Verdwijnt straks het geliefde hertenkamp van Heerhugowaard?
HEERHUGOWAARD - Heel wat Heerhugowaarders koesteren warme herinneringen aan het hertenkamp, dat al sinds 1956 te vinden is aan de Dreef/Sportlaan. Wie wandelde er niet als klein kind met zijn ouders of opa en oma langs de hertjes? Echter, als het aan de Tweede Kamer ligt, komt er over niet al te lange tijd een einde aan de hertenkampen in Nederland. Minister Adema van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit heeft aangekondigd dat de dieren vanaf 1 januari 2024 niet meer gefokt mogen worden.
“Dat kwam wel even als een donderslag bij heldere hemel. Daar zijn we best een beetje verdrietig om”, aldus Kees Tesselaar, voorzitter van de Stichting Vrienden van Hertenkamp Heerhugowaard, die zich al jaren sterk maakt om het hertenkamp te behouden voor de Recreatiewijk. In 2016 had de toenmalige gemeente Heerhugowaard plannen om het hertenkamp te verplaatsen naar de locatie van kinderboerderij De Bongelaar. Daar staken omwonenden gezamenlijk een stokje voor. Een burgerinitiatief werd in het leven geroepen om het hertenkamp te behouden op zijn huidige locatie en er werd geld ingezameld om het hertenkamp op te knappen. Onderhoud van het park regelen de buurtbewoners zelf en de dieren worden verzorgd door cliënten van Esdégé-Reigersdaal, onder begeleiding van Djinny Brugman van kinderboerderij De Bongelaar. Een fraai staaltje burgerbetrokkenheid.
Al bijna zeventig jaar een vertrouwd gezicht in het park aan de Dreef/Sportlaan. - (Foto: AG Heeremans Photography)
Vluchtgedrag
Maar ineens moet alles anders. In de nieuwe huis- en hobbydierenlijst van het ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit staat dat damherten vanaf 2024 niet langer gefokt mogen worden, omdat het wilde dieren zijn die gevaarlijk zijn door hun vluchtgedrag. Zijn ze echt zo gevaarlijk? In Heerhugowaard is in elk geval nooit wat gebeurd. “Een hert loopt door zijn vluchtgedrag juist weg als je op ‘m af loopt, hij zal niet naar je toe komen”, zegt Kees. “In de bronstijd kunnen mannetjes nog wel eens met elkaar gaan vechten, maar er staat wel een groot hek omheen dus als omstander sta je veilig op afstand.”
Kamelen en alpaca’s
Juist dat hek is een probleem: een wild dier zoals een hert hoort vrij te moeten kunnen rondlopen, zoals ze dat in een bos ook zouden doen. In die zin is het tegennatuurlijk om herten in gevangenschap te houden. Ter vergelijking: ezels, kamelen, lama’s en alpaca’s zijn wel goedgekeurd. “Die dieren zijn goed te domesticeren. Een hert krijg je niet tam, een kameel wel.”
Het welzijn van de herten staat te allen tijde voorop. - (Foto: AG Heeremans Photography)
Nog niet meteen dicht
“Het dierenwelzijn staat natuurlijk altijd voorop”, onderstreept Kees. “Maar het hertenkamp heeft voor Heerhugowaard ook een cultuurhistorische waarde. Daarom hopen we een oplossing te kunnen vinden die voor iedereen aanvaardbaar is. Daarvoor zijn we in gesprek met de gemeente en alle andere betrokken partijen. Hoe kunnen we hier een recreatieve functie behouden, als het even kan met dieren. We sluiten onze ogen niet voor verandering; de situatie nu is niet te vergelijken met die in 1956. Gelukkig hoeft het hertenkamp niet gelijk dicht; de dieren die er nu rondlopen mogen blijven, net als de kalfjes die geboren worden voordat het verbod ingaat. De bok heeft als het goed is zijn werk gedaan en aangezien herten zo’n tien tot veertien jaar kunnen worden, kunnen we nog een hele tijd plezier hebben van de dieren. In de tussentijd kunnen wij aan de slag om een passende oplossing te bedenken.”
