‘Vrijheid vertelt: opmaat naar 80 jaar vrijheid’

Gemma van Winden-Tetteroo

In Schipluiden werd de Dodenherdenking bij het monument voorafgegaan door een viering in de Dorpskerk. In zijn welkomstwoord riep Bertran van Paassen, de voorzitter van het 4 en 5 mei comité, de mensen op om niet alleen de gevallenen van de Tweede Wereldoorlog maar alle burgerlijke en militaire slachtoffers van oorlogen, geweld en vredesmissies te herdenken. “Hebben we ervan geleerd?” vroeg hij zich hardop af. “Nee, lang niet overal. Laten we bidden dat de herdenkingen overal waardig mogen verlopen.”

Schaduw

Pastor Paul Mantelaers sprak in zijn toespraak en gebed ook over de misdaden tegen de medemenselijkheid. “Vrijheid zal voor veel mensen, ook nu nog, levenslang in de schaduw staan van wat zij gezien en meegemaakt hebben.” Om de gesproken woorden te overdenken was het prettig om naar de prachtige rustige klanken van het Muziekensemble Caecilia te kunnen luisteren. Wilco van Dorp, kleinzoon van een bekende oud-veteraan die vorig jaar op hoge leeftijd is overleden, zong in zijn lied: “Ik wil de moed zijn van de wanhoop, een sprong zijn in het duister en de laatste strohalm zijn. Ik wil de wereld weer leren zien door de ogen van een kind.”

Stille tocht

Na de viering gingen de belangstellenden in een stille tocht naar het oorlogsmonument, voorafgegaan door de scouting en de trom. Bij de katholieke kerk, tegenover het monument, hadden zich veel mensen verzameld. Na het spelen van The Last Post werd twee minuten stilte gehouden. Vervolgens begeleidde Caecilia het Wilhelmus. Scholieren lazen hun zelfgeschreven gedichten voor en er werden diverse kransen gelegd. Leerlingen van de basisscholen brachten een bloemenhulde. Ook hier zong Wilco van Dorp een toepasselijk lied: “Ordinary Love, it’s you I’m fighting for”. Na afloop van de herdenking bij het monument was er gelegenheid elkaar te ontmoeten in De Dorpshoeve.