Column Blik van Co: ‘Duivenmelker’

Algemeen
Afbeelding
(Foto: Dennis Mantz)

Afgelopen week moest ik in de Hoflanderweg zijn. Bij de Alkmaarseweg, op het hoekje waar Stavel en Keijsper Corner en Volmer de fotograaf hebben gezeten, loop ik de straat in. Even verderop staat nog steeds alléén de muren van een “huis” en daarachter het vroegere onderkomen van de postduivenvereniging Ons Genoegen. Wat was dat altijd een mooi gezicht als de duiven in manden naar de vrachtwagen werden gebracht om vervoert te worden naar Zuid-Frankrijk om daar gelost te worden. Dit deed mij denken aan mijn opa. Hij was een echte duivenmelker met prachtige doffers en duivinnen. Hij heeft er vele prijzen mee gewonnen. Maar het mooiste was wel vroeg in de ochtend. De radio werd aangezet voor de duivenberichten. “Om vijf punt dertig uur zijn de duiven vanuit Perginan met zuid-westen wind, kracht 2 gelost”, dicteerde de omroeper woordje voor woordje. Mijn opa lag dan letterlijk met zijn oor in de radio, bang dat hij iets zou missen. Hij rekende uit wanneer de duiven weer “thuis” zouden zijn en tegen die tijd stond hij met een blikje voer bij het duivenhok te rammelen en te roepen naar de duiven die terug keren van hun lange vlucht: “Kom dan, kom dan, kom dan jongen, kom dan jongen”. Ook al was het een vrouwtjes duif dat maakte hem niets uit. Als er een duif binnen was dan stoof hij het duivenhok in en haalde het ringentje van zijn pootje af. Hij wist niet hoe snel hij dit ringentje in de gleuf van een houten kastje moest doen en dan sloeg met zijn hand een schakelaar in. Later begreep ik dat de tijd werd geregistreerd, ze noemde het dan ook de “tijdklok”. Mijn opa was altijd zeer goed voor zijn duiven. Met liefde verzorgde hij die, maar daar moesten ze wel wat voor doen. Mocht er een duif zijn die niet binnen wilde komen, dan was dat meestal zijn laatste vogelvlucht. De meeste duivenmelkers trekken wel eens een kop van een slecht presterend duifje of duivinnetje eraf. Dat gebeurde ook bij mijn opa. Dan maakte mijn oma heerlijke duivensoep of zij liet de duif even in de roomboter zwemmen. 

Co Backer 

jalbacker741@telfort.nl