Echtpaar Appeldoorn 60 jaar getrouwd
LANGEDIJK - Hoe kan het toch dat er in de herfst zoveel echtparen 50 jaar of langer zijn getrouwd? Meneer Appeldoorn, zelf de helft van een diamanten bruidspaar, heeft het antwoord: “Als je vroeger in de herfst trouwde, dan leverde dat belastingvoordeel op.”
Niet zo romantisch misschien, maar wel zo praktisch! Zeker als je zo jong was als Nel en Willem destijds waren. Willem was 20, zijn bruid nog maar 22 jaar toen ze in het huwelijk traden. Eerst naar het gemeentehuis in Koedijk en vervolgens voor de kerkelijke inzegening naar de katholieke kerk in Oudorp. Alles met de bus, en alle gasten ook mee. “Mijn schoonvader werkte bij de NACO, later NZH en nu Connexxion. Dus die had een bus geregeld, dat was een happening hoor!”
Bier en bessenjenever
Het feest was gewoon thuis, in het ouderlijk huis van mevrouw bij de familie Brammer. “Een klein huisje, tjokvol visite. Iedereen rookte toen nog, en we dronken bessenjenever - de dames - en jonge jenever en bier. Café Spoorzicht was vlakbij en daar haalde mijn schoonvader met de handkar wat we nodig hadden: drank, sigaren en sigaretten en klapstoeltjes. De volgende dag brachten we alles weer terug en keek de kroegeigenaar gewoon naar de flessen om te zien wat we hadden opgemaakt. Daar betaalden we alleen voor.”
Het stel ontmoette elkaar op een dansavond in het Wapen van Heemskerk. Mevrouw was dol op dansen, ook later heeft ze nog jarenlang aan linedancing gedaan. Willem had een slimme truc bedacht: hij gaf haar een fotootje van zichzelf, met de tekst ‘Volgende week weer’ achterop geschreven. Dat werkte want ze zagen elkaar weer en de vonk sloeg over.
Eerste paal
Familie Appeldoorn heeft 3 kinderen en 6 kleinkinderen. Hun eerste kind, dochter Nelleke, werd nog in het ouderlijk huis geboren van Nel. Daarna verhuisde het gezin naar de Fröbelstraat in St Pancras. Daar hebben ze 52 jaar gewoond. Sinds vijf jaar woont het echtpaar in een prachtig appartement aan het Broekerplein. Bijzonder detail: meneer Appeldoorn heeft de eerste paal van het complex geslagen en mocht, als erelid van Woningstichting Goed Wonen omdat hij er al 42 jaar stond ingeschreven - als eerste een appartement kiezen. “Op de tekeningen keken we naar de ligging en hoe de zon staat. We hebben nu een heerlijk balkon waar we al vroeg in de lente buiten kunnen zitten.” Ook is het zo hoog dat het uitzicht spectaculair is. “Ik kan alleen niet meer lopen, dat is wel erg jammer”, vult mevrouw Appeldoorn aan. Meneer is mantelzorger en moet er onder andere ‘s nachts uit om zijn vrouw naar het toilet te helpen. Hij klaagt absoluut niet en met zijn gevoel voor humor maakt hij alles luchtiger. Hij zorgt graag voor zijn ‘vrouwtje’ en vindt het ook leuk om te koken. “Meestal is het heel lekker, maar soms...”, mevrouw trekt een vies gezicht. Naast mantelzorgen voor zijn vrouw brengt hij ook nog elke week een vroegere buurvrouw van en naar de Voedselbank, met de auto. “Dat deed ik al toen we nog in Pancras woonden, dan stop ik daar toch niet mee.”
Ondanks het niet meer kunnen lopen kan mevrouw zich gelukkig goed vermaken. Ze heeft een ereader en volgt graag series op Netflix. Meneer mag graag op de computer bijhouden welke vliegtuigen er in de lucht zijn en hij houdt zijn zoon in de gaten die op een boortoren werkt. Online bekijken wat er te doen is in de barretjes van Benidorm is ook een hobby. Daar hebben ze samen veel mooie vakanties gehad en zo houdt ie de herinneringen levend. Verder maken ze er samen het beste van, en nemen ze de dag zoals ie komt. Vandaag is het in ieder geval feest en gaan ze lekker eten met de kinderen. Morgen en overmorgen komen de kleinkinderen langs.
“Op naar de volgende vijf jaar, hopelijk kunnen we dan weer een mooi feest geven!”
