Bevrijdingsvuur brandt in Naaldwijk op 5 mei voor Stichting ALS
Het is ze gelukt, de vijftien teamleden van Loopgroep WIN. Om klokslag 14.00 uur op zondagmiddag 5 mei kwamen ze het Wilhelminaplein in Naaldwijk opgerend. Het was het einde van een 130 kilometerlange tocht. Helemaal vanuit Wageningen brachten ze het Bevrijdingsvuur op een vredesfakkel naar het Westland. Daar werden ze onder een luid applaus verwelkomd door burgemeester Bouke Arends, tientallen familieleden, vrienden en andere fans. Én door hun teamgenoot Piet, aan wie ze deze tocht opdragen. Hij kon door de zenuwspierziekte ALS helaas niet zelf meelopen.
Tekst en foto’s: Debbie van Eijk
De Naaldwijkse streetband Herriemenie maakt er een feestje van.
Bij de gedenkstenen voor omgekomen Joden in de Tweede Wereldoorlog zijn bloemen gelegd.
Het idee om op 5 mei 2024 de Nationale Bevrijdingsvuurestafette (BVE) te gaan lopen, was al gelanceerd binnen Loopgroep WIN. Toen één van de teamgenoten de diagnose ALS kreeg, werd besloten met deze Bevrijdingsloop geld op te halen voor Stichting ALS Nederland.
Om 12 uur in de nacht van 4 op 5 mei vertrokken de vijftien deelnemers van de WIN-groep vanaf het 5 Mei Plein bij Hotel De Wereld, het hotel waar in 1945 de vrede werd getekend, onder het toeziend oog van ongeveer 2500 toeschouwers. Tegelijk met hen vertrokken tal van andere teams richting alle windstreken om daar het Bevrijdingsvuur te brengen. De WIN-groep bracht het naar het Westland. Vanuit Wageningen bleven ze de hele nacht doorlopen, met de brandende vredesfakkel bij zich.
Symbool van steun
Een van de teamleden, Frans Sijbers, vertelde eerder aan Nieuwsblad Westland: “Het vuur symboliseert de bevrijding van Nederland, draagt bij aan de boodschap van vrede en vrijheid en is een belangrijk moment in de overgang van het herdenken op 4 mei en het vieren en koesteren van de verkregen vrijheid op 5 mei. In ons geval is het dus ook een symbool van steun naar onze teamgenoot.”
Loopgroep WIN komt om klokslag 14.00 uur het Wilhelminaplein opgerend.
Burgemeester Bouke Arends nam de fakkel namens gemeente Westland in ontvangst, met een woord van dank, en droeg het Bevrijdingsvuur over aan een schaal op het Wilhelminaplein. Hiermee was het vuur officieel in Westland gearriveerd. De burgemeester benadrukte dat het mooi is dat we in vrijheid mogen leven. Dat 5 mei een dag is om stil te staan bij die vrijheid, en de Bevrijding in 1945. Ook maakte hij een grapje: “Het moet voor jullie voelen als een bevrijding om aangekomen te zijn.”
Linda Slaghuis, voorzitter van Stichting ALS Westland, neemt de cheque van 16.500 euro dankbaar in ontvangst.
Met het initiatief haalde de loopgroep een indrukwekkend bedrag binnen voor Stichting ALS: maar liefst 16.500 euro. Een cheque die Linda Slaghuis, voorzitter van Stichting ALS Westland, dankbaar in ontvangst nam. “Het is mooi dat deze loopgroep een goed doel gekoppeld heeft aan zo’n bijzondere loop,” sprak zij. “Het is mooi, maar ook verdrietig, omdat het een reden heeft: dat hun goede vriend de diagnose ALS kreeg.” Deze bijdrage vormt een schakel in de oplossing voor de zenuwspierziekte, vervolgde Linda. “Het is een geweldig bedrag. En knap wat ze ervoor gedaan hebben; de hele nacht in touw geweest. Namens Stichting ALS Nederland en Westland wil ik hen ontzettend bedanken.”
