Boris Berkhout is vrijwilliger van het jaar
“Ik heb daar nooit bij stil gestaan. Ik voel me thuis bij Vrone en naast het feit dat ik als doelman speel bij Onder 23, begeleid ik de jeugdkeepers en de nieuwe scheidsrechters. Dat doe ik sinds twee maanden. Heel leuk en leerzaam om te doen. Dat je dan ineens de naam hoort noemen, als de nieuwe vrijwilliger van het jaar, dat heeft me verrast. Ik kreeg een leuk presentje, een pakketje Skuumkoppes en veel felicitaties van de aanwezigen.’’
Amsterdammer
Boris is geboren en getogen Amsterdammer. “Ik speelde al op jonge leeftijd voetbal. Bij FC Kadoelen en Buitenveldert. Zes jaar geleden verhuisde ons gezin naar Alkmaar en ik wilde graag weer voetballen. Ik heb nog even gekeken bij Kolping Boys. Een keer meegetraind maar heb uiteindelijk toch gekozen voor Vrone. Daar werd ik keeper en nu speel ik bij Onder 23, een leuk team met veel nieuwe spelers. Het voetballen bij Vrone combineer ik met verschillende activiteiten. Zoals het fluiten van wedstrijden, het begeleiden van jonge keepers en we proberen spelers zover te krijgen dat ze ook af en toe een wedstrijdje willen fluiten. Die jongens begeleid ik ook.’’
Boris Berkhout werd tijdens de vrijwilligersavond verkozen tot vrijwilliger van het jaar. - Foto: aangeleverd
KNVB scheidsrechter
Boris, pas achttien jaar, hanteert de fluit al een jaar of vier. “Als ik zelfs ‘s middags moet voetballen, dan kan ik in de ochtend ook wel een wedstrijd fluiten. Meestal van jeugdwedstrijden, maar ik heb ook wedstrijden gefloten van junioren en senioren. Dat ging allemaal prima en daardoor heb ik besloten om na de winterstop een scheidsrechterscursus te gaan volgen. Ik wil graag ook wedstrijden in KNVB verband gaan fluiten.’’ Het is mogelijk dat Boris in de toekomst wedstrijden gaat leiden op een hoger niveau. De ambitie is duidelijk aanwezig.
Verpleegkundige
Boris wil hiernaast graag verpleegkundige worden en volgt daarom een opleiding bij het Horizon College. “Ik heb bewust gekozen om bij de basis te beginnen. Ik loop al stage bij het Rekerheem en bij Stichting Nico in de ouderenzorg. Ik geniet hier echt van en leer veel in de praktijk.’’
Het vrijwilligerswerk bij Vrone vindt Boris belangrijk. “Ik ben altijd bereid te helpen waar nodig. Voor mij is Vrone een tweede huis. Het voelt als een familie. En het geeft me veel voldoening. Ik kan het iedereen aanraden.’’
Naast de studie, het spelen bij Onder 23, het fluiten van wedstrijden, het begeleiden van jonge keepers en nieuwe scheidsrechters, pakt Boris af en toe zijn fiets en trapt de nodige kilometers weg. “Ik moet wel eerlijk bekennen dat ik een mooi weer fietser ben. Niet met regen en kou”, lacht Boris.
