Alice (links) en Marijke zijn al jaren vrijwilliger bij de Beestenboel.
Alice (links) en Marijke zijn al jaren vrijwilliger bij de Beestenboel. (Foto: AGHeeremansPhotography)

Kinderboerderij Beestenboel al veertig jaar middenin de samenleving

Algemeen

ZUID-SCHARWOUDE – Het is veertig jaar geleden dat een aantal pensionado’s besloten om een kinderboerderijtje te beginnen aan de Potjesdam in Noord-Scharwoude. Zoveel jaar later is deze charmante kinderboerderij, bestierd door een hechte groep vrijwilligers, nog steeds een populaire plek voor kindjes en hun (groot)ouders. 

Kinderboerderij Beestenboel al veertig jaar middenin de samenleving

door marsha bakker

Met twee vrijwilligsters Marijke Heida en Alice de Rooij maken we een rondleiding over het terrein, waar de schapen even niet doen wat de fotograaf wil en een gevlogen vogel in de volière zorgt voor de nodige hilariteit. Overduidelijk is dat deze twee toppers met hart en ziel zijn verbonden aan de kinderboerderij, die letterlijk middenin de Langedijker samenleving staat.

Altijd wat te doen

“We gaan opknappende heen”, zegt Alice terwijl ze om zich heen kijkt. “De deuren en bankjes zijn net weer knalrood geverfd en het cavia- en konijnenverblijf staat er ook weer netjes bij. Net als de tuin. Maar als je je omdraait staat de volgende klus alweer te wachten, want dat houdt nooit op.” De Beestenboel is dus immer op zoek naar handige Harry’s en Hannekes, die zich met net zo veel liefde en inzet als Alice en Marijke inzetten voor de beestjes en hun omgeving. “Maar ze moeten niet bang zijn om vies te worden en ook niet allergisch zijn voor stof”, lacht Marijke. Een vrijwilliger met groene vingers is ook zeer welkom. Alice, al zo’n tien jaar verbonden aan de kinderboerderij en Marijke, sinds 1999 vrijwilligster/penningmeester, kwamen voor het eerst in aanraking met de boerderij door een bezoek met de eigen kinderen. Alice: “Toen werd gezocht naar vrijwilligers heb ik me aangemeld.” Alice en Marijke zijn eigenlijk ‘altijd’ op de Potjesdam te vinden. “Ach ja, vergoelijkt Marijke deze tomeloze inzet: “Als ik weet dat hier nog werk te doen is, ga ik toch maar weer heen.” Toen Marijke in de wijk St. Maarten in Oudkarspel kwam wonen met haar twee zoontjes, vond ze al snel de kinderboerderij. “Dat was geweldig. Terwijl ik hier buiten zat, waren die jongetjes twee uur lang zoet. Lekker studderen, op de step of de fietsjes, de beestjes aaien. Ik had geen kind aan ze!” Toen ze werd gevraagd voor het penningmeesterschap twijfelde ze geen moment. Dat is echter maar een klein stukje van wat ze allemaal doet. Van koffiezetten voor de bezoekers, tot poep scheppen: Marijke doet het met liefde. 

“Maar we doen het met zijn allen hoor, we hebben een hele fijne groep vrijwilligers!” 

Binnen in het gebouw zijn aparte ruimtes gecreëerd voor de konijnen. Alice legt uit: ‘’Dierenwelzijn staat bij ons voorop. Eerder konden kinderen tussen de konijnen in hun verblijf lopen en ze optillen, tot ik van de dierenarts hoorde dat konijnen daarvan in shock raken. Dan lijkt het alsof ze tam en rustig zijn, maar eigenlijk ervaren ze pure stress. Toen hebben we de verblijven dichtgemaakt. Ze hebben zo alle ruimte en kinderen kunnen ze nog steeds heel goed bekijken, maar optillen gebeurt niet meer.” Ruimte is er ook volop voor de twee varkens Bassie en Adriaan, die niet alleen graag onder een dikke laag stro slapen, maar ook graag naar buiten gaan. Terwijl wij ons rondje doen liggen ze lekker tegen elkaar te knorren van tevredenheid.


‘De liefde voor de diertjes staat voorop’ - (Foto: AGHeeremansPhotography)

Afstandsdieren

In de wei staat een groepje schapen, volgens Alice zo mak als een lammetje. Tot wij door het hek komen en wég zijn ze allemaal. Gelukkig heeft Marijke de truc van de voederbak paraat. Ze moeten natuurlijk wel even op de foto. Minischaapje Bessie is de alleroudste van het span, maar alle andere dieren leven hier ook al heel wat jaartjes naar volle tevredenheid. Bijna allemaal zijn het afstandsdieren, gebracht door mensen of aangeboden in het netwerk van Alice, die veel contact heeft met mede dierenliefhebbers. Zo komt huiskat Polly van een flatje waar ze niet naar buiten kon en daar heel ongelukkig van werd.

De vrijwilligers verzorgen niet alleen voor de dieren, maar houden ook de boerderij en het terrein schoon. Het doel is om mensen en kinderen te leren met respect om te gaan met dieren. Om het financieel te redden wordt elk jaar een collecte gehouden. 

Alice: “Dat geld hebben we hard nodig. We ontvangen gelukkig ook spontane giften, daar zijn we heel dankbaar voor. Verder is het soms een beetje houtje touwtje hoor, er is geen grote spaarpot en elke euro wordt bewust uitgegeven. Marijke houdt de financiën heel goed in de gaten.”


Dieptepunt 

Hoogtepunten noemen is makkelijk. Aanschaf van nieuwe hokken, paasfeesten en andere vieringen, maar in september gebeurt waar iedere kippenhouder nachtmerries van heeft. Alice vertelt het zichtbaar aangedaan. “Het vogelgriepvirus was actief en werd bij onze kippen vastgesteld. Onze kippen, pauwen, kalkoenen, eenden, ganzen en parelhoenders moesten allemaal worden geëuthanaseerd. Het was echt verschrikkelijk, ik kon niet meer stoppen met huilen. Die beestjes waren allemaal al zo lang bij ons.” Binnenkort worden er gelukkig weer wat ganzen, kippen en andere vogels geadopteerd. En zo kan deze gezellige kinderboerderij nog wel wat jaartjes door. Zeker onder de bezielende leiding van voorzitter Michel de Vust. 

“We vieren het jubileum op zondag 21 mei van 14.00 tot 16.30 uur, met spelletjes, schminken, grabbelen, een speurtocht, springkussen en photobooth. We hopen dat heel Dijk en Waard het veertigjarig bestaan met ons mee komt vieren!” Meer informatie: www.de-beestenboel.nl of op sociale media.

Alice (links) en Marijke zijn al jaren vrijwilliger bij de Beestenboel.