Eva Meijer zoekt paddenvrienden

Algemeen
Eva Meijer heeft al vele padden, kikkers en salamanders uit putten gehaald.
Eva Meijer heeft al vele padden, kikkers en salamanders uit putten gehaald. ((Foto: Rodi Media/MvS))

Door Marcel van Stigt

LANDSMEER – Eva Meijer trekt zich het lot aan van de talrijke padden in het dorp. Nog sloom van de winterslaap steken ze vanaf eind februari weer traag de straten over om bij water te komen en dan lopen ze het risico dat ze worden overreden. Ze wil een werkgroep oprichten die padden, maar ook kikkers en salamanders, lokaliseert en veilig overzet.

Aanvankelijk ging de paddenproblematiek aan Eva Meijer voorbij. Totdat ze een jaar geleden in Landsmeer kwam wonen. “Het was februari en toen ik aan het eind van de middag mijn honden uitliet zag ik allemaal padden en kikkers op straat. Verhip, dacht ik, de paddentrek. Padden zijn uit hun winterslaap gekomen en gaan op zoek naar water. Maar daarbij worden ze vaak doodgereden. Vanaf dat moment ben ik padden en kikker gaan oppakken en heb ik ze zelf aan de overkant van de straat gezet.”

Geen oog voor autoverkeer

Eva wilde hier meer over weten en heeft haar licht opgestoken bij het IVN Twiske. Ook verdiepte ze zich in de website van RAVON, de kennisorganisatie voor reptielen, amfibieën en vissen. Ze weet nu precies hoe het zit: padden ontwaken in maart – of eind februari als het niet zo koud is – uit hun winterslaap en willen op weg naar water om te paren. Maar ze gaan bepaald niet klaarwakker en alert de nieuwe dag in. Ze verkeren nog half in coma, zijn sloom en traag. En dus kan het zomaar gebeuren dat ze geen oog hebben voor het autoverkeer. Daarmee roepen ze het onheil over zich af. Ze worden overreden.

Twee kleine kikkeroogjes

“Ik zag vorig jaar veel lijkjes van padden en kikkers liggen”, herinnert Eva zich. “Maar dat niet alleen. Achter mijn tuin loopt een steeg met twee zijsteegjes. Daar zijn putten en ze bleken erin te vallen. Ik keek een keer in zo’n put en twee kleine kikkeroogjes staarden me aan. Ik denk dat ik er zo’n honderdtachtig beestjes uit heb gehaald. Ik wist eerst niet hoe ik dat moest doen, maar daar had ik al snel een techniek voor bedacht.”

Geen veilige woonomgeving

Vanwege de vele sloten, vijvers en waterpartijen is Landsmeer een vruchtbare voedingsbodem voor onze koudbloedige medebewoners. Die zijn in het dorp dan ook royaal vertegenwoordigd. Maar een veilige woonomgeving, dat is Landsmeer voor hen duidelijk niet.

Reden genoeg voor Eva Meijer om in te grijpen en een volgende massaslachting te voorkomen. We zijn immers een jaar verder en over een maand verlaten de eerste padden alweer hun rustplaats om op zoek te gaan naar water. Ze wil een werkgroep oprichten die padden naar een veilige haven loodst.

Bewustwording

De basis moet bewustwording worden. Iedereen in Landsmeer heeft vast wel eens een pad zien lopen, zitten of liggen, maar het fenomeen paddentrek zegt hen vaak niets. Een schone taak voor de werkgroep om daar iets aan te doen.

Eva: “Scholen kunnen hier een rol in spelen en ik wil in gesprek gaan met de gemeente. Misschien kunnen er verkeersborden komen. Een doel van de werkgroep is ook de verblijfplaatsen van de padden in kaart te brengen. Maar het belangrijkste is bewustwording. Beter om je heen kijken. De relatie met de natuur is verstoord geraakt. Dat kunnen we hiermee in het klein alvast herstellen.”

Aanmelden voor de paddenwerkgroep? Stuur een mail naar paddenlandsmeer@gmail.com.