Jan Pieters stalt zijn paarden in parochiekerk van Geervliet

Algemeen
Jan Pieters bij zijn parodie op 'The Uffington White Horse' in de Geervlietse kerk.
Jan Pieters bij zijn parodie op 'The Uffington White Horse' in de Geervlietse kerk. (Foto: Kor Kegel)

Het is een ongewoon werk voor Jan Pieters. Meestal schildert hij paarden, die hij op zijn brommertje in de weilanden van Midden-Delfland en Voorne-Putten ziet staan. “Paarden zijn goedkope modellen,” zegt hij. “Ze vragen er geen geld voor.”

Door Kor Kegel

‘The Uffington Black Horse’ is ook een afbeelding van een paard, maar het is geen schilderij. Jan Pieters trof een keer een stuk golfkarton aan bij het Amateur Kunstenaars Collectief Schiedam (AKSC) aan de Oranjestraat 17. Iemand had er met een spuitbus op gespoten. Jan zag er een vorm in die hij herkende: de romp van een paard. Hij nam het ‘objet trouvé’ mee, sneed het karton uit en vulde het aan met pastel. Zo gaf hij benen aan de romp.

Het lijkt aardig op de geoglief die over 123 meter lengte is uitgesneden in de kalkstenen vallei van Oxfordshire. Het Witte Paard van Uffington is waarschijnlijk de oudste heuvelfiguur van Engeland.

“Ik heb zwart pastel gebruikt. Dus is het paard in mijn werk een ‘black horse’. In de beeldende kunst mag je kopiëren, parodiëren en knipogen,” zegt Jan Pieters. In de Onze Lieve Vrouwekerk van Geervliet zijn negen kunstwerken van hem te zien. Zaterdag ging de tentoonstelling open na een toespraakje van Jan Pieter Baan, organist en manusje-van-alles in de Geervlietse kerk. Hij geeft er ook rondleidingen.

Het is een kerk met geschiedenis. Voorheen een parochiekerk, nu van de hervormde gemeente. In 1307 verkreeg de kerk van Nikolaas van Putten, heer van Putten en Strijen, vele privileges, landerijen, het recht van bedijking, tienden en een kapittel van tien kanunniken. In de kerk bevinden zich de tombe van Nikolaas van Putten en Aleyda van Strijen alsmede een uniek koorhek, prachtige kerkborden en een kansel. Een buitengewoon mooie kerk, die zich uitstekend leent voor culturele activiteiten. Jan Pieters is zeer verguld met de expositieruimte.

Atelier

De 70-jarige Schiedammer, al meer dan een halve eeuw wonend in de Gorzen, had enkele jaren zijn atelier op camping Zonnehoeve in Oudenhoorn, maar werkt tegenwoordig vanuit de NisseWaardAteliers aan de Geraniumstraat 34 in de Spijkenisser wijk Hoogwerf. “Met de metro ben je er zo,” zegt Jan Pieters.

Als atelierruimte voor beeldend kunstenaars is NWA in september 2014 geopend. Door de onderlinge contacten helpen de kunstenaars elkaar aan expositiemogelijkheden en zo kwam Jan Pieters in de kerk van Geervliet terecht. NWA-collega Isabelle Gavelle exposeert er ook, evenals Lilian Bender uit Spijkenisse.

Blote vrouw

De drie kunstenaars tonen heel verschillend werk. Isa Gavelle maakt mozaïek en maskers die sterk Venetiaans aandoen. Lilian Bender maakt tassen, sjaals, kussens en wandkleden, waarbij ze voornamelijk vilt gebruikt. Ook in haar meer abstracte objecten verwerkt ze vilt.

Jan Pieters toont enkele grote schilderijen en twee kleine en voorts werk op papier. Tussen de paarden hangt pardoes een vrouwelijk naakt. “Ik kwam een tekening tegen uit mijn academietijd. Ik vond het niet eens onaardig. Ik heb het gebruikt om er een schilderij van te maken. Het lijnenspel en de kleuren ervan roepen wel discussie op,” zegt hij. “Bij de kerk heb ik aangemeld dat ik behalve paarden ook een blote vrouw zou laten zien. Dat was geen enkel bezwaar.”

Een ander atypisch werk in het oeuvre van Jan Pieters is ‘Blik op de hemel vanuit Muckross Abbey’. Het is alsof je door de schoorsteen van deze abdijruïne in het Ierse Killarney omhoog kijkt en dan een stukje lucht erboven ziet - of beter, een lichtspel. Aan de rand van de schoorsteen zitten wat oneffenheden en een plantje, zwart ingekleurd, want door de hemel erboven zie je de structuur van de schoorsteen niet.

De tentoonstelling duurt tot vrijdag 5 augustus. De kerk is dagelijks open van 12.00 uur tot 16.00 uur. Op een aantal dagen zal Jan Pieters er zelf ook aanwezig zijn.