Honderden passagiers verwelkomen de Blankenburg
Veel belangstelling tijdens het in de vaart nemen. Alle foto’s: Patricks Wanders
Dat het een mooie vroege lentedag was zal ongetwijfeld meegespeeld hebben, maar anders waren toch wel vele honderden inwoners van Rozenburg en Maassluis vanochtend naar de heringebruikname van het autoveer Blankenburg gekomen.
Zeker bij de allereerste overtocht stond het aan dek vol met voetgangers. Eerst morgen brengt de Blankenburg weer auto’s naar de overkant van Het Scheur.
Door Kor Kegel
Het was een puur feestje, weer eens met de oude vertrouwde Blankenburg mee. Vooral voor de bemanning was het een vreugdevolle dag. Ze konden hun dankbare taken weer verrichten.
Anderhalf jaar is het autoveer uit de vaart geweest. Het andere schip, de Staeldiep, lag toen al een poos voor reparatie aan de kant. Al die tijd moest gemotoriseerd verkeer via de Beneluxtunnel naar de andere oever en dat betekende dagelijks tientallen kilometers omrijden.
Vanochtend werd de feestelijke afvaart bijgewoond door vertegenwoordigers van de gemeente Maassluis, de dorpsraad van Rozenburg, de gemeente Rotterdam en de provincie Zuid-Holland. Ze werden ontvangen door Damen Shipyards, die een aparte BV heeft opgericht om de veerdienst te exploiteren; de Blankenburg blijft eigendom van de provincie, die het schip enkele maanden geleden kon kopen uit het faillissement van de vorige exploitant.
Een bakkie is altijd lekker als het vers is - Patrick Wanders
De Zuid-Hollandse gedeputeerde Jeannette Baljeu voelde vanochtend grote blijdschap: “We zijn vooral opgelucht dat het autoveer nu weer kan varen. Het heeft gewoon heel lang geduurd en dat realiseren we ons. Het is heel vervelend voor de bewoners hier geweest. Dus we zijn meer opgelucht dan dat het een feest is.”
De nestor van de gemeenteraad van Maassluis, VVD’er Dick Snoeck, zag in de grote belangstelling vanochtend – ook van niet-genodigden – een bewijs hoe belangrijk de veerdienst wordt gevonden door alle weggebruikers. Voor woon-werkverkeer en voor toeristisch verkeer vindt hij de terugkeer van de Blankenburg enorm belangrijk.
“Een prachtige dag’ aldus Rob Oosterlee - Patrick Wanders
Anders dan voorheen is de eerste overtocht ’s ochtends van Maassluis naar Rozenburg. Dat is omdat de Blankenburg aan de nachtsteiger in Maassluis ligt en de bemanning het raar vindt om dan de vlakbij gelegen steiger over te slaan omdat eerst Rozenburg aan de beurt zou zijn. “Daarom hebben we het omgegooid,” legde Johan de Haas uit. Hij is projectmanager van de veerdienst namens Damen.
“Een prachtige dag!” zegt Rob Oosterlee, voorzitter van de dorpsraad van Rozenburg. Hij zag oud-bemanningsleden die de heringebruikname van de Blankenburg wilden meemaken en hij zag flinke belangstelling van de opvarenden voor de twee foodtrucks op het dek.
De ceremonie verliep volgens het boekje. Allereerst werd op de Rozenburgse oever de klep neergelaten door Dick Snoeck. Daar overhandigde Rob Oosterlee hem de vlag van Maassluis om te symboliseren dat Rozenburg weer een autoverbinding heeft met Maassluis. Vervolgens werd de vlag in de standaard op de midscheeps geplaatst. Hierna gebeurde aansluitend op de Maassluisse veerstoep hetzelfde en kreeg Rob Oosterlee de Rozenburgse vlag overhandigd.
Jeanette Baljeu overhandigde symbolisch de sleutel aan de bemanning. - Patrick Wanders
Hierna overhandigde gedeputeerde Baljeu symbolisch de sleutels van het veer aan de bemanning en hierna kreeg ook de vlag van Zuid-Holland een plek in de standaard. Bijzonder was het voor Rob Oosterlee dat hij, in bezit van het groot vaarbewijs, zelf een stukje aan het stuur mocht staan.
Was het voor hem een feestje? Hij vertelt: “We hadden er werkelijk allemaal hoofdpijn van, en niet in de minste plaats de dagelijkse gebruikers van het veer. Al die tijd zonder een veerdienst voor auto’s. Ik kan me het gevoel van de bemanning heel goed voorstellen. Zij konden niet meer doen wat zij het liefste doen: mensen naar de overkant brengen. Ik heb me ook afgevraagd, moet dit wel zo’n feestje zijn? En daar heb ik eigenlijk gelijk antwoord op: jazeker! Al was het uitsluitend voor de bemanningsleden. Zij kregen kippenvel bij het starten van de motoren bij de proefvaart. Vandaag stralen zij van geluk en dankbaarheid en voelen zij – en wij met hen – de vertrouwde trillingen aan dek van de motoren weer in hun benen. Laten we daarom vooral vandaag het chagrijn van de voorbije anderhalve jaar achter ons laten en met de bemanning vanaf nu delen in dat kippenvelgevoel en dankbaar zijn dat het ons met elkaar gelukt is! De Blankenburg is weer thuis, tussen Rozenburg en Maassluis, om te doen waar zij ooit voor gebouwd is: mensen naar de overkant brengen.”
