Debby bleef achter met 125.000 aan schulden

Algemeen
Debby belandde deze zomer in een nachtmerrie, en voorlopig is het einde nog niet in zicht. Haar vrienden startten een hulpactie.
Debby belandde deze zomer in een nachtmerrie, en voorlopig is het einde nog niet in zicht. Haar vrienden startten een hulpactie. (Foto: aangeleverd)

SINT PANCRAS - Deze zomer belandde de 43-jarige Debby uit Sint Pancras in een nachtmerrie die helaas nog niet voorbij is. Haar man, maatje en vader van hun twee zoons van 16 en 10 jaar overleed plotseling op 22 juli op 48-jarige leeftijd, aan een bloeding in zijn hersenen.

Iedereen is nog steeds in shock.

In haar gezellige huis vertelt ze het even trieste als bizarre verhaal waardoor haar hele leven, en dat van haar kinderen, op zijn kop staat. “Maar vergeet ook mijn man zijn familie niet, mijn familie, onze vrienden en kennissen. Iedereen is nog steeds in shock.”

Hij overleed op de dag dat het gezin op vakantie zou gaan, heerlijk voor twee weken naar de camping in Brabant. “Maar in plaats van ‘thuiskomen’ op onze favoriete camping, hebben we 20 uur in het ziekenhuis in de stress gezeten en hopend op een wonder. We moesten familie, vrienden en bekenden om ons heen op de hoogte brengen en afscheid van hem nemen.”

Na zijn dood bleek het onderbuikgevoel waar ze al jaren mee rondliep toch te kloppen. Hij lijkt te zijn overleden aan alle stress door de geheimen die hij jarenlang met zich meedroeg en het net dat zich steeds meer om hem heen begon te sluiten. De bekende en geliefde Sint Pancrasser bleek een gokverslaving te hebben en lijkt te zijn overleden aan de hoeveelheid stress van de situatie waarin hij zichzelf had gebracht. “Na zijn dood bleek dat hij een enorm bedrag online had vergokt. Ze maken voortdurend reclame voor online gokken op televisie en maken het zo aantrekkelijk mogelijk, maar waarom mag dit? Ons gezin is hieraan kapot gegaan. Ik heb de politiek er zelfs een brief over geschreven, dit kán toch niet langer! We merkten aan hem dat er iets niet goed zat. Wat er aan de hand was wist ik overigens ook niet, ik heb het hem honderden keren gevraagd. Ik heb hem gesmeekt om eerlijk tegen me te zijn. Maar keer op keer wijdde hij het aan stress, aan drukte op zijn werk, aan dingen die even niet lekker liepen maar die snel weer zouden worden opgelost. Nu begrijp ik alles en zijn alle puzzelstukjes op zijn plek gevallen...”

Na zijn overlijden kwam Debby erachter dat hij bij vrienden, kennissen en familie geld had geleend, soms een paar tientjes maar ook fikse bedragen. “We blijken dus een enorme schuld te hebben. Daarnaast bleek dat we ook achterstallige betalingen bij instanties hadden. Zelfs de kinderspaarrekeningen zijn leeg getrokken. Hier vroeg ik regelmatig naar: waar is het geld van de jongens? Op andere rekeningen gezet wat wel rente oplevert, zei hij dan. Waar staat het dan, laat eens zien? En dan volgde er steevast een ‘goed verhaal’ waardoor hij het op dat moment niet kon laten zien. Het gokken deed hij als ik niet thuis was. Zelf ging hij bijna niet meer de deur uit, behalve om te werken, en als ik naar een verjaardag ging bleef hij liever thuis. Maar ik vond hem ook wel achterin de tuin, druk met zijn telefoon. Wat doe je daar toch?”


Samen met haar zoons probeert ze orde te scheppen in de chaos. Voor rouwen om Peter hebben ze nog geen tijd gehad - Foto: aangeleverd

Alle verzekeringen blijken ook opgeheven en uitgekeerd en al dit geld is weg. Soms schrik ik ‘s nachts wakker in paniek om wat voor schulden er nog meer aan komen. Maar ik geloof dat we alles nu wel in kaart hebben. Wat moest worden betaald, is grotendeels betaald, met anderen heb ik een betalingsregeling getroffen. Ik bel iedereen persoonlijk op en ik vraag om begrip en geduld, meer kan ik niet doen.”

Dankzij een behulpzame vrijwilliger van de Stichting Schuldhulpmaatje is er al ontzettend veel duidelijkheid gekomen in de berg ellende. “Samen zijn we uren en uren bezig geweest om het financiële plaatje helder te krijgen. Ik word volledig aansprakelijk gehouden voor zijn gemaakte schulden tot zijn overlijden op 22 juli 2022 omdat we in gemeenschap van goederen zijn getrouwd. Na zijn overlijden ben ik niet meer persoonlijk aansprakelijk, gelukkig, zo blijf ik uit de schuldsanering. Wel moeten we ons huis verkopen, omdat dit de waarde is uit de gemeenschap van goederen waarmee ik dus de schuldeisers moet betalen. Dit betekent dat de overwaarde moet worden verdeeld onder de schuldeisers. Daarna heb ik geen schulden meer. Maar ook geen huis meer. Met behulp van een advocaat ben ik nu met allemaal ontzettend lieve mensen om me heen aan het proberen hier zo goed mogelijk uit te komen.”

Die mensen zijn er volop, Debby is oprecht verbaasd over alle liefde en steun die ze ontvangt. “Er zullen gerust mensen zijn die me naïef vinden en zeggen dat ik beter op had moeten letten. Dat begrijp ik, maar als je 22 jaar samen bent met je partner, verwacht je niet dat iemand zo’n groot geheim voor je kan verbergen. Geloof mij maar!” Ze hoopt met haar twee zoons te kunnen blijven wonen in hun huis, ze zijn al zoveel kwijtgeraakt. Daarvoor hebben vier vrienden Suzanne, Angelique, Ilse en Albert een crowdfundingactie gestart. De hulp van Albert, en zijn zakelijke netwerk, heeft vooral geresulteerd in het snelle opzetten van een fantastische website en gofundme pagina. Zij hebben tevens contact opgenomen met deze krant en vroegen om aandacht voor het bizarre verhaal van hun vriendin Debby. 

Vrijdag 18 november is de crowdfunding gestart voor Debby en haar jongens, getiteld: Buy a brick for Debby. Ga naar de www.doneervoordebby.nl voor meer info.

Wat houdt de actie in?

De vrienden hopen dat heel veel mensen een symbolische baksteen willen kopen van haar huis, zodat ze daar kan blijven wonen en haar leven weer kan oppakken. Ondanks al het verdriet kan Debby al vooruit kijken: “Ik hang aan mijn strohalmpje en voel dat er een wonder gaat gebeuren. Het komt goed met mij en de jongens, ik geloof er echt in! Al die mensen die voor ons duimen, ons willen helpen en aan ons denken, dat moet geluk brengen, dat kan niet anders! En als deze storm dan is gaan liggen hoop ik eindelijk dat we toe kunnen komen aan rouwen.”