goede suggesties? “Heb je een familielid, vriend of buur die zich misschien eenzaam voelt? Bedenk dan dit: er is altijd wel iets dat iemand leuk vindt om te doen, samen met jou of met anderen. Bak een taart met je oma die weduwe is, ga de hond uitlaten met je buurman die alleen is, haal een bloemetje voor je gescheiden buurvrouw, ga wandelen met je moeder achter de rollator of kook eens voor een buurtgenoot. Een klein gebaar kan het verschil maken.”