Fietser Ben Bornebroek en organisator Eric Schwiebert zijn helemaal tevreden met hoe de tocht verliep.
De tocht ging gesmeerd, vertellen Michel Peer, die met het busje reed, Ben Bornebroek, die meeging als fietser, en Eric Schwiebert van de organisatie. Michel legt uit: “Om de vijf kilometer, of om het halfuur, mochten de lopers even mee in het busje om op krachten te komen.” Hij vond het indrukwekkend hoe de mannen vannacht in de harde regen begonnen. Wachten tot het droog werd was geen optie: “Zodra het startschot klonk, begon het lopen.” De bus kon niet overal komen, maar dat had de organisatie ondervangen met een goede voorbereiding: “Alles zat heel strak in elkaar.”
Voorbereiding
Eric licht toe hoe de organisatie dat geregeld had: “We hebben de route eerst uitgezet, toen verbeterd, toen nog een keer uitgezet, weer verbeterd, en daarna voorgereden. Er waren obstakels onderweg, zoals wegen die opgebroken waren. Daar hielden we rekening mee.” De tocht verliep probleemloos: “Er waren drie lekke banden (van fietsers, red.), meer niet.” Per twee à drie lopers fietsten er twee mensen mee: één met de route, en één voor de veiligheid. Ben was één van die laatsten. Wat de mannen na aankomst in Naaldwijk gaan doen? “Zeker nog nagenieten, en naar bed,” lacht Eric.
Bo en Vai (5 jaar) wachten trainer Martin Tetteroo op met een prachtig spandoek gemaakt door Vai.
Hoe bereid je zo’n groep nou voor op zo’n intensieve tocht? Daarover kan trainer Martin Tetteroo alles vertellen. Vooraf werd hij al opgewacht door zijn vrouw, dochter Bo en kleindochter Vai (5 jaar) met een mooi spandoek met de tekst ‘Hup opa hup’, dat Vai helemaal zelf ingekleurd had. Ze heeft ook zelf de kleuren gekozen. Na hun aankomst, en na de nodige woorden met familieleden en vrienden te hebben gewisseld, vertelt Martin hoe hij de vijftien lopers heeft klaargestoomd: “We hadden elke donderdagavond een training. Op één zondagmorgen organiseerde ik een extra training. Ik heb gekeken naar snelheid, wie van de groep er in hetzelfde tempo liepen. In één keer twintig kilometer lopen is heel wat anders dan vier keer vijf kilometer. Ook afgelopen donderdag hebben we de tocht nog nagebootst. Ik liet ze een klein beetje wennen aan de kou.” Martin wist wat de groep te wachten stond, want twintig jaar geleden liep hij hem ook.
Trainer Martin Tetteroo.
Teamgenoot Piet, voor wie de lopers - die na tientallen jaren tot een hechte vriendengroep verworden zijn - het allemaal deden, had graag zelf meegelopen, vertelt hij. Gevraagd naar hoe hij deze actie beleeft, antwoordt hij: “Geweldig. Dat zoveel van mijn maten dit gedaan hebben. Ik loop al veertig jaar met ze. Met velen van hen ook twee keer in de week.”
Geweldig. Dat zoveel van mijn maten dit gedaan hebben
Zelf liep hij de Bevrijdingsloop wel in 2000 en 2005, toen nog met de loopgroep Madestein van Lex Thoen, waaruit Loopgroep WIN is ontstaan. Hoewel hij hem niet voor een derde keer lopen kon, vindt hij het hartverwarmend dat zijn maten dit hebben gedaan. En zijn zoons, Edwin en Tjerk liepen ook mee. Zij zijn geen lid van de loopgroep, maar hebben wel een loopachtergrond en deden dit voor hun vader.
Vrijheid
Het vredesvuur dat deze 5 mei in Naaldwijk brandt, staat symbool voor een gezamenlijke strijd voor het goede: vrijheid. Of die vijand nu zichtbaar is, zoals hij in 1945 was, of onzichtbaar, zoals voor de ongeveer 1500 mensen die in Nederland aan de zenuwspierziekte ALS lijden.
