Wat is überhaupt realisme?

Het was opvallend hoe eenvoudig AZ zondag het stoere NEC versloeg in eigen huis. Het heilige vuur is verdwenen bij de Nijmegenaren na het bekerverlies in de Kuip en daarvan werd optimaal geprofiteerd. Het was een wedstrijd in laag tempo waarin AZ geregeld de regie opeiste en uiteindelijk kreeg waarnaar het zocht: drie punten. Niet alleen om datzelfde NEC definitief op veilige achterstand te zetten, maar er ook voor te zorgen dat Europees voetbal definitief werd afgedwongen. Op basis van het doelsaldo moeten er heel gekke dingen gebeuren wil AZ de vierde plek (directe plaatsing voor de groepsfase van de lucratieve Europa League) nog afstaan, maar ook plek drie is nog in het vizier. Om daar terecht te komen (voorrondes Champions League) lijkt zondag vanaf 16.45 uur te moeten worden gewonnen van het prima FC Twente in het AFAS Stadion. Of er moeten nóg gekkere dingen gebeuren. Bij winst op Twente houdt AZ de druk erop bij de Tukkers en dat is al heel wat. Er moet waarschijnlijk wel uit een ander vaatje worden getapt door Martens cum suis dan afgelopen zondag. Een dynamische wedstrijd in een kolkend stadion is mogelijk ijdele hoop, maar die doet wel leven. FC Twente zal het vuur aan de schenen moeten worden gelegd en als het gaat lopen aan Alkmaarse kant is dat scenario niet ondenkbaar. Thuis tegen Feyenoord verloor AZ met 0-1, maar was het vrijwel de hele wedstrijd beter dan de Rotterdammers. Het duel zou een blauwdruk kunnen zijn voor zondag. In februari werd gestart met Addai. Mogelijk tovert Martens opnieuw een konijn uit de hoge hoed. Een tactische vondst? Wanneer je niet gelooft in zo’n derde plek ben je geen knip voor de neus waard. Wat is überhaupt realisme in een competitie waarin knotsgekke dingen de revue al passeerden. Een jaargang die Nostradamus niet had durven voorspellen. AZ nog derde? Er zijn echt veel vreemdere dingen gebeurd. Het kan. Pieter Visscher